της Ελίνας Γαληνού
Από τα χειρότερα σημεία μιας κρίσης, είναι τα φαινόμενα ανακολουθίας. Δυστυχώς εμφανίζονται τον τελευταίο καιρό σε αυξανόμενη κλίμακα, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας. Τα φαινόμενα αυτά, αφ΄ ενός κορυφώνουν τη σύγχυση θολώνοντας έτι περισσότερο το τοπίο, αφ΄ ετέρου επιβεβαιώνουν ότι η ανάληψη ευθυνών είναι τελικά πολύ βαριά υπόθεση εάν κανένας δεν έχει τη δύναμη να τις αναλάβει. Ευθύνες όμως, υπάρχουν πολλές και σε πολλά μέτωπα.
Η διαχείριση της κρίσης ως προς την Ελλάδα και γενικά τις χώρες που έχουν πληγεί από την κρίση, δεν είναι αποτελεσματική. Αυτή η διαπίστωση, έχει γίνει εδώ και πολύ καιρό από παρατηρητές και οικονομολόγους, οι οποίοι ανεξάρτητα από πολιτικές απόψεις, θεωρούν ότι η συνταγή λιτότητας "δεν λειτουργεί". Μας εκπλήσσει ιδιαίτερα η επίσημη παραδοχή του ΔΝΤ, κατά την οποία "δόθηκε λάθος φάρμακο στην Ελλάδα", καθώς υποτιμήθηκε η αύξηση της ανεργίας, η μείωση της εγχώριας ζήτησης και η αρνητική επίδραση των δημοσιονομικών δαπανών στην ανάπτυξη. Οπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά, θα έπρεπε να έχουν προηγουμένως σταθμιστεί οι πολλαπλασιαστές της κρίσης, οι οποίοι επιδείνωσαν την κατάσταση υφεσιακά...
Και όμως, έχει παρατηρηθεί ότι απ΄όπου πέρασε το ΔΝΤ ακολουθώντας την ίδια συνταγή, τα ίδια αποτελέσματα είχε. Αρα, είναι πολύ φυσικό να εκπλήσσεται κανείς και να μην πιστεύουν τ΄αυτιά του αυτά που ακούει...ενώ παράλληλα, ο υπεύθυνος ΔΝΤ Ευρώπης κ. Τόμσεν, συνιστά συνεχώς στην Ελλάδα "περικοπές, περικοπές, περικοπές...", συμπλέοντας με τον κ. Σόιμπλε που διακηρύσσει "ξεχάστε τη χαλάρωση λιτότητας, το πρόγραμμα είναι αυτό και αν σας αρέσει.."
Αυτά όλα, σύμφωνα με την κοινή λογική είναι εντελώς ασυμβίβαστα, επιβεβαιώνοντας τον συγκυριακό χαρακτήρα της όλης υπόθεσης και ενδεχομένως, τις λάθος κινήσεις, την απουσία σχεδιασμού, το τεράστιο ανθρωπιστικό κόστος. Παρ΄όλα αυτά όμως, δηλώνουν ότι "αφού ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, θα ασχοληθούν να εξετάσουν ποιά ήταν τα λάθη και ποιά τα σωστά..." Δηλαδή πότε; Οταν ο ασθενής θα έχει πεθάνει, θα περιμένει ο γιατρός να μάθει τι έφταιξε αντί να το προλάβει; Αν αυτές οι καταστάσεις έχουν κάποια λογική που δεν τη βλέπουμε, τότε θα πρέπει να επανεξετάσουμε τους κώδικες της λογικής που γνωρίζαμε ως τώρα..
Αυτά ως προς τις έξωθεν δυνάμεις που μας κρατούν ομήρους στις αποφάσεις τους, τις οποίες οι ίδιοι παραδέχονται ότι δεν ξέρουν πώς τις πήραν. Από την άλλη μεριά, βλέπουμε τα δικά μας πολιτικά πρόσωπα να παραπαίουν με ανάλογα κραυγαλέα συμπτώματα ανακολουθίας. Επαναστάτες χωρίς αιτία, που υποσχέθηκαν ότι την επαύριο των εκλογών θα ξεχάσουμε τα Μνημόνια, τώρα επεξεργάζονται τρόπους προσαρμογής τους στην νέα πραγματικότητα. Αλλοι που τάχθηκαν πειθήνια υπέρ της υπαγωγής μας στα Μνημόνια "για το καλό μας", τώρα τα καταδικάζουν, σφυροκοπώντας τους πρωταιτίους και τέως αρχηγούς τους! Εκείνοι που με αυταρχικό ύφος εξαπέλυσαν απάνθρωπες επιθέσεις κατά της μεσαίας τάξης, τώρα δηλώνουν υπέρμαχοί της. Ενώ η υπόθεση του αμφισβητούμενου ελλείματος του 2009 έχει πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης κατόπιν της καταγγελίας της κας Γεωργαντά, ακούμε τον κ. Γεωργίου να μας λέει ότι ο υπολογισμός έγινε σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ, και η Κομισιόν συμφωνεί μαζί του. Εμείς γνωρίζουμε ότι οι άλλες χώρες μετά από εμάς, αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν προς τα πάνω τα ελλείμματά τους και να εξαγριώσουν τις αγορές! Λέτε δηλαδή να αποφάσισε ολόκληρη η ΕΕ να αυτοκτονήσει ξαφνικά, εξαγριώνοντας τις αγορές μ΄αυτά τα καμώματα;
Και το επιστέγασμα της όλης ιστορίας, η δήλωση τέως υπουργού για την "αστοχία" του στη διαχείριση της υπόθεσης "Λίστα Λαγκάρντ", όπου εμφανίζονται πολλοί σχετικοί με τον καθένα να ποιεί την νήσσα...Μπορεί τώρα που χειροτέρεψαν τα πράγματα, να ελπίζουν όλοι στο "αγαθόν το εξομολογείσθαι", αλλά σίγουρα δεν τους καλύπτει. Τελικά κανείς δεν ξέρει αν θα μάθουμε την αλήθεια ή τουλάχιστον, αν θα βρούμε κάποια άκρη για το πώς έγιναν όλα αυτά, και ποιοί επιτέλους είναι οι ηθικοί αυτουργοί αυτών των αθλιοτήτων που ζούμε. Ενα φώς περιμένουμε για να ξεκαθαρίσει επιτέλους αυτό το τοπίο, ώστε να πάψουν να επωφελούνται κάποιοι από το παιχνίδι στα σκοτεινά.
Πηγή "Ινφογνώμων πολιτικά"
Από τα χειρότερα σημεία μιας κρίσης, είναι τα φαινόμενα ανακολουθίας. Δυστυχώς εμφανίζονται τον τελευταίο καιρό σε αυξανόμενη κλίμακα, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας. Τα φαινόμενα αυτά, αφ΄ ενός κορυφώνουν τη σύγχυση θολώνοντας έτι περισσότερο το τοπίο, αφ΄ ετέρου επιβεβαιώνουν ότι η ανάληψη ευθυνών είναι τελικά πολύ βαριά υπόθεση εάν κανένας δεν έχει τη δύναμη να τις αναλάβει. Ευθύνες όμως, υπάρχουν πολλές και σε πολλά μέτωπα.
Η διαχείριση της κρίσης ως προς την Ελλάδα και γενικά τις χώρες που έχουν πληγεί από την κρίση, δεν είναι αποτελεσματική. Αυτή η διαπίστωση, έχει γίνει εδώ και πολύ καιρό από παρατηρητές και οικονομολόγους, οι οποίοι ανεξάρτητα από πολιτικές απόψεις, θεωρούν ότι η συνταγή λιτότητας "δεν λειτουργεί". Μας εκπλήσσει ιδιαίτερα η επίσημη παραδοχή του ΔΝΤ, κατά την οποία "δόθηκε λάθος φάρμακο στην Ελλάδα", καθώς υποτιμήθηκε η αύξηση της ανεργίας, η μείωση της εγχώριας ζήτησης και η αρνητική επίδραση των δημοσιονομικών δαπανών στην ανάπτυξη. Οπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά, θα έπρεπε να έχουν προηγουμένως σταθμιστεί οι πολλαπλασιαστές της κρίσης, οι οποίοι επιδείνωσαν την κατάσταση υφεσιακά...
