Βρε τον Αντωνάκη..

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ 

Στις εκλογές που έρχονται τα πρώην μεγάλα κόμματα θα προσπαθήσουν να τρομάξουν τον κόσμο, χρησιμοποιώντας στερεότυπα, ψέματα και άγρια προπαγάνδα. Εκτός από τα κτυπήματα κάτω από τη ζώνη, θα προσπαθήσουν να εικονοποιήσουν μια κατεστραμμένη Ελλάδα για να μας τρομάξουν και να κερδίσουν την ψήφο μας. Όπως σήμερα ο Αντωνάκης στην ΚΟ του κόμματος του. Τον ακούσαμε, φαντάζομαι, τι είπε ο τεράστιος. Συνιστώσα αναρχικών ο κακός ΣΥΡΙΖΑ, θα καταστρέψει την Ελλάδα ο κάκιστος ΣΥΡΙΖΑ, θα μας βγάλει εκτός της ΕΕ ο εθνικά επικίνδυνος ΣΥΡΙΖΑ. Σε περίπτωση που ψηφίσουμε τα αντιμνημονιακά κόμματα, θα πάμε στον αριστερόστροφο Καιάδα, στα Τάρταρα της δραχμής, δεν θα έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις, το κοινωνικό κράτος θα καταρρεύσει, ίσως γίνει και εμφύλιος πόλεμος.. Αγαπημένο τους χόμπι η διχαστική  προπαγάνδα, η οποία θα έχει κύριο άξονα το νόμισμα. Ευρώ ή Δραχμή; Με λίγα λόγια στην εντατική με σωληνάκια και αφαίμαξη των μισθών σας, των συντάξεων σας, των εργασιακών δικαιωμάτων σας ή ακαριαίο θάνατο και εξαθλίωση. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μπορούν ακόμα να εκβιάζουν και να θέτουν τέτοια διχαστικά διλήμματα. Θαρρώ πως όχι. Μετά  από πέντε χρόνια ύφεσης και σε μια Ευρώπη που όλο και περισσότερες φωνές ζητούν ανάπτυξη και χαλάρωση του σύμφωνου σταθερότητας, οι λαοί της αντιδρούν. Δεν είναι τυχαία η σφαλιάρα στις τοπικές εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας για το κόμμα της  Μέρκελ. Δεν είναι τυχαία η νίκη του Σοσιαλιστή Ολάντ στη Γαλλία μετά από 17 χρόνια των Γκολικών στην εξουσία, ούτε η άνοδος των μικρών κομμάτων στην Ελλάδα, τη χώρα που από την επανάσταση του ’21 αντιδραστικές, βασιλικές, στρατιωτικές, συντηρητικές και ολίγο προοδευτικές κυβερνήσεις. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ήρθε η ώρα για μια αριστερή κυβέρνηση. Πόσο αριστερή θα το δούμε. Πόσο καλή θα το μάθουμε. Πολλά συνετέλεσαν σ’ αυτή τη μεγάλη αλλαγή, πρωτίστως η οικονομική κατάρρευση και δευτερευόντως το διαδίκτυο. Αυτό είναι που έχει φέρει κοντά τους ανθρώπους. ανθρώπους. Κινήματα όπως αυτά των αγανακτισμένων  που ενώνουν τους νέους από την Περτα δελ Σολ έως το Σύνταγμα, τη Βαστίλη, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, γιγαντώθηκαν μέσα από το διαδίκτυο. Τα πατροπαράδοτα εργαλεία προπαγάνδας των μεγάλων κομμάτων,  η τηλεόραση και ο Τύπος, χάνουν τη δύναμή τους, καθώς ο κόσμος στρέφεται για την ενημέρωση του στο διαδίκτυο. Εκεί μέσω των πόρταλ, των μπλογκ και των κοινωνικών δικτύων διαβάζει όλες τις απόψεις, τις φιλτράρει και αποφασίζει. Το διαδίκτυο είναι τόσο δημοκρατικό που μπορεί κάνεις να διαβάσει τα πάντα. Μπορεί να είσαι οπαδός του  Νετσάγιεφ, του Μαρξ, του Φρίντμαν, του Κέινς, του Άνταμ Σμίθ... και όχι αυτουνού που θέλουν να σε πείσουν ότι πρέπει να είσαι. Βλέποντας την τεράστια δύναμη του διαδικτύου αντιλαμβάνομαι ότι τα πρώην μεγάλα κόμματα ακόμη και σήμερα πιστεύουν ότι ο λαός με ψευτοδιλήμματα θα φοβηθεί και θα τους υπερψηφίσει για να σωθεί η Ελλάδα. Ακόμα δεν έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος ενημερώνεται, φιλτράρει, συζητά, αποφασίζει με γνώμονα την ελπίδα, την προοπτική, τις προτάσεις. Το δίλημμα στο διαδίκτυο δεν είναι  Ευρώ ή Δραχμή. Είναι έρωτας ή μιζέρια, αυτοκτονίες ή ζωή, ανεργία ή εργασία... Δεν είναι στερεότυπα. Είναι έννοιες  που δεν μπορούν να μας τις απαντήσουν, γιατί πολύ απλά η νομή της εξουσίας, τους έχει απομακρύνει από την πραγματικότητα. Στις εκλογές που έρχονται, αυτοί που επιδίδονται σε ακατάσχετη προπαγάνδα, θα ηττηθούν παταγωδώς, τέτοιους καιρούς ψευτοδιλήμματα δεν περνάνε.  Πηγή "pheme"

Posted in: Αρθρογραφία