Τα κουκιά

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΕΚΗΣ 

Μετά από εφτά χρόνια δικτατορικής φαγούρας, ήρθε επί τέλους η Δημοκρατία στη χώρα μας. Εκλογές το έτος 1974 και ο κυρ-Λευτέρης, που διατηρούσε ένα μικρό καφενεδάκι στο χωριό του, παλιός αντάρτης και αριστερός, υποσχέθηκε στον Αστυνόμο του χωριού του, ότι θα ψήφιζε Καραμανλή. Ήταν τόσο βαθιά η συμπόρευση ένστολων και χούντας που ο κυρ-Λευτέρης πίστευε, συνηθισμένος στα παλιά, ότι  έπρεπε να αναφέρει στον επικεφαλής του τοπικού Αστυνομικού Τμήματος ποιο κόμμα θα ψηφίσει στις εκλογές. Ο Αστυνόμος του χωριού, ένα νεαρό και έξω από τα κόμματα παιδί, χαμογέλασε και του ευχήθηκε καλό ψήφο. Πέρασαν μέρες, οι εκλογές ολοκληρώθηκαν, αλλά ο κυρ-Λευτέρης είχε εξαφανισθεί από το καφενείο, το οποίο εξ αυτού του λόγου αναγκαζόταν να το λειτουργεί η γυναίκα του. Η απουσία του έγινε αμέσως αισθητή, και ο Αστυνόμος ζήτησε από τη γυναίκα του Λευτέρη να τον ειδοποιήσει να παρουσιαστεί αμέσως στην Αστυνομία, πράγμα που έγινε. Ο κυρ- Λευτέρης ήρθε και παρουσιάσθηκε στον Αστυνόμο με κατεβασμένο κεφάλι.  Σε ερώτηση του Αστυνόμου, τι χάλια είναι αυτά, απάντησε ότι δεν ήταν συνεπής στην υπόσχεσή του, δεν ψήφισε Καραμανλή, αλλά ΚΚΕ και ντρεπόταν για την ασυνέπειά του. Δικαιολογήθηκε μάλιστα ότι αποφάσισε να ψηφίσει Καραμανλή, αλλά δεν μπορούσε να βρει στο κουτί την τρύπα για να ρίξει το ψηφοδέλτιο, ενώ όταν άλλαξε τα κουκιά η τρύπα βρέθηκε αμέσως. Γέλασε ο φίλος του ο Αστυνόμος και τον παρακάλεσε να μην ντρέπεται για τις επιλογές του. Η ψήφος είναι καθήκον, η όποια ψήφος και η πράξη του πολίτη, ιερή. Πέρασαν χρόνια, οι πολιτικές  γωνίες αμβλύνθηκαν, οι οπαδοί ξέχασαν τις ιδεολογίες τους ή τις παράτησαν να μουχλιάζουν στα συρτάρια του μυαλού τους και όλοι μας πορευόμαστε στις εκλογές, χωρίς πιστεύω, χωρίς ιδεολογία, χωρίς να περιμένουμε πλέον θαύματα από τους πολιτικούς μας, που έτσι ή αλλιώς έγιναν με τον καιρό κοντόφθαλμοι στα εθνικά και κοινωνικά προβλήματα και με αετίσιο βλέμμα στα συμφέροντά τους. Ψυχροί και άκαρδοι ακροβατούν σε σχοινιά τεντωμένα σαν τους περιοδεύοντες ακροβάτες γητεύοντας ένα ψηφαλάκι, σαν να είναι ένα κρεμμύδι και όχι μια ιερή ψήφος σαν τη ψήφο του κυρ-Λευτέρη. Τι τα θέλεις όμως. Καταντήσανε οι πολιτικοί μας να γίνουν τεχνίτες στο να φτιάχνουν ολόκληρα ψέματα από μισές αλήθειες. Και μείς χειροκροτούμε, έστω και αν όλα γίνονται εν γνώσει μας. Πηγή "pheme"

Posted in: Κείμενα