Το δολάριο και το ευρώ είναι και τα δύο νομίσματα στηριγμένα αξιακά στην πολιτική και οικονομική ισχύ των εκδοτών τους, ουδεμία δε σχέση έχουν με τον Ευρωπαϊκό Νότο και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του.
Θέλουμε ένα νόμισμα ελεγχόμενο από άγνωστους κεντρικούς τραπεζίτες που εξυπηρετούν συμφέροντα εγχώρια ή ξένα ή, θέλουμε ένα εργαλείο ουσιαστικής ανάπτυξης, ένα νόμισμα με αντίκρισμα, ένα νόμισμα με αξία παγκόσμια, πανανθρώπινη, άφθαρτη.. ένα νόμισμα δηλαδή αντάξιο του εκδότη του και της ιστορίας του?
Ακόμη κι αν κανένας οικονομολόγος δεν καταδέχεται να απορρίψει έστω το παρακάτω σενάριο, πιστεύω ότι είναι το μοναδικό αυτή τη στιγμή που δεν κλείνει τα σύνορά μας, αντιθέτως τα ανοίγει περισσότερο στο εμπόριο και τον τουρισμό, είναι το μοναδικό που δεν ρίχνει σε έναν καιάδα τις θυσίες του ελληνικού λαού από την είσοδο στην ΕΟΚ μέχρι σήμερα και είναι το μοναδικό που είναι 100% ελληνικό, αποτελεί τον τρίτο δρόμο που αυτή τη στιγμή όλοι σιωπηρά αρνούνται και λυπάμαι που το λέω, αλλά όταν θα επέλθει η πλήρης διάλυση της χώρας -και δεν είναι μακρυά αυτό- όσοι από εσάς το διαβάσατε θα αναλογίζεστε αν θα ήταν μια βιώσιμη λύση θα είναι πλέον πολύ αργά για όλους μας να μάθουμε….
Εκτός κι αν είμαι τρελός, γράφω αρλούμπες και θέλω επειγόντως τα φάρμακά μου…. ή αν πρέπει για να απορρίψει κανείς την πρότασή μου να παραδεχτεί τις απάτες και τα εγκλήματα εναντίον του Ελληνικού Λαού….
Η ΔΕΗ διαχειρίζεται και αξιοποιεί για λογαριασμό του Ελληνικού δημοσίου και των Ελλήνων πολιτών ορυκτό πλούτο αξίας περίπου 200-240 δις ευρώ με σημερινές τιμές (3,2 δις τόννους λιγνίτη + 4 δις τόννους τύρφης ισοδύναμους με χονδρικά 5 δις βαρέλια πετρελαίου). Η εταιρεία κάνει τζίρο περίπου 6 δις το χρόνο πουλώντας περίπου 60 δις κιλοβατώρες το χρόνο. Το απόθεμα αυτό επαρκεί για τις ανάγκες της χώρας μας για τα επόμενα 45 χρόνια και αυτός είναι και ο ορίζοντας της λύσης.
Στόχος 1. Δημιουργία ρευστότητας στην Ελληνική αγορά.
Στόχος 2. Ανάπτυξη ενεργειακού τομέα / Δημιουργία εναλλακτικών πηγών / μέσων και τεχνολογίας για μελλοντική χρήση.
Στόχος 3. Μείωση του χρέους της χώρας και των αναγκών της σε δαπάνες για πληρωμή τόκων/δανείων.
Στόχος 4. Δημιουργία θέσεων εργασίας, συνολική ανάπτυξη!
Κάνουμε λοιπόν μια μαζική προ-πώληση ενέργειας μόνο που αντί για τηλεκάρτες όπως στην περίπτωση του ΟΤΕ, εκδίδουμε ένα νέο νόμισμα για παράλληλη χρήση με το ευρώ και μόνο στο εσωτερικό της χώρας και για ορισμένο χρονικό διάστημα.
Ορίζουμε: 1 Νέα Δραχμή = 0,01€ και πάγια τιμή για 1 Κιλοβατώρα = 8 Νέες Δραχμές
Εκδίδουμε 450 εκατομμύρια γραμμάτια σε νέες δραχμές και σε κάθε αξία, με τα οποία αντικαθιστούμε όλα τα τραπεζογραμμάτια του ευρώ που όμως κυκλοφορούν παράλληλα και γίνονται εξίσου δεκτά σε όλες τις συναλλαγές όμως, κατατίθενται στο δημόσιο ταμείο από όλες τις υπηρεσίες, ΔΕΚΟ κλπ.
