-Λοιπόν, Καλοί μου; πάλι τα ίδια; Γιατί δυσανασχετείτε καί πικραίνεστε και τα βάζετε με μία σειρά πραγμάτων, πού στήθηκε προσεχτικά υπομονετικά με επιμονή και προ πάντων με Τέχνη; ‘Α! σε καλό σας!!! Τι θέλετε και διαμαρτύρεστε επειδή τάχα, λέει, δεν πήγαν στο Στρατό οι διάφοροι ριψάσπιδες, κουσουρλήδες, δειλοί και ανίκανοι;
Μα αυτοί έχουν όνομα μεγάλο βαρύγδουπο και τρανό (με Μπάρμπα στην Κορώνη;) πού ριγούν και ανατριχιάζουν στο άκουσμά τους πάντες οι ευνουχισμένοι ύποτακτοί! Πρώτα - πρώτα οι «άνθρωποι» αυτοί από μόνοι τους δήλωσαν παράφρονες, ήγουν, τρελοί και ανίκανοι και για στράτευση. Και έγινε σεβαστό (μήπως και αποδεκτό;) το αξίωμα: είσαι ότι δηλώσεις.
Μην ξεχνάτε πώς στην Ελλάδα την φτιαγμένη από τα μυαλά αυτών ζούμε! πρός τό παρόν. Φρενοβλαβείς και τρελοί από κείνους πού ήρθαν για να φάνε του γνωστικού το βιός. Πάντως δήλωσαν ευθαρσώς τρελοί σχιζοφρενείς και ολίγον οπισωγλέντηδες. Δήλα-δή; Θα θέλαμε (-τε ) να ντυθούν οι άνθρωποι αυτοί στο χακί, να κρατήσουν όπλο και να φυλάνε σκοπιά στις εσχατιές των βορείων προαστίων του λεκανοπεδίου, των νήσων του Αιγαίου και αλλού; ΄Απα,πα πα!!! Και ύστερα!; ποιοί θα παίρνουν σειρές ολόκληρες από χρυσωμένες εκπομπές σε ράδια και τ.β; γκρίκ άιντολ, Αλτσιαντίρια, Μάνευ ντρόπς’ς, ντάνσιγκ ον άις, φάβ5, πρωϊνάδικα, κατινάδικα; Και το πιο αστείο και ιλαροτραγικό σού ζητούν να ψηφίσεις να παραμήνει το τάδε φρόκαλο στέλνοντας τους σμς ή τηλεφώνησέ τους δηλα-δή, δός τους ευρά, πολλά ευρά!!!
Ποιοί θα ναυλώνουν γήπεδα
, μέγαρα, στάδια, προκυμαίες, παραλίες, αρένες, κλάμπ΄ς, εξέδρες, Λαοσυνάξεις; ‘Ε;! Όχι, πέστε μου; Ποιοί θα γράφουν στιχάκια επικά και λογίδρια αηδιαστικώς συναρπαστικά; Ποιοί θα κατοικούν σε σουίτες καμπάνες φτωχικές πολυτελείας, οτέλια πολλαπλών αστέρων έμπλεα χλίδας και θα σουλατσάρουν με κότερα και θαλαμηγές και με άλλα συναφή σκάφη συνωστισμένοι;
Ποιοί θα συνωστίζονται διά σκίν εις την Αράχοβα με καγιέν το Χειμώνα, και με κελβινιέϊτορ εξωλέμβια στην Μύκονον; Σε ποιούς θα στήνονται κουστωδίες δημοσιολόγων και ειδησοποιητών, χειροκροτητών, κραχτών για να καταγράφουν ότι σπουδαίο, τρανό μεγαλόστομο και πομπώδες κι αν πουν μόλις ανοίξουν το στόμα τους για το μεγάλο Αααααα;;;!!! για να μας ψυχαγωγήσουν και να μας νουθετήσουν κιόλας τούτα τα υπέροχα καλλιτεχνικά φρόκαλα; Βεβαίως-βεβαίως υπάρχει σήμερα και μια άλλη σειρά πραγμάτων που την αποδέχεται (;) και την επικροτεί πάντα μεθοδευμένα ο κυρίαρχος Λαός της οποίας σειράς, απλές οδοντόκρεμες-με ρίγες ή χωρίς- και λεπτομέρειες είναι όλα τα παραπάνω. Είσαι αγρότης, μελισσοκόμος, αιγοπροβατοτρόφος, αλιέας, ράπτρα, βυζάχτρα Μάνα, καθαρίστρια, σοβατζής, υδραυλικός, οδοντοτεχνίτης, ηλεκτροτεχνίτης, αρτοποιός, ζαχαροπλάστης, Δάσκαλος, υπάλληλος ι.δ ή δ.χ. γενικά μικρομεγαλομεσαίος;
Ε! και; Καλά να πάθεις. 'Ας πρόσεχες! Για όλους τους παραπάνω τρέχεις να πληρώσεις τους φόρους πού σου αναλογούν πανικόβλητος και δεν φτάνεις. Γι’ αυτούς δεν τρέχεις στα γήπεδα, στους τζόγους μανιωδώς, στα μέγαρα, στις συναυλίες τους, στους καναπέδες με ντελίβερι και ξηροκάρπι. Γι’ αυτούς δεν τσαλακώνεσαι;
