Η Λιβύη κατέχει σημαντική θέση στην παγκόσμια βιομηχανία πετρελαίου με τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Αφρική αφού παράγει περίπου 1,8 εκατ. βαρέλια ημερησίως, ενώ εξάγει περισσότερο από το 85% της παραγωγής της. Είναι μέλος του ΟΠΕΚ με αποθέματα 47 δισεκατομμυρίων που την φέρνουν στην 9η θέση πετρελαϊκών αποθεμάτων… Κι εδώ κάπου μπαίνουν οι πετρελαϊκές εταιρίες και τα συμφέροντά τους.
Πλοκή:
Είναι λίγο θολό το τοπίο για την κατάσταση αυτή τη στιγμή στη Λιβύη, δεδομένου ότι οι πληροφορίες διοχετεύονται από πηγές του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου συμπεριλαμβανομένου του al-Jazeera και δεν φαίνεται να είναι και τόσο αντικειμενικές. Όμως το σενάριο έχει ήδη γραφτεί.
Αν το ΝΑΤΟ δεν είχε παρέμβει ο Καντάφι θα έλυνε το θέμα της Βεγγάζης είτε με στρατιωτικά μέσα είτε με παραχωρήσεις.. το θέμα ήταν αλλού… ότι ο Λίβυος ηγέτης αντιτάχθηκε στα τεράστια κέρδη των πετρελαϊκών εταιριών σε βάρος των εσόδων της χώρας κι αντιστάθηκε στην επέκταση στρατιωτικής παρουσίας στην Αφρική της AFRICOM.
Εάν το θέμα ήταν οι φρικαλεότητες του Καντάφι, τότε η Δύση θα έπρεπε να παρέμβει για την προστασία αμάχων και στο Μπαχρέιν ή την Υεμένη… Αλλά δεν ήταν εκεί …
Το θέμα είναι όπως το παρουσίασε ο στρατηγός Wesley Clark σε συνέντευξή του για τα σχέδια που αφορούν στη Μέση Ανατολή και που έχουν προσχεδιαστεί πολύ καιρό πριν και αφορούν στον έλεγχο του Ιράκ, της Συρίας, του Λιβάνου, της Λιβύης, του Σουδάν και φυσικά του Ιράν. όλο το απόσπασμα:
Σκηνή τέλους:
Το όφελος είναι όλα αυτά που θα δούμε την επόμενη μέρα… η αποζημίωση που θα πάρουν οι κύριοι Ομπάμα, Κάμερον, Σαρκοζί για τα 400,000$ που κόστισαν οι Τόμαχοκ στη Λιβύη (έκαστος). Και η αποζημίωση θα μετρηθεί σε βαρέλια πετρελαίου, πωλήσεις όπλων και κάθε είδους εξυπηρέτηση της νέας κυβέρνησης προς αυτούς στα επόμενα στάδια των σχεδίων τους στην Παλαιστίνη ή και υποστήριξη στην παρέμβαση στη Συρία εν συνεχεία.
Τα σχέδια είναι γνωστά… τα οφέλη επίσης… είτε αφορούν στην Μέση Ανατολή, στην Ευρώπη (ε, αυτά τα ξέρουμε, τα ζούμε στο πετσί μας) ή… χμμ κάτι σιγοβράζει στον Καύκασο… από τη μια μεριά Ρωσία-Αρμενία κι από την άλλη Τουρκία-Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο Καραμπάχ και το μονοπώλιο των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου της Κασπίας Θάλασσας που θα μπορούσε να αποφέρει τρισεκατομμύρια δολάρια στους νικητές της αναμέτρησης….
Οι λαοί τι κάνουμε είναι το θέμα μου όμως εν τέλει… αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται τόσο πληκτικά που πλέον είναι προβλέψιμη όσο κι ένα μετεωρολογικό δελτίο…
Δεν βαρεθήκαμε να είμαστε πιόνια στην ίδια σκακιέρα; Φιγούρες στο θέατρο σκιών τους;
Πηγή ramnousia.com
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου