Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Το μεγάλο πήδημα...


Πέφτει, δεν πέφτει ο Παπανδρέου, θα μας δώσουν, δεν θα μας δώσουν τα λεφτά, δραματικοί τόνοι, Μέρκελ, Σαρκοζί και λοιποί σε ρόλο παιδονόμου για τους εξεγερμένους φυλακισμένους Ελληνες, "ηρωϊκές" δηλώσεις, όλα για να νιώσουμε.... ανακουφισμένοι με μια κυβέρνηση  δήθεν εθνικής σωτηρίας!
Ενα ακόμη παιχνίδι στις πλάτες μας.....
Το διακύβευμα -το αληθινό και όχι το προκάτ- είναι αν λέγοντας εθνική σωτηρία εμείς και οι άλλοι, εννοούμε το ίδιο πράγμα.
Δηλαδή, το ζήτημα δεν είναι να αλλάξουν τα πρόσωπα και να παραμείνει η ξεφτίλα αλλά να αλλάξει αυτό που δεν θέλουν να αλλάξει οι Ευρωπαίοι ηγέτες- πάτρονες και τα λοιπά κέντρα της Νέας Τάξης:
Να αλλάξει το σύστημα που με τις τακτικές κινήσεις ή παραλείψεις, υποδουλώνει την χώρα και αποπειράται να στραγγαλίσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Είδαν ότι δεν κολατσίζουν εύκολα με τον ελληνικό λαό και προσπάθησαν την κίνηση μάτ. Και τώρα αλλάζουν τα πρόσωπα της αναξιοπρέπειας αλλά δεν καταργούν την αναξιοπρέπεια.
Ο Μανωλιός παραμένει Μανωλιός και γυρίζει την βράκα του αλλιώς.
Αν ήταν να είμαστε στα ίδια σκατά, στην ίδια υποτελή στάση, αν το να στείλουμε στους Σουλτάνους τις κόρες και τις γυναίκες μας να παραμένει η μόνη μας δυνατότητα, τότε γιατί όλη αυτή η αναστάτωση;
Το θέμα δεν είναι -πια- οι δυνατότητες αλλά η υπέρβασή τους και η δίοδός μας προς τις προσωπικές και εθνικές μας αξίες.
Το ερώτημα -για το οποίο ίσως θα άξιζε να γίνει δημοφήφισμα- είναι αν θέλουμε να μας πηδήσουν αυτοί ή αν προτιμάμε να κάνουμε εμείς το μεγάλο πήδημα!
Πηγή