Αυτό που δεν κατάφερε η Γερμανία με τους δύο παγκόσμιους πολέμους, επιχειρεί να το καταφέρει τώρα, κρατώντας δέσμια την Ευρώπη και ειδικά την Ελλάδα κάτω από το βάρος της χρεοκοπίας
Όταν τελείωσε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, μεταξύ άλλων συνθηκών, υπογράφτηκε και η συνθήκη των Βερσαλιών που προνοούσε τον αφοπλισμό της Γερμανίας, την παραχώρηση όλων των αποικιών της, την καταβολή βαριών αποζημιώσεων στους νικητές από μέρους των Γερμανών κ.ά. Οι πολεμικές επανορθώσεις που επιβλήθηκαν στη Γερμανία ήταν τόσο υπέρογκες, που δημιούργησαν ένα κύμα αντιδράσεων στον γερμανικό λαό, που πάντα πίστευε ότι δεν έχασε πραγματικά τον πόλεμο, αλλά «προδόθηκε».
Η ταπείνωση της Γερμανίας -που εισερχόμενη στον πόλεμο επιδίωκε να πετύχει την οικονομική κυριαρχία της έναντι των Γάλλων και των Άγγλων, καθώς και την εκμετάλλευση των πλούσιων κοιτασμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Πορεία προς Ανατολάς)- προκάλεσε ένα κύμα αμφισβήτησης του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος καθώς και την εμφάνιση του ναζισμού που υπεβοηθείτο και από την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ. Ο γερμανικός λαός, τυφλωμένος από τις υποσχέσεις του Χίτλερ, τον ανέδειξε νομότυπα καγκελάριο το 1933 με τις γνωστές συνέπειες. Και ενώ όλοι περίμεναν ότι η Κοινωνία των Εθνών (κάτι ανάλογο με τον ΟΗΕ) θα έστεκε ανάχωμα στα σχέδια των Ναζί, ο Χίτλερ -αποθρασυνόμενος και ενισχυμένος από τους συμμάχους του (Ιταλία, Ιαπωνία)- άρχιζε να εκδικείται αυτούς που, λίγα χρόνια πριν, ως νικητές θεώρησαν ότι εδραίωναν τη σταθερότητα στη γηραιά ήπειρο.
Η Συμφωνία του Μονάχου ήταν απλά το ορεκτικό για τον Αδόλφο Χίτλερ αλλά τότε λίγοι το έβλεπαν. Όταν, λοιπόν, η Γερμανία, στις 6 Απριλίου 1941, συντρίβοντας τη Γιουγκοσλαβία χτυπούσε την Ελλάδα, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε με θαυμασμό την αντίσταση ενός έθνους που τόλμησε να προτάξει αντίσταση σε έναν στρατό που είχε μέχρι τότε υποτάξει και καθηλώσει την Ευρώπη. Η προηγούμενη ταπεινωτική ήττα του Μουσολίνι που προσέτρεξε στον Χίτλερ για να περισώσει την αξιοπρέπεια του Άξονα, καθιστούσε επιτακτική τη συντριβή της Ελλάδας το συντομότερο δυνατό, ώστε να επισπευσθεί η επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης που βίωνε ψευδαισθήσεις, ευελπιστώντας ότι, υπογράφοντας το Σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ, είχε γλιτώσει τον πόλεμο κατευνάζοντας τον Χίτλερ.
Οι εξελίξεις ανάγκασαν τον πρωθυπουργό της Αγγλίας Ουίνστον Τσόρτσιλ να αναμέλψει εκείνο το ιστορικό «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», καθιστώντας την ελληνική αντίσταση πρότυπο ηρωισμού και αυτοθυσίας. Οι Γερμανοί χρειάστηκαν να αναβάλουν την επίθεση στη Σοβιετική Ένωση για 6 εβδομάδες αφού η αντίσταση των Ελλήνων, ιδιαίτερα στη Μάχη της Κρήτης, ήταν ιδιαίτερα σθεναρή. Πολλοί μέχρι σήμερα αναγνωρίζουν ότι στην αντίσταση αυτή οφείλεται σε μεγάλο λόγο η οπισθοχώρηση των Γερμανών μετά τον Φεβρουάριο του 1943 και αφού μεγάλα τμήματα του γερμανικού στρατού αιχμαλωτίστηκαν στο Στάλιγκραντ. Ο Χίτλερ δεν προέβλεψε τις σκληρές συνθήκες του χειμώνα στη Ρωσία, που αποδείχθηκαν τελικά καθοριστικές για τη νίκη των Σοβιετικών και την έναρξη της συντριβής του ναζισμού στην Ευρώπη.
Κι όμως, λίγοι πίστευαν ότι η Γερμανία θα μπορούσε να ανακάμψει λίγο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και να πετύχει το γνωστό οικονομικό θαύμα που την κατέστησε ρυθμιστή των εξελίξεων στην Ευρώπη και πάλι. Σαφείς οι παραλληλισμοί με το παρελθόν. Η οικονομική κρίση που μετεξελίχθηκε και πάλι σε παγκόσμια, έχει και πάλι τις ρίζες της στις ΗΠΑ που πλέον βλέπουν το χρέος τους να διογκώνεται επικίνδυνα. Η Αγγλία αισθάνεται ανακουφισμένη και δικαιωμένη, βλέποντας ότι η Στερλίνα συνεχώς ενισχύεται επί του Ευρώ που κατρακυλά, συμπαρασύροντας μαζί του και τις αγορές. Η Γαλλία, αποδυναμωμένη με μηδενική ανάπτυξη, παρατηρεί την απραξία της Γερμανίας χωρίς να μπορεί να αντιδράσει.
Οι ΗΠΑ, απασχολημένες με τη σταθεροποίηση της οικονομίας τους, ζητούν από κάπου να πιαστούν, ενώ η Ευρώπη φαίνεται να ακροβατεί. Οι πλείστες χώρες που συμμετέχουν στην ευρωζώνη απειλούνται πλέον σε βαθμό διάλυσης. Η Ελλάδα, δυστυχώς, είναι το μεγαλύτερο ίσως θύμα των δρομολογούμενων εξελίξεων, τείνοντας χείρα βοηθείας. Και ενώ η εκταμίευση της επόμενης δόσης από τον μηχανισμό στήριξης βρίσκεται στον αέρα, η αντιπολίτευση ακόμα συζητά την πιθανότητα επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, κάτι που απορρίπτεται ως ουτοπικό από τους χρεώστες της Ελλάδας. Η Τουρκία, από την άλλη μεριά, καραδοκεί ως η δέκατη έβδομη ισχυρότερη οικονομική δύναμη στον κόσμο και διακηρύττει ότι φιλοδοξεί να καταστεί ένα εκ των δέκα ισχυρότερων κρατών στον κόσμο.
Η Γερμανία, πλέον, αντικρίζεται από πολλούς ως ο σωτήρας της ευρωζώνης αλλά η Άγκελα Μέρκελ, βλέποντας την καρέκλα της καγκελαρίας να τρίζει, φαίνεται να ακολουθεί μια πιο «σφικτή» πολιτική, βλέποντας τις αντιδράσεις στο εσωτερικό να αυξάνουν εφ' όσον η πλεονασματική οικονομία των Γερμανών κατακρημνίζεται από τις συνεχείς πιέσεις των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών, που εναγωνίως ζητούν τη συνδρομή του Βερολίνου. Αυτό που δεν κατάφερε, λοιπόν, η Γερμανία με τους δύο παγκόσμιους πολέμους, επιχειρεί να το καταφέρει τώρα, κρατώντας δέσμια την Ευρώπη και ειδικά την Ελλάδα κάτω από το βάρος της χρεοκοπίας. Αυτός ο λαός, που άλλοτε αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού ως ο θεματοφύλακας των ευρωπαϊκών αξιών, τώρα χαρακτηρίζεται ως το βαρίδιο της ευρωζώνης η οποία, με προεξάρχουσα τη Γερμανία, δρομολογεί μια ελεγχόμενη κατάρρευσή της.
Η Κύπρος, βρισκόμενη και αυτή στη δίνη των εξελίξεων, απειλείται με απανωτή υποβάθμιση αν το δρομολογούμενο πακέτο μέτρων για την οικονομία δεν αντιμετωπίσει το συνεχώς διογκούμενο δημόσιο χρέος και το μεγεθυνόμενο έλλειμμα. Η Τουρκία καραδοκεί, αυξάνοντας τις απειλές της και εμείς διακηρύττουμε ότι το φυσικό αέριο, που υποτίθεται ότι θα ανορύξουμε, είναι ικανό να τροφοδοτεί την Ευρώπη για εκατό χρόνια, ενώ την ίδια στιγμή δεν έχουμε την υποδομή να το διαχειριστούμε… Χρειάζεται, επομένως, να επανακτήσουμε αυτό που ως Έλληνες ποτέ δεν φημιζόμασταν να έχουμε: Την ενότητα. Όσες φορές οι Έλληνες ήταν ενωμένοι, κατάφεραν να μεγαλουργήσουν. Όσες φορές διχάστηκαν, καταστράφηκαν. Τραγικά παραδείγματα η Μικρασιατική Καταστροφή, ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα, το πραξικόπημα…
Δεν είναι τυχαίος, άλλωστε, ο χαρακτηρισμός των Ελλήνων από το δικαστή Kelly, που τον Ιούλιο του 1931 κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό για τον ευστοχότερο χαρακτηρισμό ενός λαού, που προκήρυξε η εφημερίδα «Κόσμος» της Ουάσιγκτον. Ο χαρακτηρισμός είχε περίπου ως εξής:«Μπροστά στο δικαστήριο της αδέκαστης ιστορίας αποκαλύφτηκε ο Έλληνας εξαρχής κατώτερος των περιστάσεων, αν και κατείχε τα πρωτεία από άποψη διανοητική. Ο Έλληνας είναι: Ευφυέστατος αλλά και αλαζόνας. Δραστήριος αλλά και αμέθοδος. Φιλότιμος αλλά και πολεμιστής.
Έχτισε τον Παρθενώνα και τον άφησε αργότερα να μεταβληθεί σε ερείπια. Ανέδειξε τον Σωκράτη, για να τον καταδικάσει να πιει το κώνειο. Θαύμαζε τον Θεμιστοκλή και τον εξόρισε. Ανακήρυξε δίκαιο τον Αριστείδη, αλλά τον εξοστράκισε. Δημιούργησε το Βυζάντιο και το άφησε να πέσει στους Τούρκους. Έκανε την επανάσταση του 1821 και τη διακινδύνευσε. Κάλεσε τον Καποδίστρια και τον δολοφόνησε. Τριπλασίασε την Ελλάδα και την εξέθεσε στον κίνδυνο να τη χάσει (…) Παράδοξο πλάσμα, ατίθασο, ημίκακο, αβέβαιων διαθέσεων, σοφόμωρο και εγωπαθές. Αν θέλετε, θαυμάστε τον. Αν προτιμάτε, λυπηθείτε τον. Αν μπορείτε, ταξινομήστε τον».
ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥΦιλόλογος
Πηγή efagonizesthe.blogspot.com
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου