Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής δυστυχώς απέθανε


Μάριον Μιχελιδάκη
Σεισμικές δονήσεις μέσα στη χώρα, αισθητές πανευρωπαϊκά, παγκόσμια. Η μικρή μας Ελλάδα εμφανίζεται σαν Εγκέλαδος ικανός να κουνήσει συθέμελα όλο τον κόσμο; Πόσο αλληλένδετη είναι η δική μας -μαύρη- τύχη με των αλλων χωρών απανταχού του πλανήτη; Ακούμε γνώμες, φωνές που πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα, ειδήμονες, νομπελίστες, μέχρι μασκαρεμένους τζογαδόρους που τρίβουν τα χέρια τους στο ενδεχόμενο βύθισης της Ακρόπολης σε γαλανά νερά (βλέπε focus ) για να εισπράξουν ζεστό χρήμα. Πότε αποφασίζουν να σωθούμε πότε να σβηστούμε από το χάρτη της Ευρώπης.
Εμείς, τώρα, τι κάνουμε; Από τη στιγμή που έφυγε η τρόικα άρχισαν τα χαστούκια. Στην Πολωνία συνειδητοποιήσαμε ότι τα πραγματα είναι σοβαρά, θα σταματήσουν να μας παίζουν γιατί κατάλαβαν ότι τους κοροιδεύουμε. Γιατί, για να πούμε την αλήθεια, μάλλον αυτό συμβαίνει. Μιλάμε πολύ, κλείνουμε συμφωνίες, ψηφίζουμε νομοσχέδια και, τελικά, τίποτα δεν αλλάζει. Παίρνουμε τις δόσεις, γίνονται δραματικές περικοπές στα συνήθη ισοζύγια, έρχονται αλλεπάλληλα δυσβάστακτα χαράτσια, αναπνέουμε με τον τρόμο του αβέβαιου αύριο, νοιώθουμε απαξιωμένοι, ταπεινωμένοι και εξαπατημένοι.
Η ανεργία θα χτυπήσει 20άρια, ζούμε σε ένα κράτος που θα έχει μόνο συνταξιούχους (αμφίβολο βέβαια αν θα παίρνουν συντάξεις, αν θα υπάρχουν ταμεία γενικότερα) κι όχι εργαζόμενους.
Κι εκεί που είμαστε με οξυγόνο, μας δίνουν πάλι το φιλί της ζωής. Η φίλη μας (ξαφνικά είναι με το μερος μας) Μέρκελ κατάφερε να ψηφιστεί η εφαρμογή των αποφάσεων της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου, ενόσω και ο πολιτικός της αντίπαλος κος τάδε (πολλά τα ονόματα, χάθηκα πια), ζητά από τους συμπατριώτες του να σεβαστούν την προσπάθεια των Ελλήνων. Και αν λέει για τους Γερμανούς «τα 7 δισ που εμείς πρέπει να μαζέψουμε είναι φιστίκια, στα δικά τους μεγέθη θα ήταν μέτρα λιτότητας της τάξης των 330 δισ». Ετσι για να το καταλάβουν….
Στη σειρά ακολουθεί και η Ιταλία, με τον Μπερλουσκόνι στενοχωρημένο να κλείνει τα 75α γενέθλιά του χωρίς μπούνγκα-μπούνγκα, με τα spreads αντί για κεράκια να φεγγοβολούν απειλητικά (και εκεί μιλάμε πια για τρισ κι όχι για τις δικές μας πενταροδεκάρες.)
Πως θα τις μαζέψουμε, όμως; Τι έχουμε ζήσει κι αυτές τις τελευταίες μέρες; Τι ράβε ξήλωνε, τι αδέξιοι χειρισμοί, τι συγχυση στον κόσμο; Από πού να ξεκινήσει κανείς… οι αποδείξεις είναι κολασμένες. Με στόχο την πολυπόθητη πάταξη της φοροδιαφυγής που, δυο χρόνια τώρα γι αυτό μιλάμε, εντοπίστηκαν ένα εκατομμύριο – λέει- ελεύθεροι επαγγελματίες που συστηματικά δεν πληρώνουν. Πώς θα πιαστούν; Οι εκδοχές πολλές, άλλα λένε οι Γενικοί Γραμματείς, παρανόηση λέει ο υπουργός, κανείς δεν κατάλαβε -γι`αυτό τα μάζεψαν, θα τα ξανασυζητήσουν και ό,τι αποφασίσουν θα ισχύσει για το 2012.
Εν τω μεταξύ προέκυψε και ο αντιπρόεδρος Πάγκαλος που δεν έχει να πληρώσει τα τέλη ακινήτων και φωνάζει τον άλλο αντιπρόεδρο και υπουργό Οικονομικών Βενιζέλο να τον συλλάβει!
Για να μην σταθούμε στην κρίση που περνούν ορισμένοι βουλευτές που πέφτουν σαν τις Ιφιγένειες στο βωμό της περιφέρειάς τους… Δεν θέλουν να ψηφίσουν, έχουν ενδοιασμούς για τα άδικα μέτρα, κάνουν το ντόρο και μετά κανονικά στη γραμμή. To νομοσχέδιο Ραγκούση για τα ταξί που έρχεται φαίνεται να συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις για όσους θέλουν πάλι να κάνουν σαματά, να σηκώσουν ανάστημα στη Μέρκελ που επιμένει στο άνοιγμα των επαγγελμάτων. Ηδη πάνω από 10 βουλευτές ζητούν από τον υπουργό να βάλει νερό στο κρασί του.
Οσο για την εργασιακή εφεδρεία, υπήρξαν νομικά εμπόδια, σφοδρές αντιδράσεις, κανείς δεν ήθελε να συμπληρώσει τις λίστες ενώ ο κόσμος έχασε τη μιλιά του, πάγωσε, είδε τη ζωή του σε φλας μπακ να χάνεται.
Αποτέλεσμα; Μέχρι αυτή την ώρα είναι άγνωστο τι θα γίνει. Η τρόικα, πάντως, επιμένει σε απολύσεις. Αιωρείται και το ερώτημα πότε θα γίνουν εκλογές, θα γίνουν σύντομα; Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ξεκάθαρα την κατακόρυφη πτώση στην εμπιστοσύνη του κόσμου.ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαζί δεν πιάνουν πάνω από 40%. Προηγείται η ΝΔ και ο Σαμαράς εμφανίζεται καταλληλότερος πρωθυπουργός από τον Παπανδρέου, με σύνθημα την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Είναι, όμως, ρεαλιστική αυτή η στρατηγική; Κι αν στον Παπανδρέου χρεώνουν το «λεφτά υπάρχουν», το «όχι στο Μνημόνιο» πως θα σταθεί αυτή την οριακή στιγμή;
Καταλήψεις στα σχολεία, καταλήψεις και στα υπουργεία να μην περάσει η τρόικα που πείσθηκε να επιστρέψει να δούμε αν θα πάρουμε την εκτη δόση. Εφτάψυχη η Ελλάδα έχει κάψει μέχρι τώρα έξι ζωές μια για κάθε δόση. Απομένει μια ακόμη… τι λέτε, στο τέλος θα πετύχει η εγχείρηση, αλλά δυστυχώς θα πεθάνει ο ασθενής;