Χαρές στο ΠΑΣΟΚ για τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεκλογικών εκλογών. «Σύντροφος» ο Ολάντ. «Αλλάζουν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη». Χαζά παιδιά χαρά γεμάτα ή ένας νέος ΓΑΠ γεννιέται, αλλά ευτυχώς στη Γαλλία.
Από δίπλα και ο Παπαδημούλης του ΣΥΡΙΖΑ να χαίρεται για την άνοδο των ποσοστών του άλλου «συντρόφου», Ζαν-Λικ Μελάνσόν. Γενικώς υπάρχει μια χαρά στα κομματικά συμπεθέρια, που όμως «σκιάζεται από την πρωτοφανή αύξηση των ποσοστών της Μαρί Λεπέν».
Για τα οποία ποσοστά, προφανώς δεν ευθύνεται κανείς και η ακροδεξιά στην Ευρώπη ξύπνησε ξαφνικά ένα πρωί κι είπε να κάνει επίδειξη δύναμης. Τα γνωστά, περί πολλών πατεράδων της νίκης και της ορφανής ήττας.
Εν πάση περιπτώσει, στα καθ’ ημάς, ο Αντώνης Σαμαράς έκανε την πολυδιαφημισμένη εμφάνισή του στο Ζάππειο για τρίτη φορά, παπαρολογώντας και αερολογώντας περί ισοδύναμων θαυμάτων.
Ούτε μία λέξη δε βρήκε ο κ. Σαμαράς να χωρέσει σε όλη την ομιλία του, που να αφορά στη Δημόσια Παιδεία και στη Δημόσια Υγεία. Το αντίθετο, μάλιστα, δήλωσε υπερήφανος πως «ό,τι μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί, θα ιδιωτικοποιηθεί».
Δεν μας είπε όμως, τί δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί, αφήνοντας να αιωρείται στην ατμόσφαιρα η κυρίαρχη άποψή του ότι τα πάντα μπορούν να πουληθούν. Κι ας πουληθούν, τι έγινε;
Τι έγινε που στα νοσοκομεία ξεκινά εντός των ημερών η παρουσία ιδιωτικών γιατρών που θα «καλύπτουν τα κενά», αλλά φυσικά δε θα πληρώνονται από το Κράτος; Θα πληρώνονται από τους ασθενείς. Παραδίδονται, λοιπόν, οι δημόσιες υποδομές Υγείας στους ιδιώτες. Τόσο απλά και μόνο μ’ ένα νομοθέτημα.
Τι έγινε που η τρόικα προτείνει να νομιμοποιηθεί το φακελάκι στα νοσοκομεία και ο γιατρός να τα «βρίσκει» με τον ασθενή για την αμοιβή του; Με αυτόν τον τρόπο, λέει η τρόικα και δεν αντιδρά κανείς από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, θα μειωθεί ο χρόνος αναμονής στα χειρουργεία! Υπάρχει μια παραφροσύνη, είναι πλέον εμφανής.
Τι έγινε που τα νοσοκομεία δεν μπορούν πλέον να υπογράψουν συμβάσεις για τη συντήρηση και τη διόρθωση βλαβών στα ιατρικά μηχανήματα; Τι έγινε που δεν υπάρχουν πλέον χρήματα όχι για γάζες, αλλά ούτε και για χαρτί τουαλέτας;
Τίποτα δεν έγινε. Χαιρόμαστε για τη νίκη του Ολάντ και την άνοδο του Ζαν-Λικ Μελάνσόν. Δεν ξέρω αν είμαστε πολιτικά καθυστερημένοι ή κάτι άλλο για να μην αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια που κρύβει η δήλωση του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, Γκίντο Βεστερβέλε, με την οποία εξέφρασε την ικανοποίησή του για την παρουσία στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών «δύο πιστοποιημένων δημοκρατών, που είναι προσηλωμένοι στην Ευρώπη και στη γαλλο-γερμανική φιλία».
Όμορφο το Παρίσι, υπέροχος ο Άιφελ, ζήτω στο «μήνυμα ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού» που βλέπει η ελληνική Αριστερά στα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών, να δηλώσουμε και την ανησυχία μας για την άνοδο της γαλλικής ακροδεξιάς και γενικώς να κάνουμε το χρέος μας απέναντι στις εξελίξεις.
Όταν, όμως, έρθει η μέρα που θα πάμε στο νοσοκομείο με κωλικό και θα μας ζητήσουν 100 ευρώ για να περάσουμε την πόρτα και να μας κάνουν μια παυσίπονη ένεση, ας μη ρωτήσουμε τρομαγμένοι το φασισμό της μοίρας μας «από πού ξεφύτρωσες εσύ;». Εδώ ήταν, αλλά κάναμε ότι δεν τον βλέπαμε. Ζήτω οι άλλοι!
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου