Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στον πλανήτη. Aν δεν κορυφωθούν αυτήν τη δεκαετία οι προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, που συνεχίζουν να αυξάνονται, προειδοποιούν οι επιστήμονες, η παγκόσμια θερμοκρασία θα αυξηθεί έως και κατά έξι βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100. Πλησιάζουμε σε ένα σημείο που οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής -λιώσιμο των πάγων, καταστροφή των τροπικών δασών, μείωση της παραγωγής, μαζική μετανάστευση, εξάπλωση ασθενειών, λίγη τροφή, λίγο νερό, θάνατοι από φυσικές καταστροφές- θα είναι μη αναστρέψιμες. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει μέχρι το 2015 να υπογράψει μια νέα παγκόσμια συμφωνία, που θα αναγκάζει τους μεγάλους ρυπαντές, Κίνα, ΗΠΑ, να μειώσουν τις εκπομπές τους. Η Κίνα το 2011 εξέπεμψε 2,4 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα και οι ΗΠΑ 2 δισ. τόνους, προκαλώντας συνολικά περισσότερους από 30.000 θανάτους από μικροσωματίδια. Αλλά, όπως και αν εξελιχθούν τα πράγματα, οι επόμενες γενιές θα καταγράψουν για την εποχή μας άλλη μία συντριπτική, ίσως τη συντριπτικότερη, νίκη της απληστίας επί της λογικής. Η ανθρώπινη γνώση και εξέλιξη δεν κατάφεραν να επιβάλουν τα στοιχειώδη, ισοκατανεμημένη ευημερία και αειφορία.
Η πιο πλουτοπαραγωγική περίοδος της ιστορίας, η εποχή των μεγαλύτερων υποσχέσεων και επιτεύξεων στην τεχνολογία και την υγεία, ο πολιτισμός που μελέτησε, αναβίωσε και αναμάσησε όλους τους προηγούμενους αποσπώντας από τον καθένα την πεμπτουσία του, δεν πήρε στα σοβαρά τα προβλήματα που δημιούργησε. Ραγδαία εκπτώχευση πληθυσμών και περιβαλλοντικά προβλήματα, που.......τορπιλίζουν όλο το μεγαλοφυές και εξεζητημένο, περίπλοκο και αντιφατικό σημερινό οικοδόμημα. Tα προβλήματα στάσης ζωής (σκληρότητα, εαυτουλισμός, σύγχυση, δύο μέτρα και δύο σταθμά ανάλογα με το αν το πρόβλημα είναι δικό μας ή των άλλων) δυναμιτίζουν την ελπίδα για μια γρήγορη νέα θετική αρχή. Tα κοινωνικά προβλήματα (ανεργία, αποκλεισμός, περιθωριοποίηση, κοινωνικές συγκρούσεις) απειλούν ό,τι έχει έως τώρα φτιαχτεί.
Με ανησυχία συνειδητοποιεί κανείς ότι το να βρουν αύριο τα παιδιά και τα εγγόνια μας ένα καθαρό περιβάλλον, δεν είναι τελικώς μια εξαιρετικά δημοφιλής επιδίωξη. Πολλοί «μεγάλοι» την αποφεύγουν - δεν συνάδει με τα μέσα που έχουν να πλουτίζουν και να κυριαρχούν. Πολλοί «μικροί», απελπισμένοι, λιμοκτονούντες, παλεύουν να επιβιώσουν. Πολλοί «μικρομεσαίοι» έχουν πεισθεί ότι το λογικώς διανοείσθαι, έτσι όπως το ξεγυμνώνουν αιώνες τώρα όλοι οι σοφοί, οδηγεί μάλλον στην αποτυχία. Eνώ η ζαχαροζυμωμένη τομαριστική λογική του ρυπαίνειν, δωροδοκείν, φοροδιαφεύγειν, ακόμη και υπεξαιρείν, φέρνει, έστω και με προσωρινές ανασχέσεις και εμπόδια, την προσωπική βολή και επιτυχία. Δεν είναι μικρό κουσούρι, η χειμαρρώδης ιδιοτέλειά μας, ο καραγκιοζομπερντές της εθελοτυφλίας μας. Είναι βαριές αναπηρίες, που δεν αφήνουν χώρο για στοχασμό επί του στοιχειώδους. Για την αναγκαία στροφή σε μια νέα ιστορική διαδρομή.
kathimerini.gr
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου