Όταν αλλάξει η κατάσταση κάποιοι θα πρέπει να αλλάξουνε χώρα...

• Γράφει ο Γιώργος Σταφυλάς

Kάποτε, όχι και πολλά χρόνια πίσω, ήμασταν περήφανοι που στην χώρα μας και στις πόλεις μας δεν συναντούσε κανείς άστεγους και εξαθλιωμένους ανθρώπους. Σπάνια βλέπαμε ανθρώπους να κοιμούνται στο μετρό και στα παγκάκια και να τυλίγονται με χαρτόκουτα. Οι εικόνες αυτές μας ήτανε γνωστές κυρίως από τα έργα τα αμερικάνικα. Τα βλέπαμε και λέγαμε ''στην χώρα μας όλοι έχουν ένα σπίτι''.

Τα πράγματα άλλαξαν όμως. Η φτώχεια και η εξαθλίωση μας χτύπησαν την πόρτα. Πλέον βλέπουμε καθημερινά στον δρόμο ανθρώπους άρρωστους, κουρελιασμένους ψυχικά και σωματικά, να σέρνονται ψάχνοντας κάπου να ζεσταθούν σε μιά γωνιά. Άνθρωποι που είχαν και σπίτι και αυτοκίνητο και επιχείρηση και δουλειά και σε μιά νύχτα τα χάσανε όλα. Δραματικές ιστορίες που μιλάνε καλύτερα απ χίλιες αναλύσεις για το πόσο έξω πέσαμε, για το πού κατάντησαν την πατρίδα οι πολιτικοί μας.

Πού είναι η ευημερία που μας υποσχεθήκανε όταν μπήκαμε στο ΕΥΡΩ;
Αυτό εννοούσανε την ευημερία των δανεικών; Την επίπλαστη ευημερία των χαμηλότοκων δανείων που πουλάγανε οι τράπεζες σ’ όποιον περνούσε απ’ έξω;

Κοροιδέψανε τον λαό οι πολιτικοί και μάλιστα στεγνά.
Πουλήσανε παραμύθια και ''φύκια για μεταξωτές κορδέλες''.
Φταίμε κι εμείς, βεβαίως, ως λαός, διότι τσιμπήσαμε σαν ''ιθαγενείς το παραμύθι του Ευρώ και τρέξαμε να επωφεληθούμε αγοράζοντας αυτοκίνητα, σπίτια, σκι στην Αράχοβα, πάρτι στην Μύκονο και άλλα πολλά.
Όλα τα πουλάγανε οι τράπεζες. Όλα με δανεικά.
Φταίμε… Αλλά πρώτα φταίνε ''αυτοί'' γιατί κορόιδεψαν και εξακολουθούν να κοροϊδεύουν.

Το Ευρώ ήταν η αρχή της καταστροφής μας και όσο περνάει ο καιρός εξελίσσεται στην φυλακή μας. Μία οικονομική φυλακή.

Τώρα που πέφτιουν οι μάσκες και που ο λαός ξύπνησε και ρωτάει γιατί να κάνω αυτά που μου επιβάλει η ΕΕ, γιατί να μείνω στο ΕΥΡΩ, τώρα έρχονται και μας λένε ότι απωλέσαμε οικειοθελώς εθνική κυριαρχία από τότε που μπήκαμε στην ΕΝΩΣΗ….

Σωστά, αλλά γιατί οικειοθελώς;
Πότε ρωτήθηκε ο λαός;
Ποτέ κανείς από όσους κυβέρνησαν δεν τόλμησε να πάει σ’ ενα δημοψήφισμα ώστε ο ίδιος ο λαός να μιλήσει για το μέλλον του…

Αυτή είναι κοτσαμπασική δημοκρατία μας.

Πλέον όσο παραμένουμε στο ΕΥΡΩ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ.

Μόλις η δανειακή ψηφιστεί θα ακολουθήσει και η χρεοκοπία της χώρας.
Όταν θα έχουν πάρει όλες τις εγγυήσεις που ζητάνε και θα μας έχουν ξεφτιλίσει, βάζοντάς μας να δώσουμε όρκους υποταγής, τότε θα μας οδηγήσουν σε χρεοκοπία και ύστερα θα μας φέρουν εδώ και έναν ύπατο αρμοστή και τέρμα η ιστορία ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Θα χουμε μια χώρα διαλυμένη, όπως μόνο σε καιρό πολέμου μπορεί να συμβεί και όταν θα μας επιτεθούν και οι τούρκοι τότε θα διαπιστώσουμε πόσο παραμύθι ήταν η ασφάλεια -που μας πούλαγαν οι πολιτικοί και οι εθνάρχες μας- ότι θα έχουμε μπαίνοντας στην ΕΕ.

Τα πράγματα είναι απλά...

Θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε με την δόση των δανείων σαν πρεζάκια αυτό-καταργώντας το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ που δημιούργησαν οι αγώνες των προγόνων μας ή θέλουμε επιτέλους να σταθούμε στα πόδια μας και να προχωρήσουμε στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις;
Αν θέλουμε το δεύτερο θα πρέπει να ξεγράψουμε όλο το βρωμερό σύστημα της διαπλοκής που μας οδήγησε εδώ.

Πολιτικοί και πληρωμένοι κονδυλοφόροι της υποταγής θα πρέπει να αλλάξουν χώρα μόλις αλλάξει η κατάσταση...

Πηγή "Ας μιλήσουμε επιτέλους"

Posted in: Αρθρογραφία