Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Η εποχή των ψηφιακών μισθοφόρων


Έχουν το ασύλληπτο θράσος οι γελοίοι του πλανήτη, να χρησιμοποιούν ως παράδειγμα “παρακολούθησης διαδικτύου” την “κακή” Συρία, την Κίνα, το Βιετνάμ κλπ. Από την άλλη, οι “σύμμαχοι” της Σαουδικής Αραβίας, η Τουρκία και οι ίδιες οι ΗΠΑ βεβαίως, “σκίζουν” από ελευθερία έκφρασης. Διαβάστε και αηδιάστε ελεύθερα.

«Είχαν συλλάβει τον υπολογιστή μου πριν ακόμα έρθουν να πιάσουν εμένα», έλεγε ένας Σύρος ακτιβιστής, ο Καρίμ Ταϊμούρ, που είχε συλληφθεί και βασανιστεί από τους ασφαλί­τες του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Τον είχαν εντοπίσει μέσω της τεχνολογίας ηλε­κτρονικής παρακολούθησης. 
Όπως είχε πει σε κατοπινή του συνέντευξη σε δημοσιογράφο του Bloomberg, στη διάρκεια της ανάκρισής του, οι ασφαλίτες – βασανιστές του τού είχαν τρίψει κυ­ριολεκτικά στα μούτρα πάκα ολόκληρα εκτυπώ­σεων από τα chats που έκανε με διάφορα πρό­σωπα μέσω Skype, αλλά και ολόκληρους φακέ­λους αρχείων που είχαν οι ίδιες οι μυστικές υπη­ρεσίες κατεβάσει από απόσταση μέσα από τον σκληρό δίσκο του κομπιούτερ του Καρίμ!
Ήταν παραπάνω από φανερό ότι οι βασανιστές του ήξεραν τόσα, όσα θα μπορούσαν να γνωρί­ζουν αν ήταν μαζί του στο ίδιο δωμάτιο ή αν είχαν πάει και είχαν ανοίξει τον υπολογιστή του. Απλώς, τον είχαν ανοίξει από μακριά!…
Την περίπτωση του Καρίμ προέβαλαν προ­σφάτως οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα (Reporters Without Borders – RSF) ως μία κυρίαρχη λεπτομέ­ρεια με χαρακτηριστικά έντονο συμβολισμό στο παγκόσμιο σκηνικό καταπίεσης του«Μεγάλου Αδελφού», στο οποίο συμμετέχουν πιο ενεργά από ποτέ κυβερνήσεις – εκπρόσωποι του κρατι­κού αυταρχισμού στον πλανήτη.
Μαύρη λίστα
Στη φετινή τους έκθεση με τίτλο «Οι Εχθροί του Ίντερνετ – Η Εποχή των Ψηφιακών Μισθοφόρων» (http://surveillance.rsf.org/en/επικέντρωσαν την προσοχή στην online παρακολούθηση πολι­τών που ασκούν ευρέως οι ειδικές υπηρεσίες των πέντε χωρών που θεωρούνται «πρωταθλήτριες» στο… άθλημα:Κίνα, Συρία, Ιράν, Μπαχρέιν, Βιετ­νάμ. Χωρίς να είναι βέβαια οι μόνες.
Επίσης βάζουν σε «μαύρη λίστα» τις πέντε πρωταθλήτριες στο ίδιο άθλημα διεθνείς εται­ρείες που εφοδιάζουν τις παραπάνω χώρες με τεχνολογικό εξοπλισμό και know how ηλεκτρο­νικής παρακολούθησης, τις ονοματίζουν«Ψηφι­ακούς Μισθοφόρους» και τις αναφέρουν ονομα­στικά: Amesys, Blue Coat , Gamma International , Hacking Team και Trovicor.
Όπως επισημαίνουν οι RSF: «Η παραδοσιακή παρακολούθηση δεν έχει σταματήσει. Αστυνο­μικοί εξακολουθούν να ενεδρεύουν κοντά σε Ίντερνετ καφέ στην Ερυθραία. Στο Βιετνάμ τους πολίτες εξακολουθούν να παρακολουθούν – και καμιά φορά και να τους επιτίθενται – αστυνομι­κοί με πολιτικά. Επί μήνες σταθμεύουν αστυνο­μικοί και ασφαλίτες έξω από το διαμέρισμα του κυβερνο-ακτιβιστή Χου Ζιά και της συζύγου του Ζενγκ Ζινγιάνγκ. Οι μυστικές υπηρεσίες εξακο­λουθούν να βρίσκουν χρήσιμη την παγίδευση των τηλεφώνων των ‘‘ενοχλητικά περίεργων’’ δημοσι­ογράφων. Όμως, η διαδικτυακή παρακολούθηση έχει διευρύνει τις δυνατότητες των κυβερνητικών μηχανισμών».
Τα κατορθώματα
Παραθέτουμε εδώ λίγα για τα κατορθώματα των πέντε συγκεκριμένων εταιρειών, σύμφωνα πάντα με τα αναφερόμενα στην έκθεση των RSF:
♦ Η γαλλική εταιρεία Amesys είχε πουλήσει το ει­δικό spyware που είχε κατασκευάσει – το EAGLE – στη Λιβύη, ενώ ο Μουαμάρ Καντάφι βρισκόταν ακόμα στην εξουσία. Το καθεστώς το είχε χρη­σιμοποιήσει για να παρακολουθεί δημοσιογρά­φους και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η εταιρεία έχει παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη στη Γαλλία, με κατηγορίες συνέργειας σε βασανιστή­ρια, έπειτα από μήνυση της Διεθνούς Ομοσπον­δίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (International Federation for Human Rights – FIDH). Η εκδίκαση της υπόθεσης εκκρεμεί.
♦ Η αμερικανική εταιρεία Blue Coat , ειδικευμέ­νη στη διαδικτυακή ασφάλεια, έχει γίνει περισ­σότερο γνωστή για τον εξοπλισμό της σχετικά με την άσκηση λογοκρισίας στο Ίντερνετ.
Ο συγκεκριμένος εξοπλισμός επιτρέπει την πα­ρακολούθηση δημοσιογράφων, «πολιτών του Δι-αδικτύου», αλλά και των πηγών τους. Οι συσκευ­ές άσκησης λογοκρισίας που λανσάρει χρησιμο­ποιούν το σύστημα Deep Packet Inspectio n, μία τεχνολογία σε χρήση από πολλούς δυτικούς πα­ρόχους Ίντερνετ (Internet Service Providers ) για να διαχειρίζονται την κυκλοφορία στο Διαδίκτυο και να «ξεφορτώνονται» μη επιθυμητές συνδέ­σεις.
Η εταιρεία διαθέτει επίσης συστήματα ανάλυσης δικτύων που λέγονται «Intelligence Centres » και τα οποία χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της διαδικτυακής κυκλοφορίας και την αναγνώρι­ση προβλημάτων απόδοσης. Μέσω αυτών είναι εύκολη η παρακολούθηση της διαδικτυακής συ­μπεριφοράς των χρηστών. Έγινε διεθνώς γνωστή επειδή πούλησε τέτοιες συσκευές και λειτουργι­κό σε χώρες όπως η Συρία και η Μπούρμα (Μια-νμάρ).
♦  Η εταιρεία Gamma International (βρετανο-γερμανική) πουλάει προχωρημένα συστήματα spyware, τα οποία έχουν επανειλημμένα εντο­πιστεί σε χώρες όπου οι δημοσιογράφοι υφί­στανται κακομεταχείριση, όπως το Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Το Finfisher Technology που πουλάει η εταιρεία μπορεί να δι­αβάσει κρυπτογραφημένους φακέλους, το περι­εχόμενο του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και να ακούσει φωνητικές ΙΡ κλήσεις.
♦  Η ιταλική εταιρεία Hacking Team περιγράφει ως «επιθετική τεχνολογία» τα προϊόντα παρακολούθησης που κατασκευάζει, τα οποία επισή­μως επιμένει ότι διαθέτει «αποκλειστικά σε κυβερνήσεις», καθώς και ότι «ουδέποτε έχει που­λήσει σε χώρες που διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, καθώς και οι Η ΠΑ, έχουν θέσει σε λίστα απαγόρευσης». Ωστόσο, έχουν τεθεί υπό αμφισβήτηση παραδόσεις υλικού στο Μαρόκο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: Αφορούν κυ­ρίως το «Remote Contro l System» της εταιρεί­ας, ονόματι DaVinci, το οποίο μπορεί να σπάει κρυπτογραφημένους κώδικες σε emails, ψηφι­ακούς φακέλους και πρωτόκολλα ιντερνετικής τηλεφωνίας.
Θυγατρική της Siemens
Και το καλύτερο για το τέλος: Η Trovicor, με έδρα τη Γερμανία και συγκεκριμένα το Μόναχο, πρώην θυγατρική της Siemens, ήταν γνωστή μέχρι το 2009 ως Nokia Siemens Networks και Siemens AG, Division for Voice and Data Recording.
Είναι από τους μεγαλύτερους παρόχους συστημάτων ηλεκτρονικής παρακολούθη­σης παγκοσμίως, υποστηρίζοντας ότι έχει πουλήσει σε περισσότερες από 100 χώρες. Διευθυντικά στελέχη της εταιρείας έχουν ανακριθεί και μάλιστα απαιτήθηκε η εμ­φάνισή τους στη διάρκεια συνεδρίασης της Υποεπιτροπής   Ανθρωπίνων   Δικαιωμάτων του Ευρωκοινοβουλίου το 2010, η οποία εξέταζε τις πωλήσεις υλικού της εταιρείας στο Ιράν, το Μπαχρέιν και τη Συρία, όπου οι φυλακίσεις και τα βασανιστήρια δημο­σιογράφων και αντιφρονούντων εξακολου­θούν αδιάκοπα, υποβοηθούμενα από την τεχνολογία της Δύσης.  L1