Γι’ αυτούς δεν συζητάς και δεν μαλώνεις; Για το γκάστρωμα της σκυλίτσας τής τάδε ή τη ζαρτιέρα τού δείνα; Δεν θυσιάζεις μήπως χρόνο, χρήμα, ξελιγωμένος χάσκακα (ειδικά τα πρωϊνά των Κυριακών) που φορτώνεσαι παραμάσχαλα ένθετα, σύνθετα, σιντιά, ντιβιντιά, κυνήγια, ψαρέματα, επαύλεις, μαγειρέματα, τσόντες τζούλιες και άλλα συναφή μαστορέματα στα μυριάδες χιλιάδων εμετικά εξώφυλλα και τηλεπαράθυρα; Δηλα-δή θέλουμε (– τε) να τα δούμε ντυμένα στο χακί όλα αυτά και λαϊκά φαντάρια;
Τα ινδάλματα αυτά και τις θεότητες αυτές τις έχουμε προ πολλού, για κάτι πολύ σπουδαίο και απίθανα μοναδικό και υψηλό, για να παίρνουν κάποια ιερή στιγμή και με δέος, τα μαρκούτσια στο στόμα τους και να ξερνούν νυχτερίδες και αράχνες και μόλις πούνε εκείνο το υπέροχο «τρέφομαι με λαχανικά και με άλλα είδη υγιεινής» ή «τι να πούμε να ΄ούμε ΄γώ, αυτά να ΄ούμε ΄γώ, τα είπε ο υποφαινόμενος να ΄ούμε ΄γώ του τημ», «δεν έχω κάνει μπότοξ», αλήθεια η Κλάρα τι απόγινε; πού αποπατεί τις καβαλίνες της;
Θυμάστε πού περίμενε πρωτοχρονιάτικα το τηλεβλαμένο κοινό σε πιό τετράγωνο, του τετραγώνου, θα χέσει η κλάρα (μουουουού ρε μοσχάρια!!!) για να κερδίσει λέει «έπαθλο», και άλλα τινά φαιδρά, να τινάζεται το Πανελλήνιο, νά θολώνουν οι κοστουμάτοι χλιδάτοι, και νά χοροπηδά ζητωκραυγάζοντας, νενικήκαμεν!!! γκόόόλλλ.!!!. Καθίσματα, πιατικά, γαρύφαλλα, ροδοπέταλα συντρίβονται μονομιάς και πάντες οι παρασιτούντες και παροικούντες ξεπατώνονται (ένεκα το νυχτοκάματο γάρ). Έτσι πιθανόν νά έχουν (; ) λοιπόν, τα πράγματα σήμερα.
Οι επώνυμοι και οι ανώνυμοι. Ο ποδοσφαιρισταράς, ο τραγουδισταράς, ο μπουζουξής, ο θεατρίνος, ο δισκοθέτης, ο χορευταράς, ο τηλευπάλληλος, ο ραδιογλείφτης, ο τηλεπαρουσιαστής, ο μόδιστρος, ο Μέγκας κάποιος μαγγανοποιός Ευνούχος ευνουχισμένος σώματι και ψυχή τε. Με όνομα μαρκιζαρισμένο φωτεινό λαμπρό γιγάντιο!!. Αν, όμως, τύχει να είσαι μόνο ένας απλός και σεμνός Πατέρας , μιά ταπεινή Μάνα, γιατρός, μικροβιολόγος, καθηγητής, πιλότος, αμπελουργός, καπετάνιος, ναύτης, οδοκαθαριστής, νοσοκόμος, αξιωματικός, αστυνομικός, φοιτητής, σπουδαστής, ποιητής, αρτοποιός, βιβλιοθηκάριος, μηχανικός ή έστω ένας απλός εργαζόμενος, παγοπώλης, αγωγιάτης, οδηγός, χειριστής σκαπτικού, ξυλουργός, σιδηρουργός κ.ά. έ,! τότε τυγχάνει να είσαι γι΄ αυτούς ο ανώνυμος κύριος τίποτας.
Είσαι σχεδόν ένα ανύπαρκτο ευνουχισμένο (;) πρόσωπο στη μέση του πουθενά. Δήλα-δή δεν σε ονoματοδώτησαν ποτέ, δεν σε βάφτισαν και ακολουθείς τους υπέροχους αυτούς ανοιχτομάτηδες τυφλούς οδηγούς στο άγνωστο αβέβαιο μέλλον με βάρκα την ελπίδα στην κρίση και στην τρικυμία του κρανίου τους!
Και μείς όλοι οι υπόλοιποι, οι γνωστικοί (;) μάταια (;) άναμένωμεν την Νέμεσιν, …ίνα έπιφέρει επί των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν.
Έλα!!!. Δώσε, πάμε για μπρέικ !!!.
Πηγή "Βισάλτης"
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου