Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Κοίτα ποιος μιλάει!!


Όπως διαβάζω η Γραμματεία Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Ν.Δ οργάνωσε σύσκεψη την Τρίτη στα γραφεία του κόμματος, στη Συγγρού. Της σύσκεψης προήδρευε ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, ενώ συμμετείχαν πρωτοκλασάτα στελέχη, αλλά και πλήθος δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων.
Στην ενδιαφέρουσα αυτή εκδήλωση, ειπώθηκε επιτέλους κάτι που επιτρέπει ξεκάθαρα στον καθένα να αντιληφθεί το ιδεολογικό στίγμα της γαλάζιας παράταξης, αλλά και το ζόρι που τραβάει για να μη χάσει την εξουσία.
Ο πρώην δήμαρχος Αιγάλεω, Δημήτρης Καλογερόπουλος, τόνισε κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του: «Δεν θα αφήσουμε την χώρα μας στα χέρια της τσογλαναρίας που έκαψε την Αθήνα το 2008» εισπράττοντας το θερμό χειροκρότημα όλων των παρευρισκομένων.
Ως τσογλαναρία βλέπουν τα στελέχη, αλλά και οι βασταρούχες τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ. Και την Ελλάδα ως αποκλειστικά δική τους χώρα που δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν άλλον να την κυβερνήσει. Ειδικά σε μία τσογλαναρία.
Αρέσκονται στις προβοκάτσιες οι mainstream πολιτικοί κι έτσι δεν είναι περίεργο που καταλογίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ το «κάψιμο της Αθήνας το 2008». Κατά την προσωπική μου άποψη, μακάρι ο ΣΥΡΙΖΑ να είχε ηγηθεί έστω και μίας δυναμικής διαμαρτυρίας πολιτών, αλλά δεν έχει τους όρχεις για να το κάνει. Γράφω, λοιπόν, όχι για να υπερασπιστώ τον ΣΥΡΙΖΑ που απουσίασε από όλες τις δυναμικές κινητοποιήσεις, αλλά για να ξεκαθαρίσουμε τι εστί «πολιτική τσογλαναρία» σύμφωνα με τα κριτήρια της ΝΔ.
Τσογλαναρία είναι να «καις την Αθήνα το 2008», αλλά όχι να αφήνεις να καεί η Πελοπόννησος και η υπόλοιπη μισή Ελλάδα όπως έκανε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Σ’ εκείνες τις πυρκαγιές μετρήσαμε νεκρούς. Μαύρισε η ψυχή μας από τις τραγωδίες. Ο πόνος έγινε κόμπος στο λαιμό και μας έπνιξε. Κι ο Πολύδωρας, ο γελοιωδέστερος των πολιτικών μιλώντας για στρατηγούς ανέμους και ασύμμετρες απειλές.
Τότε, όχι μόνο κανείς δεν τιμωρήθηκε, αλλά ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε την επανεκλογή του τάζοντας αποζημιώσεις στους πληγέντες που ποτέ η κυβέρνησή του δεν έδωσε. Αυτό, λοιπόν, είναι πολιτική τσογλαναρία. Και όχι μόνο αυτό. Είναι και πολλά άλλα. Πολιτική τσογλαναρία είναι να επιτρέπεις στη γερμανική εταιρία Hochtief, η οποία κατασκεύασε και διαχειρίζεται το Διεθνές Αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» να χρωστά στο ελληνικό Δημόσιο ΦΠΑ δέκα ετών που ανέρχεται στο ποσό των 500.000.000 ευρώ.
Πολιτική τσογλαναρία είναι να καταγράφεται στο πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής ότι η ζημιά από το σκάνδαλο της SIEMENS, ξεπερνά τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ κι όμως με συμβιβασμό των βουλευτών ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, η γερμανική εταιρία να πληρώνει τελικά αποζημίωση στο Δημόσιο μόλις 80 εκατ. ευρώ, συν άλλα 90 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων. Δηλαδή 170 εκ. ευρώ, για 2 δισ. Κι έτσι έπεσε η αυλαία αυτού του τεράστιου σκανδάλου στο οποίο είχαν εμπλακεί και τα δύο κόμματα που ψήφισαν το συμβιβασμό.
Πολιτική τσογλαναρία είναι να χρυσοπληρώνεις υποβρύχια που γέρνουν, τανκς Leopard που ούτε κυλάνε, ούτε έχουν πυρομαχικά για να βαράνε, τρόλεϊ που κινούνται πάνω σε ράγες από μίζες, πυροσβεστικά οχήματα και λεωφορεία της Mercedes και της MAN που θα μπορούσαν να είχαν αγοραστεί στη μισή τιμή.
Πολιτική τσογλαναρία είναι αυτά και πάρα πολλά άλλα. Είναι να μην τιμωρείται κανείς για όλα αυτά. Είναι να ψηφίζεις Μνημόνια στέλνοντας ανθρώπους στην εξαθλίωση και στο θάνατο για να μπαλώσεις τις μαύρες τρύπες που άνοιξαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι να υποθάλπεις λαμόγια και να κάνεις διακομματικές συμφωνίες για σιωπηλές συναινέσεις σε σκάνδαλα.
Αυτά είναι πολιτική τσογλαναρία. Κι αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αν καταφέρει να κάνει κυβέρνηση και δεν τ’ αλλάξει όλα αυτά, δεν τιμωρήσει ενόχους, δεν καταδικάσει λαμόγια, τότε θ’ ανήκει κι αυτός στην πολιτική τσογλαναρία. Ως τότε, ο τίτλος θα ανήκει στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, στα στελέχη και τους βασταρούχες τους. Άι σιχτίρ, συμμορίες!