Έτσι έχουμε γραμμάτια 100-200-500-1000-2000-5000-10000-50000 νέων Δραχμών (νΔρχ) που αντιστοιχούν σε 1-2-5-10-20-50-100-500 ευρώ.
Φέρνουμε στην αγορά μια απαίτηση του πολίτη για χαρτονόμισμα 1-2 ευρώ, καταργούμε το έτσι κι αλλιώς σπάνιο 200ευρώ και διατηρούμε ατόφια τα κέρματα που έχουν πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Τα κέρματα του ενός και των δύο ευρώ κόβονται πλέον μόνο για συλλεκτικούς λόγους και τα αναμνηστικά 2ευρα κόβονται κάθε χρόνο σε 1εκ τεμάχια μόνο (τα ελληνικά κέρματα ευρώ γίνονται έτσι περιζήτητα στους συλλεκτικούς κύκλους)
Συνολική αξία 309,6 δις ευρώ / 30,96 τρις νΔρχ που ισοδυναμούν σε 3,87 τρις Κιλοβατώρες.
Τα γραμμάτια έχουν διάρκεια 44 χρόνια και 1 χρόνο επιπλέον για την μετατροπή τους σε ευρώ. Εννοείται επίσης ότι γίνεται νομοθετικά ρύθμιση για την αποδοχή των γραμματίων σε όλες τις εντός της χώρας συναλλαγές.
Έτσι αντικαθιστούμε 1-1 όλα τα τραπεζογραμμάτια ευρώ παντού στην χώρα, στις τράπεζες, στα ταμεία, στις εταιρείες, στα πάντα την ίδια στιγμή που οι τράπεζες και τα δημόσια ταμεία δέχονται μεν και ευρώ, πληρώνουν όμως μόνο σε νΔρχ.
Συγκεντρώνουμε -εντελώς αυθαίρετα- 100 δις ευρώ.
Ρευστοποιούμε σε νΔρχ όλα τα ομόλογα και έντοκα γραμμάτια ελληνικού δημοσίου από τράπεζες/ταμεία/ιδιώτες κλπ στο άρτιο. Αυτή η κίνηση δίνει άμεση ρευστότητα, με μόνη απώλεια τα προσδοκώμενα κέρδη από τόκους μέχρι την λήξη τους…
Τα χρήματα αυτά μπορούν να επενδυθούν εκ νέου σε υγιή ομόλογα νέων εκδόσεων με νέους όρους μόλις αποκατασταθεί η κατάσταση ή εφόσον δεν γίνονται δεκτά στο εξωτερικό, μπορούν να αγοράσουν ακίνητα, να γίνουν επενδύσεις, να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη.
Για την κίνηση αυτή πάλι αυθαίρετα, απαιτούνται επιπλέον 150 δις ευρώ (15 τρις νΔρχ) και ισόποσα ομόλογα περιέρχονται στην κατοχή της ΔΕΗ.
Το κράτος σαν κύριος μέτοχος της ΔΕΗ εξαγοράζει το σύνολο της επιχείρησης που βρίσκεται σε χέρια ιδιωτών. Παραμένουν τα μερίδια ταμείων κλπ τα οποία μπορούν φυσικά να επενδύσουν τα νέα κεφάλαια τους στην ΔΕΗ.
Η ΔΕΗ πλέον διαθέτει 100 δις ευρώ μετρητά, 150δις ευρώ σε ομόλογα και σχεδόν 6 τρις νΔρχ (60δις ευρώ) σε νΔρχ.
Με τα ευρώ σε μετρητά και ομόλογα “αγοράζει” από το κράτος μία νέα έκδοση “ομολόγου” σε ευρώ συνολικής αξίας 250 δις με τόκο 1% το χρόνο. Δανείζει δηλαδή το κράτος με 1% και λαμβάνει 45 ισόποσες ετήσιες δόσεις περίπου 5,6 δις συν τους τόκους (2,5 δις τον πρώτο χρόνο, 56 εκατομμύρια τον τελευταίο).
Με τα 6 τρις νΔρχ που τις απομένουν και τα ποσά σε ευρώ που λαμβάνει κάθε χρόνο η επιχείρηση πραγματοποιεί σχέδιο ολοκληρωμένης μετάβασης σε νέες πηγές ενέργειας, αναπτύσσει αυτόνομες μονάδες σε νησιά και επαρχία κλπ καθώς και έργα με στόχο την ανάπτυξη εξαγωγών ενέργειας για πρόσθετα έσοδα.
Η επιχείρηση πουλάει σε σταθερές τιμές για όλο αυτό το χρονικό διάστημα μόνο σε πελάτες στο εσωτερικό της χώρας. Οι εξαγωγές γίνονται με τιμές διεθνούς αγοράς και ένταση ανταγωνισμού με ότι θετικό αυτό συνεπάγεται.
Η σταθερές τιμές ενέργειας είναι ελκυστικές για την βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας.
Στόχος είναι, στα 44 χρόνια η επιχείρηση να έχει διαθέσιμα αξίας 310 δις ευρώ για να αντικαταστήσει τα γραμμάτιά της στο σύνολό τους με κέρδος φυσικά όσα δεν επιστραφούν.
Το δημόσιο τώρα, αποκτά ρευστό πάνω από 100δις ευρώ με τα οποία επαναγοράζει ομόλογα από το εξωτερικό και έτσι, το χρέος της χώρας πέφτει περίπου 25-30% (από τα 350+ στα 250δις τα οποία όμως είναι πλήρως τακτοποιημένα. Οι τράπεζες έχουν άπλετη ρευστότητα αφού δεν έχουν χάσει τίποτε από τα ομόλογά τους και αναγκαστικά στρέφονται στην εσωτερική αγορά ενώ το δημόσιο μπορεί να εκδίδει 1 σειρά ομολόγων κάθε χρόνο για την εσωτερική αγορά κυρίως για τα ταμεία και την ιδιωτική αγορά τα οποία διαθέτει μέσω των τραπεζών με πολύ χαμηλό επιτόκιο 0,75-1,5%.
Η ΔΕΗ ξεκινά παράλληλα την ανάπτυξη των ενεργειακών πόρων της χώρας για την μετά λιγνίτη εποχή οδηγώντας σε τρομακτική ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας.
Σε 10 χρόνια η χώρα εντείνει τον τουρισμό, την ναυτιλία και φυσικά την ενέργεια και παράγει πλεονάσματα σε ευρώ για τις ανάγκες του εμπορίου, της ναυτιλίας, για επενδύσεις σε πηγές ενέργειας και για κοινωνικές παροχές ενώ από τον πρώτο χρόνο καθίσταται ανεξάρτητη οικονομικά αφού ουσιαστικά δεν έχει ανάγκη τον δανεισμό.
Περιττό να προσθέσω ότι όλα αυτά θέλουν τρομερά πολιτικά κότσια, αποφασιστικότητα και προσπάθεια και από αυτό και μόνο το όλο εγχείρημα φαίνεται είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.
Επίσης θα δεχτεί τρομακτικές πιέσεις από τράπεζες, χώρες και συμφέροντα ενώ, όντας αυθαίρετο σε πολλά του σημεία και με το σκεπτικό ότι ο γράφων είναι απόφοιτος τεχνικού λυκείου και όχι οικονομολόγος κλπ σαφώς και θα θέλει αμέτρητες ώρες υπολογισμών για την πλήρη κοστολόγηση και αξιολόγησή του.
Χάριν συζητήσεως βέβαια θα ήταν πολύ ευχάριστη η ανταλλαγή απόψεων, σχολίων κλπ….
Υγ.:Πρέπει να σημειώσουμε ότι το παραπάνω project μπορεί να γίνει κανονικότατα και εντός ευρωζώνης με τις εξής προϋποθέσεις:
1. Δεν αίρουμε την παραχώρηση του προνομίου έκδοσης των χαρτονομισμάτων ευρώ.
2. Αυτό που εκδίδει η ΔΕΗ δεν “βαφτίζεται” χαρτονόμισμα αλλά γραμμάτιο είσπραξης έναντι ηλεκτρικής ενέργειας και έχει αξία εκφρασμένη σε ενέργεια. Όπως τα αμερικάνικα gold ή silver certificates, έχει πλήρη κάλυψη σε ενέργεια και δεν μεταβάλει την κυκλοφορία του ευρώ κλπ. Απλά για περιορισμένο -45 χρόνια- διάστημα το ελληνικό δημόσιο δέχεται στις συναλλαγές του εντός της χώρας τα γραμμάτια της ΔΕΗ και τα κυκλοφορεί προνομιακά απέναντι στο ευρώ.
Για το ότι γίνεται, για ένα να είστε σίγουροι.. απλά θέλει Έλληνα και αποφασισμένο πολιτικό που δεν θα σκεφτεί το πολιτικό, αλλά και το προσωπικό κόστος και κίνδυνο μιας και πίσω από μια τέτοια κίνηση δημιουργούνται ή θίγονται τεράστια συμφέροντα…..
Χρήστος Αποστολίδης
Πηγή "Ραμνούσια"
.jpg)
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου