Αντίκρυσα τα πρόσωπά τους για πρώτη φορά τον Μάρτη, λίγο πριν το Πάσχα (βλέπε εδώ).
Πρόσωπα πλημμυρισμένα από ελπίδα. Και λίγες στιγμές, μετά, τα είδα να
λάμπουν, τις ψυχές τους να ζούν μιαν άλλη Ανάσταση από το σκοτάδι 7
μηνών που τους είχε η ΔΕΗ επιβάλλει.
Κι' αντίκρυσα και χθές αυτά τα μάτια. Ούτε ελπίδα, ούτε καρτέρεμα. Ίσως
νάξεραν πως ήταν ψεύτικες -και ήταν τελικά- οι υποσχέσεις μου πως το
σκοτάδι που επανήλθε, θα εξοστρακισθεί και πάλι από το μικρό τους
σπιτικό. Η ΔΕΗ και ο εργολάβος-εκτελεστής των δολοφονικών της εντολών
είχαν φροντίσει στο ακέραιο να εξοστρακισθεί δια παντός το φώς από τις
καρδιές τους, αφαιρώντας τον μετρητή.
Πελάτης Κ.Μ Delete, τώρα το λόγο έχουν τα δικαστήρια,
για την είσπραξη των οφειλομένων.
για την είσπραξη των οφειλομένων.
Πελάτης τα δυό παιδάκια και μια μάνα. Εγκαταλελειμμένοι όλοι από κάθε θεό και άνθρωπο, από κάθε αύρα ανθρωπιάς. Δεν είναι η εποχή τους,
σκέφτηκα. Όπως δεν είναι η εποχή όλων των κατετρεγμένων. Όπως δεν είναι
η εποχή των παιδιών των Ρομά στον Δενδροπόταμο της Μενεμένης, όπου πριν
λίγες μέρες η ΔΕΗ με τη συνδρομή όλων των χερσαίων δυνάμεων καταστολής
εκήρυξε τον πόλεμο στο φώς τους, στη ζωή τους, κόβοντας το ρεύμα από
σπίτια και σχολείο (βλέπε εδώ).
Εγκαταλελειμμένοι και όχι μόνο. Εμπαιζόμενοι από γείτονες, εκκλησία,
Δήμο, υπηρεσίες πρόνοιας. Εμπαιζόμενη η μάνα που μες στην ανημποριά της
ψάχνει να κρεμαστεί από κάθε υπόσχεση. Μα σαν θάλθει η ώρα της πράξης
της ζητάνε το ακατόρθωτο: να αποδείξει πάλι και πάλι μιαν ανημποριά
εξόφθαλμη. Και γίνεται τότε αυτή η ανημποριά ύβρις στην ψυχή των παιδιών.
*****
Δεν είστε αδιάφοροι, δεν είστε ανάλγητοι, είστε δολοφόνοι κύριοι της ΔΕΗ, κύριοι γείτονες, κύριοι λοιποί σταυροφόροι της ελεημοσύνης. Γιατί στο όνομα κάποιας οφειλής, στο όνομα ενός μνημονίου τελικά δολοφονείτε τις ψυχές των παιδιών. Γιατί στο όνομα μιας καθώς πρέπει βίωσης τσακίζετε ζωές, δείχνετε στα παιδιά με το δάκτυλο τον δρόμο προς τον Καιάδα.
Ακούτε Συνήγορε του Πολίτη ; Συνήγορε του Καταναλωτή ; Συνήγορε του
Παιδιού ; Δεν ζητάμε ελεημοσύνη. Απλά τη Δικαιοσύνη απαιτούμε. Και όχι
τη δικαιοσύνη των καιρών. Αυτή η τριμελής οικογένεια (μητέρα
άνεργη και δύο παιδιά μικρά, εκ των οποίων το ένα βαριά άρρωστο με
χρόνια πάθηση) δικαιούται το μέγιστο μερίδιο της Δικαιοσύνης που ορίζουν
η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη. Και κυρίως δικαιούνται να δούν τα πρόσωπα
των δολοφόνων της στο εδώλιο.
θαν.
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου