Εμείς στ’ αστεία παίζαμε, εκείνοι στα σοβαρά

ΓΕΩΡΓΙΑ ΛΙΝΑΡΔΟΥ 

Εσύ πόσους φίλους έχεις που σου λένε να φύγεις από την Ελλάδα; Να βρεις την υγειά σου σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης για να δουλέψεις με αξιοπρέπεια, να μεγαλώσεις τα παιδιά σου με αξιοπρέπεια, να ζήσεις με αξιοπρέπεια; Εμένα μου το’ χουν πει πολλοί φίλοι μου που ζούνε έξω. Κι εγώ μέσα στην ατολμία που προκαλεί η εθνική κατάθλιψη-εσωστρέφεια επιμένω σε αγχωμένους περιπάτους ανάμεσα σε δεκάδες πωλητήρια και ενοικιαστήρια μιας ρημαγμένης χώρας κι έχοντας στο μυαλό μου ένα συγκλονιστικό ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη. "Στ’ αστεία παίζαμε. Δε χάσαμε μόνον τον τιποτένιο μισθό μας. Μέσα στη μέθη του παιχνιδιού σας δώσαμε και τις γυναίκες μας. Τα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε. Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα". Φύγε, σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτα, επιμένει η Βασιλική που ζει σε ένα προάστιο των Βρυξελλών. Ο περίπατος συνεχίζεται. Τα πόδια πονάνε, το στόμα στεγνώνει νερό ζητάει. Από δίπλα σου περνούν βάσανα, το ένα σκουντάει το άλλο και όλα μαζί το δικό σου. Γρήγοροι άνθρωποι, βιαστικές ψυχές σε σπρώχνουν για να βγάλουν πρώτες εισιτήριο. Το λεωφορείο αργεί και το ταξί είναι πια πολύ ακριβό σε μία πόλη, σε μια χώρα που όλα τα υπόλοιπα ξεπουλιούνται. "Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ’ το φως της ημέρας. Μήπως πέρασαν χρόνια; Σάπισαν τα φύλλα του ημεροδείχτη. Δε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε… χάναμε ολοένα. Πως θα φύγουμε τώρα; Που θα πάμε; Ποιος θα μας δεχτεί;» Εμείς στ’ αστεία παίζαμε, εκείνοι στα σοβαρά. Εκείνοι που ποτέ δεν θα τους δεις σε κοινή θέα, παρά μόνον χωμένους σε μουχλιασμένα νεοκλασικά πίσω από ένα καθαρό γραφείο να κάνουν πράξεις σαν τους γερολαδάδες της κατοχής. Πράξεις αριθμητικές, μαθηματικές, πράξεις δαιδαλώδους υποτέλειας και μυστικιστικών καταβολών. Εκείνοι έπαιζαν στα σοβαρά όταν εμείς σκύβαμε την πλάτη μας νομίζοντας πως είναι διασκεδαστική η μακριά γαϊδούρα. Εκείνοι έκαναν πως έσκυβαν, αλλά κοιτούσαν κρυφά ποια απ’ όλες τις πλάτες μπορεί να αντέξει περισσότερο για να πατήσουν επάνω. Εμείς παίζαμε στα ψέματα, αλλά εκείνοι στα σοβαρά. "Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας, δώστε μας πίσω τα χαρτιά μας. Κλέφτες! Στα ψέματα παίζαμε". Πηγή "pheme"

Posted in: Κείμενα