Γιάννης Λοβέρδος
Η Ελλάδα ζει σε προϊούσα παράνοια και βιώνει πρωτοφανή ιλαροτραγωδία, που δεν εξηγείται μόνον από την οικονομική της κατάρρευση. Ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, προειδοποίησε ότι το επόμενο τρίμηνο θα είναι πολύ δύσκολο και κρίσιμο για την επιβίωση της ελληνικής οικονομίας, διότι πρέπει πάση θυσία να ολοκληρωθεί το PSI και να υπογραφεί η νέα δανειακή σύμβαση (βέβαια ο κ. Παπαδήμος, ίσως επειδή δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός, απέτυχε με το μήνυμά του να μεταφέρει όραμα και προοπτική και να δώσει ελπίδες στους πολίτες).
Σε αυτή την τόσο εύθραυστη ισορροπία και την τόσο δυσχερή κατάσταση, οι κυβερνητικοί εταίροι, ωσάν να μην αντιλαμβάνονται που βρίσκονται, συμπεριφέρονται ανεύθυνα κι επικίνδυνα. Ο ΛΑΟΣ κι ο Γιώργος Καρατζαφέρης, διαπιστώνοντας ότι η συμμετοχή τους στην κυβέρνηση δεν τους προσδίδει πόντους εκλογικής απήχησης, σκέπτονται το πώς θα εγκαταλείψουν το κυβερνητικό σχήμα. Το ίδιο ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος – αν και προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις κι είναι ο πιθανότερος νικητής επόμενων εκλογών – δείχνει ωσάν να αδιαφορεί για το αποτέλεσμα των τόσο δύσκολων διεργασιών, για τη βιωσιμότητα της οικονομίας και, με κάθε ευκαιρία, αναφέρεται αποκλειστικά στην όσο το δυνατόν ταχύτερη διενέργεια εκλογών. Λες και δεν έχει αντιληφθεί ότι, αν μέχρι το Πάσχα η Ελλάδα έχει αποτύχει, θα χρεοκοπήσει και δεν θα υπάρχουν χρήματα ούτε για να διεξαχθούν εκλογές. Και τι να την κάνει την εξουσία σε μια κατεστραμμένη Ελλάδα;
Ακόμα χειρότερος ο Γιώργος Παπανδρέου συνεχίζει να μην αντιλαμβάνεται τις τεράστιες ευθύνες του για το οδυνηρό αδιέξοδο, στο οποίο με τις δικές του πράξεις και παραλείψεις οδήγησε τον τόπο, και προσπαθεί να δικαιολογήσει την αποτυχία του αποδίδοντάς την σε επιχειρηματικά συμφέροντα που υποτίθεται ότι συνωμότησαν να τον ανατρέψουν. Προφανώς, δεν ήταν ο Σταύρος Ψυχάρης κι ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη που τον έπεισαν να μην κάνει το παραμικρό το καλοκαίρι που πέρασε και να οδηγήσει εκτός Ελλάδας την τρόικα ή να κάνει την απαράδεκτη δήλωση για το Δημοψήφισμα, που προκάλεσε παγκόσμια κατακραυγή, κι εξάντλησε και τα τελευταία ψήγματα διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας. Αλλά ακόμα κι αν παραδεχθούμε ότι, πράγματι, υπήρξαν επιχειρηματικά συμφέροντα που τον εχθρεύονταν ( και πάντα υπάρχουν εναντίον των κυβερνήσεων τέτοια συμφέροντα), αμφιβάλλουμε αν είχαν τη δύναμη να ανατρέψουν τον κ. Παπανδρέου ή οποιονδήποτε άλλο πρωθυπουργό. Ο κ. Παπανδρέου υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την εξουσία υπό το βάρος της παταγώδους αποτυχίας του, η οποία οφείλεται στην προσωπική του ανικανότητα. Κι αυτό θα καταγράψει η ιστορία. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
Όμως, δεν είναι μόνον ο κ. Παπανδρέου που οδηγεί στην κατάρρευση το ΠΑΣΟΚ. Την στιγμή που η χώρα κινδυνεύει, οι πρωτοκλασάτοι του κυβερνώντος κόμματος αντί να δώσουν όσα αποθέματα δύναμης κι ενεργητικότητας έχουν για να σώσουν την οικονομία από την καταστροφή, ερίζουν μεταξύ τους για το ποιος θα διαδεχθεί τον απερχόμενο πρόεδρο σε μια λίαν αμφίβολης αξίας ηγεσία. Όλα αυτά, επιβεβαιώνουν, δυστυχώς, ότι το πολιτικό σύστημα (που φέρει και τη μεγαλύτερη ευθύνη για την κατάντια της χώρας ), δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος των ευθυνών του και αποδεικνύεται, για μια ακόμα φορά, πολύ κατώτερο των εξαιρετικά δυσχερών περιστάσεων. Πρώτη προτεραιότητά του θα έπρεπε να ήταν σήμερα η έμπρακτη στήριξη του Λουκά Παπαδήμου στο πολύ δύσκολο έργο, το οποίο πρέπει να ολοκληρώσει μέσα στο επόμενο τρίμηνο, όπως σωστά ζήτησε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. Δυστυχώς, η κυβέρνηση Παπαδήμου υπονομεύεται εκ των έσω, κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν δείχνει να διαθέτει τη δύναμη να αντιστρέψει την κατάσταση αυτή, παρά τις προ του νέου έτους συναντήσεις που είχε με τους ηγέτες των κομμάτων, τα οποία θεωρητικά στηρίζουν την κυβέρνησή του.
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου