Ο τρόπος διδάσκει

Από τη συνέντευξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ
και υποψήφιου πρωθυπουργού της Ελλάδας στο Spiegel

Spiegel: Κι αυτό δεν παύει να είναι ένα πολύ υψηλό ποσοστό, εφόσον μάλιστα η Ελλάδα, σε σύγκριση με άλλες χώρες που έχουν παρόμοια ποσοστά χρέους, δεν έχει ανταγωνιστική οικονομία. Πιστεύετε παρ’ όλα αυτά ότι αυτό το χρέος είναι βιώσιμο για τη χώρα σας;
Βενιζέλος: Έτσι τουλάχιστον λένε οι ει ειδικοί της Τρόικας.
Spiegel: Το πιστεύετε κι εσείς αυτό;
Βενιζέλος: Οκτώ χρόνια είναι πολύς καιρός. Μέχρι το 2020 πολλά μπορεί να συμβούν, που σήμερα ούτε καν τα περιμένουμε. Μόλις η Ελλάδα ξανασταθεί στα πόδια της, μπορεί να έχει δυναμική εξέλιξη».

Το πιστεύει ο Βενιζέλος ότι το χρέος είναι βιώσιμο; Δεν ξέρει/Δεν απαντά. Είναι κάτι σαν γκάλοπ. «Έτσι τουλάχιστον λένε οι ειδικοί της Τρόικας». Κάτι σαν πλήρη παράδοση και ταυτόχρονη αποποίηση κάθε ευθύνης.

Σύμφωνα με την ακολουθούμενη συνταγή των μειώσεων μισθών και συντάξεων, της εξαθλίωσης, των απολύσεων, των συνεχόμενων μέτρων, ο άνθρωπος που υπόσχεται μια Αυτοδύναμη Ελλάδα, δε γνωρίζει τίποτα για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, δεν υπόσχεται, δεν εγγυάται. Μόνο δηλώνει ότι θα ακολουθήσει την ίδια πολιτική. Πάει αυτός.

Από τη συνέντευξη του προέδρου της Ν.Δ.
και υποψήφιου πρωθυπουργού της Ελλάδας, στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA

Πρετεντέρης: Τη μεν κα Μπακογιάννη εσείς τη διαγράψατε, επειδή ψήφισε το Μνημόνιο 1 και τον Καμμένο και τους άλλους πάλι εσείς τους διαγράψατε, επειδή δεν ψήφισαν το Μνημόνιο 2.
Σαμαράς: Είναι η ευθύνη της σοβαρότητας για τον τόπο. Αυτό το οποίο έπρεπε να κάνουμε στο 1^ο Μνημόνιο ήταν να ψηφίσουμε κατά. Το Μνημόνιο, αυτό το 1^ο, σε σχέση με τη δανειακή σύμβαση δεν έχει καμία σχέση.

Καμία σοβαρότητα. Ένα ξεχείλισμα γελοιότητας. Καμία συγγνώμη. Ο ήλιος βγαίνει από τη δύση επειδή έτσι γουστάρω να λέω. «Άλλο το Μνημόνιο 1, άλλο το Μνημόνιο 2». Παραφροσύνη.

Ένας πολιτικός επικίνδυνος που φασιστικολογεί ασυστόλως και δίνει μία συνέντευξη που μοιάζει περισσότερο με κάλεσμα στη «Χρυσή Αυγή». Ταυτίζει την προστασία των πολιτών με την αστυνομοκρατία. Τρομοκρατεί, εκβιάζει, απειλεί, υπόσχεται εκκαθαρίσεις κι όλα αυτά δημόσια σε μία τηλεοπτική συνέντευξη. Ενόχληση καμία. Χουντάρα και φαιδρότητα. Πάει κι αυτός.

Στη Βουλή, ένα βράδυ, το χτεσινό, καταργήθηκε οποιαδήποτε λογική κι έπεσαν όλες οι μάσκες για να χρηματοδοτηθούν τα κόμματα γι’ ακόμη μια φορά. Ανακαλύφθηκαν νέοι όροι. Η τροπολογία για το «ακατάσχετο»! Τουτέστιν, να μη μπορούν οι τράπεζες να κατασχέσουν την επιχορήγηση των κομμάτων ως μέρος των δανείων που τους έχουν παραχωρήσει.

Για τον εαυτό τους και μόνο, τα κόμματα παρέκαμψαν τη μόνιμη υποταγή τους στις τράπεζες. Το «ακατάσχετο» δε μπόρεσε να ψηφιστεί για τους απλούς πολίτες που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια και τις ζωές τους. Το «ακατάσχετο» δεν ψηφίστηκε για τον μεροκαματιάρη που χρωστά 500 ευρώ στο Δημόσιο. Τον εξαθλιωμένο μπορούν να τον πεθάνουν άνετα οι τράπεζες και το δημόσιο. Τα κόμματα απαγορεύεται να πεθάνουν! Αυτοπροστατεύονται.

Τι έκανε η Αριστερά γι’ αυτό; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε την τροπολογία, ενώ οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ δήλωσαν ένα πρόστυχο «παρών». Η Αριστερά! Η κάποτε ελπίδα μας. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ θα λάβουν τα χρήματα. Θα επωφεληθούν της κατάπτυστης τροπολογίας. Άφησαν την ευθύνη στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αλλά δε θα αφήσουν τα χρήματα να πάνε χαμένα. Έμαθε και η Αριστερά μάλλον πως «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Τι να κάνει η έρμη! «Αφού είμαστε υποχρεωμένοι, αφού μας τα δίνουν με το ζόρι, θα τα πάρουμε».

Σε λίγες ημέρες, θα έχουμε εκλογές. Γιατί; Δεν ξέρω. Μάλλον επειδή πρέπει να ξαναμοιραστεί η πίτα. Μάλλον επειδή μόνο αυτό ξέρουμε να κάνουμε. Όλοι όσοι σιτίζονται από το σημερινό πολιτικό σύστημα, όλα τα κόμματα που το στηρίζουν με την παρουσία τους, όλοι οι βουλευτές που απολαμβάνουν τα προνόμια, βρίσκονται εντός των ανακτόρων.

Εντός των ανακτόρων!

Αυτή είναι η εικόνα κι όποιος θέλει τη βλέπει. Οι υπόλοιποι μπορούν να βλέπουν τις μαγικές εικόνες των ιδεολογιών. Να ελπίζουν. Ξέρουν κάτι παραπάνω. Σεβαστό. Ξέρω μόνο ένα πράγμα: Με τον τρόπο σου διδάσκεις. Είδα τον τρόπο τους. Βαρέθηκα τα λόγια τους. Με τον τρόπο μου τους λέω να πάνε να γαμηθούνε όλοι. Κι όταν λέω «όλοι», εννοώ «όλοι».

Πηγή "Καρτέσιος"

Posted in: Απόψεις