Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Αγελαίες συμπεριφορές (ή κάνε μου λιγάκι κλικ)


Μ’ ένα κλικ θα σώσεις ένα παιδί στην Αϊτή, τον πράσινο παπαγάλο που εξαφανίζεται στην Βόρεια Κορέα, θα μαζέψεις χίλιες φιάλες αίμα ομάδα γ/ρέζους ουδέτερο για το παιδί που έπαθε ατύχημα στην Αρμυρίδα, στη δεξιά στροφή πίσω από το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, θα βάλεις ένα τούβλο για να χτιστεί σχολείο στην Αιθιοπία και θα στείλεις εμβόλιο στον πορτοκαλί κορμοράνο που πάσχει από τον ιόHIVNKIURH85.OIUIUHDH.IOY . Εμ δεν πάσχει ο πορτοκαλής κορμοράνος αγάπη μου. Εσύ πάσχεις. Εσύ. Που παραμυθιάζεσαι από κάθε hoax που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και κάθε πέντε και δεκαπέντε, δύο και τριανταδύο πατάς κλικ μετά μανίας λες και είναι το «μαγικό κουμπί» σου που το ανακάλυψες επιτέλους (ω τι ωραίο παιχνίδι είναι τούτο, μικρή Μαρία) και πόσο μα πόσο χαίρεσαι.
Χαλάρωσε! Δυστυχώς δεν έρχεται ο πολυπόθητος με τα κλικ στο ίντερνετ. Ούτε σωστό άλλοθι στήνεις για την κατά τα λοιπά απαθέστατη συμπεριφορά σου. Χαλάρωσε λοιπόν, πάρε ανάσα, στήσου απέναντι στον καθρέφτη σου, χουχούλισέ τον να καθαρίσει καλά καλά και κοιτάξου. Καλοκοιτάξου όμως, άσε τα σάπια. Κλείσε την πόρτα αν ντρέπεσαι. Δεν θα είμαι εκεί. Κανένας δεν θα είναι εκεί. Εσύ και ο εαυτός σου θα είστε. Τα δυο σας. Και ρώτα τον. Ρώτα τον: Ειλικρινά πιστεύεις αυτές τις μαλακίες;
Πιστεύεις ότι με το κλικ θα ξαναστήσεις το εργοστάσιο στην Φουκουσίμα, θα ταϊσεις τα φτωχά μαύρα (πώς καίει βρε παιδί μου ο ήλιος αυτήν την εποχή) παιδάκια, θα στείλεις ανθρωπιστική βοήθεια στο Ιράν, Αφγανιστάν, Τουρκιστάν, Παλαιστάν, Ωχαμανιστάν;
Πιστεύεις ότι αν βάλεις την ανάρτηση «Βάλε με μια ώρα στον τοίχο σου, στο μπλογκ σου, στην σελίδα σου, στη φούστα σου, στην μπλούζα σου, στο τακούνι σου, στο κουδούνι σου, για να δείξεις ότι είσαι ευαισθητοποιημένος με ανθρώπους που πάσχουν από προχωρημένη παραμορφωτική αλωπεκίαση» καταφέρνεις κάτι πέρα από την δική σου, κατάδική σου αποενοχοποίηση για το κενό που φέρεις γύρω και μέσα σου;
Πιστεύεις ότι αν στείλεις το chain mail με την Παναγιά την μαυροφορούσα και σαβανοβαστάζουσα ή με το μάντρα της ειρήνης και της αδερφοσύνης που συνοδεύεται από φωτογραφίες πράσινων πελεκάνων και μπουρδοπορτοκαλοκόκκινων ηλιοβασιλεμάτων θα σου έρθει το καλό το χαμπέρι, θα γυρίσει πίσω ο γκόμενος που σε παράτησε, θα στραβωθεί η άσπονδη φίλη που συνέχεια σε ματιάζει, θα βρεις δουλειά με τριπλάσιο μισθό και ιδιωτική ασφάλιση και θα επισκευαστεί μόνη της (από ντροπή) η βρύση που στάζει και δεν σε αφήνει να κοιμηθείς τις νύχτες;
Το πιστεύεις ε;
Μην ανησυχείς. Τα ίδια χάλια είμαστε. Εσύ πιστεύεις ότι φέρνεις την διαφορά μ’ ένακλικ σε μια ιστοσελίδα που βασικός στόχος της είναι να ελέγξει και να μετρήσει και εν τέλει να χρησιμοποιήσει τις αγελαίες συμπεριφορές και γω πιστεύω ότι κάνω τη διαφορά διότι προσπαθώ να σου δείξω την αλήθεια. Γι’ αυτό σου λέω, μην ανησυχείς. Ό,τι είσαι, είμαι. Ίσως να είμαι και λίγο χειρότερη. Διότι δεν αρκούμαι στο να περιμένω το κλικ σου, το προκαλώ κιόλας…