Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

4+1 σενάρια για το μέλλον του ευρώ


Του Μενέλαου Τασιόπουλου
 Είναι ήδη γεγονός ότι σε όλες τις συσκέψεις «κλειστές» ή προετοιμασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο γίνεται παραδεκτό, ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις στα οικονομικά δεδομένα της Ιταλίας και οι αρνητικές εξελίξεις που έχουν αρχίσει να ακουμπούν και τη Γαλλία , τα αποτελέσματα και οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου, είναι ήδη ξεπερασμένες.
Το στοίχημα τώρα για το να θα επιβιώσει ή όχι η ζώνη του ευρώ, μεταφέρεται στη Σύνοδο Κορυφής της 7ης Δεκεμβρίου.

Το κεντρικό θέμα είναι το κατά πόσον και με ποιους όρους θα υπάρξει ευρωπαϊκή , οικονομική και πολιτική, ενοποίηση-ομοσπονδιοποίηση ή όχι. Σε πρακτικό επίπεδο όμως αντιμετώπισης των προβλημάτων χρέους και δανεισμού, πλειάδας χωρών του ευρώ, τα σενάριαέχουν συγκεκριμενοποιηθεί. Είναι τα ακόλουθα :

1) Να αλλάξει η λειτουργία της ΕΚΤ και να μετατραπεί πραγματικά σε Κεντρική Τράπεζα.Στη συνέχεια η ΕΚΤ, η οποία δανείζεται από τις διεθνείς αγορές με επιτόκιο 1%, να δανείζει τα κράτη-μέλη, που έχουν πρόβλημα δανεισμού με 1,5% για παράδειγμα. Με τον τρόπο αυτό τα προβλήματα θα έχουν λυθεί και τα χρέη, μεταξύ αυτών και το ελληνικό, θα είναι βιώσιμα.

2) Πάλι σε επίπεδο ΕΚΤ. Να τυπώσει νέο ευρώ και να χρηματοδοτηθούν τα χρέη και το πρόβλημα δανεισμού, των χωρών- μελών , που αντιμετωπίζουν τέτοιο θέμα. Τα spreads θα πέσουν και οι πιέσεις από τις αγορές θα ελαχιστοποιηθούν.

3) Να υπάρξει αύξηση των κεφαλαίων του προσωρινού μηχανισμού, του EFSF, η συνολική δυνατότητα του οποίου , με μόχλευση να φθάσει τα 3 τρισ.ευρώ.  Το κλίμα αβεβαιότητας για την ευρωζώνη και το ενδεχόμενο χρεοκοπίας μελών της , θα ελαχιστοποιηθεί. Είναι μια άποψη που έχουν προβάλει και υποστηρίξει σθεναρά οι ΗΠΑ για την ευρωζώνη. Φυσικά και αυτό το σενάριο το αρνείται η Γερμάνια

4) Πάλι σε επίπεδο EFSF. Να επιτραπεί η ελεύθερη παρέμβαση του στην δευτερογενή αγορά των ομολόγων. Για παράδειγμα να μπορεί να αγοράσει ένα ελληνικό ομόλογο , με ονομαστική αξία στη λήξη του 100 ευρώ, στην τιμή που διαπραγματεύεται στη δευτερογενή αγορά. Ας υποθέσουμε 65 ευρώ. Στη συνέχεια να δίδεται η δυνατότητα , στην περίπτωσή μας στην Ελλάδα, να ανταλλάσει το ομόλογο των 100, με νέο ονομαστικής αξίας 65 ευρώ, όσο αποκτήθηκε. Στη συνέχεια το νέο ομόλογο θα επιστρέφεται στον EFSF, ο οποίος θα το πουλά και θα το διαπραγματεύεται και ούτω καθεξής.

Το πέμπτο σενάριο που συζητείται είναι απλά η διάλυση ή διάσπαση της ευρωζώνης. Όπου η Γερμανία θα κρατήσει το ευρώ- μάρκο , μαζί με μια ομάδα χωρών, που θα αποτελέσουν και τον «ζωτικό χώρο» της και είναι η Αυστρία, η Ολλανδία, η Φιλανδία, η Πολωνία, η Εσθονία και ενδεχομένως η Κροατία και η Σλοβενία από τις βαλκανικές χώρες.

Ο γαλλογερμανικός άξονας θα σπάσει και η Γαλλία, θα μετεξελιχθεί σε ηγετική δύναμη του Νότου και κυρίαρχη βιομηχανική δύναμη μαζί με την Ιταλία και την Ισπανία των ευρωπαϊκών δυνάμεων εκτός ευρώ. Σε όλα τα σενάρια μέχρι στιγμής κυρίαρχο ρόλο έχει η Γερμανία, ενώ οι υπόλοιπες χώρες- μέλη δεν δείχνουν να ασκούν με δυναμισμό το δικαίωμα γνώμης και βέτο, που έχουν από τις παρούσες συνθήκες της Ένωσης.