Και όμως, έχει παρατηρηθεί ότι απ΄όπου πέρασε το ΔΝΤ ακολουθώντας την ίδια συνταγή, τα ίδια αποτελέσματα είχε. Αρα, είναι πολύ φυσικό να εκπλήσσεται κανείς και να μην πιστεύουν τ΄αυτιά του αυτά που ακούει...ενώ παράλληλα, ο υπεύθυνος ΔΝΤ Ευρώπης κ. Τόμσεν, συνιστά συνεχώς στην Ελλάδα "περικοπές, περικοπές, περικοπές...", συμπλέοντας με τον κ. Σόιμπλε που διακηρύσσει "ξεχάστε τη χαλάρωση λιτότητας, το πρόγραμμα είναι αυτό και αν σας αρέσει.."
Αυτά όλα, σύμφωνα με την κοινή λογική είναι εντελώς ασυμβίβαστα, επιβεβαιώνοντας τον συγκυριακό χαρακτήρα της όλης υπόθεσης και ενδεχομένως, τις λάθος κινήσεις, την απουσία σχεδιασμού, το τεράστιο ανθρωπιστικό κόστος. Παρ΄όλα αυτά όμως, δηλώνουν ότι "αφού ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, θα ασχοληθούν να εξετάσουν ποιά ήταν τα λάθη και ποιά τα σωστά..." Δηλαδή πότε; Οταν ο ασθενής θα έχει πεθάνει, θα περιμένει ο γιατρός να μάθει τι έφταιξε αντί να το προλάβει; Αν αυτές οι καταστάσεις έχουν κάποια λογική που δεν τη βλέπουμε, τότε θα πρέπει να επανεξετάσουμε τους κώδικες της λογικής που γνωρίζαμε ως τώρα..
Αυτά ως προς τις έξωθεν δυνάμεις που μας κρατούν ομήρους στις αποφάσεις τους, τις οποίες οι ίδιοι παραδέχονται ότι δεν ξέρουν πώς τις πήραν. Από την άλλη μεριά, βλέπουμε τα δικά μας πολιτικά πρόσωπα να παραπαίουν με ανάλογα κραυγαλέα συμπτώματα ανακολουθίας. Επαναστάτες χωρίς αιτία, που υποσχέθηκαν ότι την επαύριο των εκλογών θα ξεχάσουμε τα Μνημόνια, τώρα επεξεργάζονται τρόπους προσαρμογής τους στην νέα πραγματικότητα. Αλλοι που τάχθηκαν πειθήνια υπέρ της υπαγωγής μας στα Μνημόνια "για το καλό μας", τώρα τα καταδικάζουν, σφυροκοπώντας τους πρωταιτίους και τέως αρχηγούς τους! Εκείνοι που με αυταρχικό ύφος εξαπέλυσαν απάνθρωπες επιθέσεις κατά της μεσαίας τάξης, τώρα δηλώνουν υπέρμαχοί της. Ενώ η υπόθεση του αμφισβητούμενου ελλείματος του 2009 έχει πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης κατόπιν της καταγγελίας της κας Γεωργαντά, ακούμε τον κ. Γεωργίου να μας λέει ότι ο υπολογισμός έγινε σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ, και η Κομισιόν συμφωνεί μαζί του. Εμείς γνωρίζουμε ότι οι άλλες χώρες μετά από εμάς, αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν προς τα πάνω τα ελλείμματά τους και να εξαγριώσουν τις αγορές! Λέτε δηλαδή να αποφάσισε ολόκληρη η ΕΕ να αυτοκτονήσει ξαφνικά, εξαγριώνοντας τις αγορές μ΄αυτά τα καμώματα;
Και το επιστέγασμα της όλης ιστορίας, η δήλωση τέως υπουργού για την "αστοχία" του στη διαχείριση της υπόθεσης "Λίστα Λαγκάρντ", όπου εμφανίζονται πολλοί σχετικοί με τον καθένα να ποιεί την νήσσα...Μπορεί τώρα που χειροτέρεψαν τα πράγματα, να ελπίζουν όλοι στο "αγαθόν το εξομολογείσθαι", αλλά σίγουρα δεν τους καλύπτει. Τελικά κανείς δεν ξέρει αν θα μάθουμε την αλήθεια ή τουλάχιστον, αν θα βρούμε κάποια άκρη για το πώς έγιναν όλα αυτά, και ποιοί επιτέλους είναι οι ηθικοί αυτουργοί αυτών των αθλιοτήτων που ζούμε. Ενα φώς περιμένουμε για να ξεκαθαρίσει επιτέλους αυτό το τοπίο, ώστε να πάψουν να επωφελούνται κάποιοι από το παιχνίδι στα σκοτεινά.
Πηγή "Ινφογνώμων πολιτικά"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου