Ζιοβάνι: ο μάγος ~ Ότι Κινείται

Γιώργος Περπερίδης
Στις 8/7/1999 ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα από την Μπαρτσελόνα. Ο Βραζιλιάνος "μάγος" έμεινε για 6 χρόνια στον Πειραιά, λάτρεψε και λατρεύτηκε από τον κόσμο του Θρύλου. Οι ποδιές, οι λόμπες, οι ντρίπλες, οι μαγικές ασίστ, το συγκινητικό "αντίο" και τα δάκρυα του χαρισματικότερου ξένου ποδοσφαιριστή που μεγαλούργησε με την ερυθρόλευκη φανέλα. Δείτε το απολαυστικό - βίντεο αφιέρωμα του RedPlanet.gr για τον "Ζιο" που όλοι αγαπήσαμε.

Σαν σήμερα πριν από 12 χρόνια, ο μυθικός πρόεδρος των Πειραιωτών, Σωκράτης Κόκκαλης, αποφάσισε να στείλει τους οπαδούς του Θρύλου ένα βήμα πριν το ...φρενοκομείο. Ο λόγος; Ένας Βραζιλιάνος "μάγος" άφηνε την Μπαρτσελόνα για να φορέσει την φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο στο στήθος. Στις 8/7/1999 η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα, προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στους αναρίθμητους φίλους της ομάδας του μεγάλου Λιμανιού.

Ένας παίκτης που έμελλε να γράψει την δική του ιστορία στα 6 χρόνια που αγωνίστηκε στον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας, χαρίζοντας στιγμές σπάνιας ποδοσφαιρικής ευφυίας. Οι ποδιές, οι λόμπες, οι ντρίπλες, οι μαγικές ασίστ, το συγκινητικό "αντίο" και τα δάκρυα του χαρισματικότερου ξένου ποδοσφαιριστή που μεγαλούργησε με την ερυθρόλευκη φανέλα και λατρεύτηκε από τον κόσμο του Θρύλου. Ένα απολαυστικό αφιέρωμα του RedPlanet.gr για τον "Ζιο" που όλοι αγαπήσαμε.

4/2/1972. Μια ευλογημένη ημερομηνία!

Ο Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα είδε το φως του ήλιου στις 4/2/1972 στην πόλη Αμπαετούμπα της ευρύτερης περιοχής του Μπελέν Παρά της Βραζιλίας. Σαν γνήσιο τέκνο της "Χώρας του Καφέ" βρισκόταν μονίμως στις αλάνες με μια μπάλα στα πόδια, ώσπου το 1989 τον "ψαρεύει" η ομάδα Νέων της Tuna Luso. Μετά από ένα χρόνο θα πάει δανεικός στην Taca de Luz και στη συνέχεια θα επιστρέψει στην πρώτη ομάδα της Tuna Luso όπου θα πετύχει 24 γκολ σε 47 συμμετοχές την διετία 1991-92.

Ο "Ζιο" θα αγωνιστεί στις Remo, Paysandu και Sao Carlense σκοράροντας 19 φορές σε συνολικά 45 εμφανίσεις, πριν τον ανακαλύψει ο Πελέ και εισηγηθεί την μεταγραφή του στη Σάντος το 1994. Είναι χαρακτηριστικό πως το "Μαύρο διαμάντι" είχε δηλώσει πως "αυτός είναι ο διάδοχος μου" και είχε καλύψει με δικά του χρήματα το ποσό που απαιτούνταν για την μετακίνηση του Ζιοβάνι στην "Santastico" (ένα από τα πολλά nicknames της Σάντος)!

Ο εκκολαπτόμενος τότε "μάγος" θα πραγματοποιήσει μια καλή πρώτη σεζόν με την καινούργια του ομάδα και την επόμενη θα ξεκινήσει τα ...παλαβά του. Στα 23 του πλέον χρόνια, θα γίνει το είδωλο των οπαδών της Σάντος και με το "10" στην πλάτη θα πετύχει 25 γκολ σε 19 παιχνίδια. Εκείνη την χρονιά θα τραβήξει τα βλέμματα των σκάουτερ της Μπαρτσελόνα, οι οποίοι θα τον πάρουν σχεδόν σηκωτό στο "Camp Nou"!

Η περιπέτεια της Βαρκελώνης

Στην παρθενική του σεζόν στην Μπαρτσελόνα ο Ζιοβάνι θα κατακτήσει το Κύπελλο και το Super Cup Ισπανίας αλλά και το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, σκοράροντας 7 φορές σε 30 εμφανίσεις με τους "μπλαουγκράνα". Οι περίτεχνες ενέργειες και το εντυπωσιακό στυλ με το οποίο αγωνίζεται ο Βραζιλιάνος, θα τον αναγάγουν σε ένα από τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας.

Την περίοδο 1997-98, ο "Ζιο" (9 γκολ) παρέα με τους Ριβάλντο (19 γκολ) και Σόνι Άντερσον (10 γκολ) κάνουν όργια και η Μπάρτσα κατακτά το νταμπλ, ενώ ο μετέπειτα άσος του Ολυμπιακού ξεκινάει την ...ερωτική του σχέση με τα δίχτυα της Ρεάλ Μαδρίτης και γίνεται σύνθημα στα χείλη των οπαδών της καταλανικής ομάδας.

Η χρονιά που θα ακολουθήσει (1998-99) θα είναι εξίσου επιτυχημένη για την Μπαρτσελόνα, η οποία θα πάρει ξανά τον τίτλο, αλλά όχι τόσο καλή για τον Ζιοβάνι (μόλις 11 συμμετοχές και 2 τέρματα). Οι σχέσεις του Βραζιλιάνου με τον Ολλανδό προπονητή Λουίς Φάν Χάαλ είναι κακές και θα τον οδηγήσουν στην πόρτα της εξόδου μαζί με τον Σόνι Άντερσον.

Οι οπαδοί και οι δημοσιογράφοι των "μπλαουγκράνα" δεν συμφωνούσαν με τον τρόπο που αντιμετώπιζε ο Φαν Χάαλ τον Ζιοβάνι και τον ρωτούσαν συνεχώς γιατί δεν τον χρησιμοποιεί. "Ο Ζιοβάνι δεν έχει θέση μέσα στο γήπεδο. Πείτε μου τη θέση παίζει και εγώ θα τον βάλω", ήταν η μόνιμη απάντηση του Ολλανδού τεχνικού, ο οποίος έχοντας την στήριξη του προέδρου το καλοκαίρι του 1999 διώχνει τον Βραζιλιάνο από την ομάδα.

Ο Ζιοβάνι στην αγκαλιά του Ολυμπιακού

Το ημερολόγιο δείχνει 8/7/1999. Ο Ολυμπιακός μέσα στο κατακαλόκαιρο ανακοινώνει την απόκτηση του Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα από την Μπαρτσελόνα και οι οπαδοί της ομάδας είναι έτοιμοι για το ...ανάποδο πουκάμισο! Ο μυθικός Σωκράτης Κόκκαλης αποφασίζει να κάνει το "μπαμ" και χωρίς κανείς να το καταλάβει φέρνει τον 27χρονο Βραζιλιάνο στον Πειραιά, στέλνοντας στα ουράνια τους αναρίθμητους φίλους των ερυθρολεύκων. Η υποδοχή που επιφυλάσσεται στον Ζιοβάνι κατά την άφιξη του στο αεροδρόμιο είναι αποθεωτική, με το νέο αστέρι του Θρύλου να κοιτάζει αμήχανος τον κόσμο που χοροπήδαγε πάνω στο αυτοκίνητο που τον μετέφερε.

Ξεκίνημα με 2 γκολ κόντρα στη Νάουσα

Ο Βραζιλιάνος θα συστηθεί στον κόσμο του Ολυμπιακού στις 11/8/1999, στο 5-0 του Κυπέλλου κόντρα στη Νάουσα, όταν και θα πετύχει 2 γκολ μέσα σε 5', στην πρώτη του εμφάνιση με τα ερυθρόλευκα. Το παιχνίδι όμως που θα τον απογειώσει στη συνείδηση των οπαδών του Θρύλου θα είναι αυτό κόντρα στην Ρεάλ, στις 15/9/1999 στο ΟΑΚΑ για την 1η αγωνιστική του Champions League της περιόδου 1999-2000. Οι Πειραιώτες θα έρθουν ισόπαλοι με σκορ 3-3 κόντρα στην Βασίλισσα της Ευρώπης με τον "Ζιο" να ...παστελώνει δις (10', 64') τον, 17χρονο τότε, Ίκερ Κασίγιας, σμπαραλιάζοντας την άμυνα των Μαδριλένων (το 3ο τέρμα του Ολυμπιακού ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς).

Ο Ζιοβάνι με τα κατορθώματα του (μεταξύ άλλων πετυχαίνει άλλα 2 τεμάχια στη Μόλντε και ένα γκολ - αριστούργημα στο 4-1 επί του ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ) αναγκάζει τους φίλους της ομάδας να του κολλήσουν το προσωνύμιο "μάγος". Ο πρώην άσος της Μπαρτσελόνα έχει πετύχει 12 γκολ στις πρώτες 21 εμφανίσεις του αλλά το 13ο τέρμα που θα σημειώσει εκείνη τη περίοδο θα αποδειχτεί γρουσούζικο. Στις 4/12/99, ο Ολυμπιακός φιλοξενείται στο "Καυταντζόγλειο" από τον Ηρακλή και ο "Ζιο" γράφει το 0-4 στο 39ο λεπτό της αναμέτρησης.

Στο δεύτερο ημίχρονο ένα αψυχολόγητο (;) μαρκάρισμα του Λάζαρου Σέμου στο κέντρο (!) του γηπέδου σωριάζει στο έδαφος τον Βραζιλιάνο, ο οποίος σφαδάζει από τους πόνους. Η διάγνωση του ιατρικού επιτελείου προκαλεί ΣΟΚ στην ομάδα, αφού ο Ζιοβάνι έχει υποστεί ρήξη πρόσθιου χιαστού, πράγμα που σημαίνει απουσία περίπου 6 μηνών από τους αγωνιστικούς χώρους.

Αυτό το συμβάν θα γίνει αφορμή για να γνωρίσει όλη η Ελλάδα το ανθρώπινο πρόσωπο του "μάγου". Ο Σέμος γίνεται δέκτης σφοδρής κριτικής και απειλών και αποφασίζει, σε κακή ψυχολογική κατάσταση, να επισκεφθεί τον Ζιοβάνι στο νοσοκομείο για να ζητήσει συγνώμη. Ο Βραζιλιάνος όχι μόνο δεν αντιδρά άσχημα αλλά με μεγαλείο ψυχής, συγχωρεί τον παίκτη του Ηρακλή και του χαρίζει την Αγία Γραφή!

Στη τελευταία αγωνιστική εκείνου του πρωταθλήματος, στις 28/5/99 με αντίπαλο την Παναχαϊκή, ο 27χρονος επιθετικός θα κάνει την επανεμφάνιση του στα γήπεδα ύστερα από 5 μήνες και μάλιστα θα σκοράρει το πρώτο τέρμα των Πειραιωτών στο 17'. Εκείνη η σεζόν θα κλείσει με τον Ολυμπιακό να κατακτά το πρωτάθλημα και τον "Ζιο" να έχει συνολικά 23 εμφανίσεις και 15 γκολ.

Ο "Ζιο" είναι και πάλι δυνατός αλλά ποτέ πια ο ίδιος

Την επόμενη χρονιά ο "μάγος" είναι απόλυτα υγιείς και έτοιμος να ξεδιπλώσει ξανά το πλούσιο ταλέντο του πάνω στο χορτάρι. Κάτι όμως μοιάζει να μην πηγαίνει καλά. Ο Ζιοβάνι συνεχίζει να κάνει τους αντίπαλους αμυντικούς να κουτουλάνε αλλά δεν είναι ο παίκτης της σεζόν 1999-2000. Ο σοβαρός τραυματισμός του τον είχε επηρεάσει και ο Βραζιλιάνος έδειχνε συχνά να χάνει την ψυχραιμία του σε κάποια δυνατά μαρκαρίσματα των αντιπάλων.

Παρ' όλα αυτά θα βοηθήσει τον Ολυμπιακό να σηκώσει ένα ακόμη πρωτάθλημα και θα ολοκληρώσει την περίοδο 2000-01 με 22 γκολ σε 38 συνολικά συμμετοχές του. Μεταξύ άλλων θα είναι εκ των βασικών πρωταγωνιστών του Ολυμπιακού στο ιστορικό 1-4 της 21/3/01 στη Λεωφόρο επί του Παναθηναίκού για το Κύπελλο, πετυχαίνοντας το 4 γκολ των ερυθρολεύκων, ενώ στις 11/4/01 θα πετύχει και ένα εκπληκτικό τέρμα κόντρα στον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ από το κέντρο του γηπέδου με λόμπα, αναγκάζοντας τον κόουτς του "Γηραιού", Άγγελο Αναστασιάδη, να του δώσει ιπποτικά το χέρι.

"Ζιοβάνι, Ζιοβάνι για πάντα στο Λιμάνι"

Το συμβόλαιο του Βραζιλιάνου αρτίστα ολοκληρωνόταν στις 30/6/02 και η σεζόν 2001-02 δεν εξελισσόταν καλά για τον Ζιοβάνι. Οι Πειραιώτες θα κατακτήσουν ξανά το πρωτάθλημα αλλά θα ηττηθούν στον τελικό του Κυπέλλου από την ΑΕΚ, με τον "Ζιο" να αποβάλλεται, όταν χτύπησε αντίπαλο έπειτα από ένα από τα πολλά δολοφονικά τάκλιν που είχε δεχτεί. Το γεγονός πως στο πρωτάθλημα πέτυχε μόλις 4 τέρματα (σε 21 ματς) σε συνδυασμό με την αποβολή του κόντρα στην ΑΕΚ, τον βάζει στο στόχαστρο του Τάκη Λεμονή, ο οποίος εισηγείται τη μη ανανέωση του συμβολαίου του. Όλοι έχουν πειστεί πως οι μέρες του Ζιοβάνι στην Ελλάδα σώθηκαν.

Ο Ολυμπιακός διοργανώνει φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, φιλοξενώντας σε φιλικό παιχνίδι την Πάρμα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Όταν έφτασε η στιγμή να παραδώσει ο Σωκράτης Κόκκαλης την τιμητική πλακέτα στο Βραζιλιάνο, ξαφνικά το ΟΑΚΑ άρχισε να σείεται από την ιαχή: "Ζιοβάνι, Ζιοβάνι, για πάντα στο Λιμάνι!". Οι χιλιάδες οπαδοί του Θρύλου έχουν εκφράσει την επιθυμία τους αλλά τίποτα δεν προδίκαζε ότι ο αγαπημένος τους "μάγος" θα έμενε στην ομάδα. Ενώ όλα λοιπόν έδειχναν πως ο Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα θα αποτελέσει παρελθόν για τους ερυθρόλευκους, στις 20/5/02, ο Κόκκαλης φωνάζει στο γραφείο του τον Βραζιλιάνο, όχι για να τον αποχαιρετίσει αλλά για να του ανανεώσει το συμβόλαιο για άλλα τρία χρόνια!

Ο Ζιοβάνι ευτυχισμένος δηλώνει: "Είμαι πολύ ευχαριστημένος που θα συνεχίσω για άλλα τρία χρόνια στον Ολυμπιακό. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ο κόσμος του Ολυμπιακού και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ήθελα πάρα πολύ να μείνω. Ευχαριστώ τον Θεό που με οδηγεί και φρόντισε να κλείσω ακόμη ένα συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό. Αυτό που θέλω τώρα είναι να δικαιώσω τον κόσμο και τον πρόεδρο που πίστεψαν σε μένα. Θέλω να ευχαριστήσω τους φιλάθλους, όχι με λόγια όμως, αλλά με έργα. Μέσα στο γήπεδο. Με θέαμα και τίτλους. Έχω τρία χρόνια συμβόλαιο και θέλω να πάρω ακόμη τρία πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό. Θέλω να μείνω, όπως λένε και οι φίλαθλοι, για πάντα το λιμάνι".

Η δεύτερη τριετία του "μάγου" στον Ολυμπιακό

Τη πρώτη χρονιά της δεύτερης τριετίας του μεγάλου "Ζιο" στο Λιμάνι ο Ολυμπιακός ταλαιπωρείται από τις αλλεπάλληλες αλλαγές προπονητών (Λεμονής, Κόλλιας, Κάτανετς), ώσπου φτάνει το κομβικό, για το πρωτάθλημα, ματς με τον ΠΑΟ στη Ριζούπολη. Ο Ζιοβάνι έχει δώσει μια υπόσχεση και θα την κρατήσει."Εγώ θα φέρω το 7ο", είχε πει ο Βραζιλιάνος και στις 11/5/2003 ο Θρύλος με τον Όλεγκ Προτάσοφ στον πάγκο και τον "μάγο" να πετυχαίνει το πρώτο γκολ και να ξεκινάει το δεύτερο, θα επικρατήσει με σκορ 3-0 του Παναθηναϊκού κατακτώντας ένα ακόμη πρωτάθλημα, το 7ο στη σειρά!

Ο Ζιοβάνι θα τελειώσει εκείνη τη σεζόν με 11 γκολ σε 31 παιχνίδια. Χάι - λάιτ το τέρμα που θα πετύχει στις 16/2/03 απέναντι στον Ακράτητο όταν με σλάλομ που ξεκίνησε πίσω από το κέντρο του γηπέδου θα περάσει 4 αντιπάλους και θα πλασάρει άψογα τον Ελ Σαγέντ, ολοκληρώνοντας το προσωπικό του χατ - τρικ στη νίκη του Ολυμπιακού με 2-5.

Το 2003-04 ο "μάγος" θα πραγματοποιήσει μια εξαιρετική χρονιά για τον ίδιο, η οποία όμως δεν θα συνδυαστεί με το πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό. Ο "Ζιο" από το ξεκίνημα της σεζόν βομβαρδίζει τα αντίπαλα δίχτυα αλλά ο απίθανος Κορίνθιος διαιτητής Δούρος, με μια αλήστου μνήμης απόφαση θα αποβάλλει τον Βραζιλιάνο στο κρίσιμο παιχνίδι της Λεωφόρου με τον Παναθηναϊκό και θα αποτρέψει τους ερυθρόλευκους από την διεκδίκηση ενός ακόμη τίτλου. Το τελικό 2-2 εκείνου του παιχνιδιού θα δώσει εν τέλει το πρωτάθλημα στους πράσινους και οι γροθιές του Κυριάκου στον Ζιοβάνι θα σταθούν αφορμή για να ξεσπάσει βεντέτα ανάμεσα στον Έλληνα στόπερ και τους οπαδούς του Θρύλου.

Ο 31 ετών τότε επιθετικός θα ολοκληρώσει την αγωνιστική περίοδο με 24 γκολ (21 στο πρωτάθλημα) σε 41 εμφανίσεις. Χαραγμένο στη μνήμη όλων θα μείνει εκείνο το φανταστικό τέρμα που πέτυχε στις 5/11/03 στη Ριζούπολη σε αγώνα του Champions League εναντίον της Γαλατασαράι. Στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης, οι Πειραιώτες προηγούνται με 2-0 (Μαυρογενίδης 6', Καστίγιο 35') των Τούρκων και λίγο κάτω από το κέντρο, προς την περιοχή του Μοντραγκόν, ο "Ζιο" δέχεται μια συρτή πάσα. Ο Φρανκ ντε Μπουρ επιχειρεί να τον κόψει, αλλά ο Βραζιλιάνος παικταράς αφήνει την μπάλα να περάσει κάτω από τα πόδια του, σπάει τα άλατα του Ολλανδού αμυντικού και βγαίνει φάτσα με τον Μοντραγκόν. Ο ...Κόπερφιλντ του Θρύλου θα πλησιάσει και μια μεγαλειώδη λόμπα θα αφήσει "άγαλμα" τον Κολομβιανό γκολκίπερ, βάζοντας μπουρλότο στις εξέδρες του γηπέδου!

Ο τελευταίος χορός του Βραζιλιάνου

Η τελευταία σεζόν του Ζιοβάνι στον Ολυμπιακό θα αφήσει μια γλυκόπικρη γεύση στον Βραζιλιάνο. Στην τεχνική ηγεσία βρίσκεται ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο οποίος θα κοντραριστεί με όλους τους λάτιν της ομάδας (Ριβάλντο, Καστίγιο, Σούρερ) και φυσικά τον "μάγο". Ο Σερβοβόσνιος προπονητής έχει μεταξύ πάγκου και ενδεκάδας τον "Ζιο", οι ερυθρόλευκοι κατακτούν εν τέλει το νταμπλ αλλά ο αγαπημένος παίκτης των οπαδών του συλλόγου έχει πάρει την απόφαση να γυρίσει στην πατρίδα του και την Σάντος μετά την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων του με τον Ολυμπιακό. Στον τελευταίο του "χορό" με την ερυθρόλευκη φανέλα ο Ζιοβάνι θα σκοράρει 12 τέρματα (10 στο πρωτάθλημα) σε 42 ματς και θα πετύχει το στερνό του γκολ ως παίκτης του Ολυμπιακού κόντρα στο Αιγάλεω, στο "Καραϊσκάκης", στο "αντίο" του προς την ομάδα την οποία λάτρεψε και λατρεύτηκε.

Ο Ζιοβάνι στις 26/5/05 παραχώρησε αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου. Αρχικά τον λόγο πήρε ο Σωκράτης Κόκκαλης ευχαριστώντας τον για όλα και στη συνέχεια ήρθε η σειρά του "μάγου".

"Είμαι στενοχωρημένος που φεύγω αλλά έτσι πρέπει να γίνει. Λυπάμαι πολύ. Φεύγω με χαρά γιατί πέρασα τα έξι καλύτερα χρόνια της ζωής μου στον Ολυμπιακό. Και ως παίκτης και ως άνθρωπος. Είμαι χαρούμενος γιατί γνώρισα ανθρώπους όπως ο Κόκκαλης και ο Λούβαρης. Ευχαριστώ για όσα έχουν κάνει για μένα. Είμαι χαρούμενος και για τους οπαδούς που με αγάπησαν. Την τελευταία μου χρονιά έκανα και νταμπλ. Είμαι λυπημένος πάντως που αφήνω μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό πίσω μου.

Αν άφησα κάποιους χαρούμενους, σε αυτό με βοήθησαν και οι συμπαίκτες μου όλα αυτά τα χρόνια. Η ζωή συνεχίζεται και ευχαριστώ και τους οπαδούς των άλλων ομάδων που με αγάπησαν. Η απόφαση πάρθηκε για δικούς μου λόγους. Έχω μάθει Ελληνικά αλλά ντρέπομαι να μιλήσω. Δεν ξεχωρίζω καμία χρονιά, όλα ήταν υπέροχα. Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα και αξίζει να φέρει μεγάλους παίκτες. Εγώ θα μπορούσα να πω πολλά αλλά κρατώ μόνο τα ευχάριστα. Θα διαφημίζω την Ελλάδα όπου και αν πάω. Έχω πολλούς λόγους να το κάνω αυτό. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με κανέναν" , ήταν τα γεμάτα συγκίνηση λόγια του Βραζιλιάνου. Ο "Ζιο" αποτελούσε παρελθόν για τον Ολυμπιακό ύστερα από 6 χρόνια και ο επόμενος προορισμός του ήταν η Σάντος, οι οπαδοί της οποίας αυτοαποκαλούνταν "μάρτυρες του Ζιοβάνι", θέλοντας να δείξουν την αγάπη και τον σεβασμό που έτρεφαν στο πρόσωπο του τεράστιου αυτού ποδοσφαιριστή.

Όταν λύγισε ο "μάγος"

Στις 24 Μαΐου του 2006 ο Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα θα βρεθεί στην Ελλάδα, καλεσμένος των Μπάμπη Χριστόγλου και Μιχάλη Λεάνη στον ραδιοφωνικό σταθμό "Sport FM 94,6". Τα μηνύματα των ακροατών είναι χιλιάδες και δεν προέρχονται μονάχα από οπαδούς του Ολυμπιακού, αλλά και από φίλους του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, του Άρη κτλ. Ένα μήνυμα οπαδού της "Ένωσης" κάνει τον "Ζιο" να λυγίσει. Πέφτει μπροστά στο μικρόφωνο και κλαίει. Ας θυμηθούμε ακριβώς τι είχε γίνει τότε...

"Του έθεσα την πρώτη ερώτηση κοιτώντας τον στα μάτια. "Έχεις φορέσει βαριές φανέλες στην ποδοσφαιρική σου καριέρα. Αυτή της Σάντος, της Μπαρτσελόνα και εδώ στην Ελλάδα του Ολυμπιακού. Ποια βαραίνει περισσότερο στην καρδιά σου;". Μου απάντησε κοιτώντας με κι αυτός στα μάτια. "Όσο κι αν φανεί σε κάποιους περίεργο, αυτή του Ολυμπιακού. Στον Ολυμπιακό ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής μου και όχι μόνο της ποδοσφαιρικής". Πρόσεξα ότι στην προσπάθειά του να απαντήσει, ο "μάγος Ζιοβάνι" προσπαθούσε να κρύψει τη συγκίνησή του. Ο Μπάμπης πήρε τον λόγο για να τον ρωτήσει αν θέλει να γυρίσει στον Ολυμπιακό όχι μόνο ως παίκτης, αλλά από οποιοδήποτε πόστο κρίνει αυτός κατάλληλο. Ο "Ζιο" άρχισε να νιώθει αμήχανα. Αγκάλιασε με τα πελώρια χέρια του το κορμί του και απάντησε σαν να μιλάει στο πουθενά. "Θέλω όσο τίποτα να γυρίσω. Οι στιγμές στην Ελλάδα μου έχουν μείνει αξέχαστες και δεν μπορώ ακόμα να τις ξεπεράσω. Αλλά ειλικρινά δεν θέλω να φανεί ότι βάζω μπροστά τον κόσμο για να με φέρει πίσω. Αν θέλει η διοίκηση του Ολυμπιακού, εγώ είμαι έτοιμος να κλείσω την καριέρα μου στην ομάδα που αγαπώ. Δεν θέλω να δημιουργήσω κανένα πρόβλημα".

Οι τελευταίες λέξεις έβγαιναν με κόπο. Η φωνή του άρχισε να τρέμει. Ίσως ήθελε να πει ότι δεν είναι διατεθειμένος να παρακαλέσει κανέναν, αλλά η περηφάνια του δεν τον άφησε να το πει. Μπορεί να μην ήθελε να δημιουργήσει και κλίμα. Ποιος ξέρει; Ίσως και τα δύο μαζί. Με μια κίνηση του χεριού του, πολύ διακριτική, προσπάθησε να κρύψει τα υγρά του μάτια. Ένιωσα αμήχανα και ανέλαβα την πρωτοβουλία να του διαβάσω ένα από τα πολλά μηνύματα που έρχονταν στο στούντιο. "Αυτό που θα σου διαβάσω δεν είναι από οπαδό του Ολυμπιακού", του είπα. "Το έστειλε κάποιος Βασίλης και είναι φίλαθλος της ΑΕΚ. Σε ευχαριστεί για το θέαμα που του πρόσφερες τόσα χρόνια και για όλες τις ωραίες ποδοσφαιρικές στιγμές που απόλαυσε βλέποντάς σε στο γήπεδο. Παρ’ όλο που γι’ αυτόν ήταν πικρές".

Αυτό ήταν! Στο άκουσμα του μηνύματος ο "Ζιο" λύγισε. Έπεσε μπροστά στο μικρόφωνο και άρχισε να κλαίει. Σκέπασε το πρόσωπό του και έμεινε εκεί με το κορμί του να τραντάζεται από το κλάμα. Με τον Μπάμπη τα χάσαμε. Μείναμε βουβοί να κοιτάζει ο ένας τον άλλον, χωρίς να ξέρουμε τι να κάνουμε και πολύ περισσότερο τι να πούμε. Ο μεταφραστής του, ο Μαρσέλο, δεν πίστευε κι αυτός στα μάτια του. Για λίγα δευτερόλεπτα στο στούντιο ακούγονταν μόνο οι λυγμοί του "Ζιο". Ο Μπάμπης ευτυχώς αντέδρασε πρώτος, αλλά και αυτού η φωνή έτρεμε. "Πάμε σε ένα διάλειμμα γιατί ο Ζιοβάνι έχει συγκινηθεί και δεν μπορεί να μιλήσει". Κάτι τέτοιο, αν δεν κάνω λάθος, κατάφερε να πει.

Σηκωθήκαμε από τις θέσεις μας και τον πλησιάσαμε. Ο Μαρσέλο του φώναζε, αλλά αυτός δεν άκουγε. Ο Μπάμπης τον αγκάλιασε, αλλά ο "μάγος" δεν σήκωνε το κεφάλι του. Ένιωθες ότι έβγαζε από μέσα του την πίκρα χρόνων, ότι αυτό το κλάμα τον συνόδευε χρόνια τώρα μέσα του βουβό, ώσπου να βρει επιτέλους τρόπο να ξεσπάσει. Με κόπο τον μεταφέραμε έξω από το στούντιο. Τα μάτια του κατακόκκινα δεν σταματούσαν να κατεβάζουν δάκρυα. Ντρεπόταν, αλλά δεν ήθελε να κρύψει το πρόσωπό του. Με δυσκολία κάθισε στον καναπέ. Φόρεσε γυαλιά ηλίου για να μη φαίνονται τα κλαμένα του μάτια. Τα μάτια εύκολα τα κρύβεις. Τα δάκρυα όμως; Τον κοίταζα που έπινε αργά το νερό που του πρόσφερα και τόλμησα να ρωτήσω τον εαυτό μου."Πόσο έχουμε αδικήσει ορισμένους ανθρώπους; Πόσο έχουμε μπερδέψει την καρδιά με το πορτοφόλι";

Για πάντα ένας από εμάς!

Ο Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα θα μείνει για πάντα χαραγμένος όχι μόνο στη μνήμη, αλλά και στην καρδιά των οπαδών του Ολυμπιακού. Ο Βραζιλιάνος αρτίστας θα είναι πάντα ένας από εμάς. Ένας ξένος που ήρθε στην Ελλάδα, λάτρεψε τον Θρύλο και εισέπραξε αγάπη και αφοσίωση από τους εκατομμύρια φίλους του συλλόγου. Ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής μα και άνθρωπος με μεγαλείο ψυχής. Ο δικός μας "μάγος". Ο μεγάλος "Ζιο" που μας έκανε να κλάψουμε από χαρά και συγκίνηση και εμείς του το ανταποδώσαμε. Ένας εραστής της "στρογγυλής θεάς" που μας χάρισε άπειρες σκηνές ποδοσφαιρικής ηδονής. Σκηνές μαγείας. Ο δικός μας "Κόπερφιλντ". Ο δικός μας ΖΙΟΒΑΝΙ ΣΙΛΒΑ ΝΤΕ ΟΛΙΒΕΙΡΑ. Και επειδή τα λόγια πολλές φορές είναι περιττά, ας αφήσουμε την εικόνα να μιλήσει. "Ζιο" κι εμείς σ' αγαπάμε...