Αν είχα καρδιά τόσο δυνατή ν΄αντέξει τον πόνο και μια φωνή τόσο δυνατή που νά ΄φτανε στο αυτί του κάθε Έλληνα, δεν θα μπορούσα παρά να φωνάξω : "Ούτε ψωμί - ούτε παιδεία - ούτε ελευθερία".
Κάποτε ξεκίνησα με φωνή που προσπερνούσε τις διαπιστώσεις και την ένωσα μαζί με εκείνες που πρότειναν , που ζητούσαν , που διεκδικούσαν.Τότε που το "Όχι" ήταν αληθινό, γνήσιο, λεβέντικο και ο ήχος του θύμιζε σάλπιγγα και όχι μουρμούρη μπαγλαμά.
Παιδιά, παιδιά μου , αδέλφια μου!
Ξεχάστε εμένα και όλους όσους σας πρόδωσαν πριν ακόμα γεννηθείτε.
Μην κοιτάξετε πίσω παρά μόνο αν καταφέρει η ματιά σας να δεί 3- 4 γενιές πίσω.
Αφήστε εμάς τους "παλιούς" να κλαίμε που πιστέψαμε πως περπατάμε σε δρόμο και όχι στον κυλιόμενο διάδρομο του αριστεροδέξιου σοσιαλφασισμού.
Δείτε τον Μακρυγιάννη , τον Παπουλάκο, τον Κολοκοτρώνη τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και πάρτε προζύμι απο κείνους.
Πετάξτε μακρυά όλα αυτά τα "αντίδωρα" της Νέας Εποχής και φτιάξτε τον κόσμο όπως σας αξίζει , όπως ταιριάζει σε μιά Ελλάδα περήφανη και τίμια.
Πετάξτε τη μολεμένη πατσαβούρα που σας προτείνουν για να καθαρίσετε δήθεν την λέρα , την λέρα με την οποία οι ίδιοι μαγάρισαν αυτόν τον τόπο.
ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΑΣ ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΕΚΕΙΝΟΝ.
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου