Σήμερα, σκέφθηκα να αναφερθώ σε κάποια ξεχωριστά εκ του ουρανού σημεία…
Σε κάποιες υπερβάσεις και εκτροχιασμούς των σταθερών φυσικών δεδομένων πού.....
σαν άνθρωποι και επιστήμονες γνωρίζουμε…
Κι΄ αυτά, είναι τα λεγόμενα θαύματα !
Γνωρίζω βέβαια ότι κάποιοι θα
χαμογελάσουν ειρωνικά μ΄ αυτές μου τις σκέψεις…
Κάποιοι άλλοι θα περιμένουν ν΄ ακούσουν την συνέχεια…
Και κάποιοι τρίτοι, μ΄ ένα εκνευρισμένο κλίκ θα φύγουν μακριά σαν ταξιδιάρικα πουλιά για άλλους, πιο "ευχάριστους" γι΄ αυτούς, τόπους…
Αφορμή γι΄ αυτή την παρουσίαση μού δίνει βέβαια η μεγάλη εορτή της Παναγιάς του 15Αύγουστου πού αυτές τις μέρες διανύουμε…
Και είναι τόσο μεγάλη γιορτή πού ανέκαθεν και προς τιμή της Θεοτόκου Παναγίας μας όλες οί μεταπαναστατικές του 1821 Κυβερνήσεις την χαρακτήριζαν με μεγάλη Αργία για όλες τις Δημόσιες αλλά και Ιδιωτικές υπηρεσίες !
Και γινόταν και γίνεται ακόμη αυτό, προνόμιο αληθινό και ξεκούραση των εργαζομένων, ώστε να μπορεί κάθε υπάλληλος να πάει με άνεση στην Εκκλησιά, στην γιορτή της κυράς Παναγιάς μας !
Άλλο βέβαια, αν εμείς οί σύγχρονοι Νεοέλληνες, πού έχουμε ισοπεδώσει σήμερα τα πάντα, βλέπουμε την κάθε ημέρα αργίας ως ημέρα και αφορμή κάθε Ασωτίας, καταχραζόμενοι και εδώ αυτή την δωρεά της Πολιτείας για την εκπλήρωση της όποιας θρησκευτικής μας ανάγκης…
Έτσι λοιπόν, άλλοι θα τρέξουν στα βουνά για εκδρομές, άλλοι θα πάνε σε θάλασσες για τα μπάνια τους, κάποιοι τρίτοι θα βγάλουν τον σκύλο τους βόλτα, ενώ οί υπόλοιποι θα επεκτείνουν τον πρωϊνό ύπνο τους κι΄ άσε να κτυπάνε οί καμπάνες…
Και για να μη τα πολυλογούμε, θα κλέψουνε κι΄ αυτή την αργία της Παναγίας μας με τον δικό τους πονηρό και τεμπέλικο τρόπο…
Μια μέρα πού θα έπρεπε να την τιμήσουνε, θα την κάνουνε κι΄ αυτή όπως τις άλλες, με όφελος για την ψυχή μας ουδέν και μηδέν !
Θα πάνε βέβαια και αρκετοί στις Εκκλησίες, θα τις γεμίσουν ίσως, αλλά όταν από μια Ενορία 20.000 κατοίκων παρουσιάζονται μόνο 500 , δηλαδή έστω ένα 2.5% μόνο, τότε υπάρχει πνευματικό πρόβλημα και διάλυση άνευ προηγουμένου με ότι αυτό συνεπάγεται…
Άς δούμε όμως παρακάτω μια ξεχωριστή περίπτωση θαύματος πού συνέβη πρό καιρού σ΄ ένα οικοδόμο πού καρφώθηκε πέφτοντας πάνω σε κάποιες μπετόβεργες…
ΚΑΡΦΩΘΗΚΑ ΣΕ ΜΠΕΤΟΒΕΡΓΕΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ ΜΕ ΕΣΩΣΕ !
«…Ένα τελευταίο βλέμμα στο κομποσκοίνι που φορούσε με την Παναγία της Τήνου και μια προσευχή... έπαιξαν «σωτήριο ρόλο» για τη ζωή του 57χρονου οικοδόμου, που στις αρχές Απριλίου καρφώθηκε σε μπετόβεργα μετά την πτώση του από το δεύτερο όροφο οικοδομής, στην περιοχή της Ηλιούπολης Ηρακλείου.
Η μπετόβεργα διαπέρασε πλήθος ζωτικών οργάνων, όπως τραχεία, καρωτίδα, οισοφάγο και αιμοφόρα αγγεία, και βγήκε από την πλάτη του... χωρίς να επέλθει το μοιραίο.
Μία μέρα πριν το ατύχημα που συγκλόνισε την κοινή γνώμη, ο 57χρονος έπαιζε με το εγγονάκι του, φορώντας το κομποσκοίνι που κατά λάθος - όπως αναφέρει - έμεινε στο χέρι του.
Δύο μέτρα πριν καρφωθεί σε μπετόβεργα, πέφτοντας το κοίταξε και προσευχήθηκε, στιγμή που θα του μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό και την ψυχή του!
Ακόμη και στα κρίσιμα δευτερόλεπτα της πτώσης του, ο 57χρονος οικοδόμος, αντικρίζοντας την εφιαλτική εικόνα με τις πέντε σιδερόβεργες που βρίσκονταν στο ισόγειο της οικοδομής, δεν έχασε την ψυχραιμία του.
Με ταχύτατες κινήσεις στον αέρα, χτύπησε αρχικά το πόδι του στο μπαλκόνι τού πρώτου ορόφου, κάτι που, όπως αποδείχτηκε δευτερόλεπτα αργότερα, ήταν καθοριστικό για τη ζωή του, καθώς κατάφερε να γλιτώσει από άλλες πέντε μπετόβεργες!
«Ζω από θαύμα», δήλωσε αποκλειστικά στη "Ν. Κρήτη" και την "ΚΡΗΤΗ TV" ο κ. Μιχάλης Αναγνωστάκος, ο οποίος περιέγραψε τις συγκλονιστικές στιγμές κατά την πτώση του, αλλά και αυτές που ακολούθησαν στο ΠΑΓΝΗ, με μια πολυπληθή ομάδα γιατρών διάφορων ειδικοτήτων, με επικεφαλής το θωρακοχειρουργό Γιάννη Δροσίτη, οι οποίοι ήρθαν αντιμέτωποι με ένα σπάνιο περιστατικό που πιθανόν να μην ξανασυναντήσουν ποτέ...
Πρόκειται για ένα σπάνιο περιστατικό, με τους γιατρούς να κάνουν λόγο για θαύμα. Τι έπαιξε σωτήριο ρόλο στο ατύχημά σας;
«Όταν πέφτεις από ύψος 7,5 μέτρων και καρφώνεσαι πάνω σε μπετόβεργα και δεν παθαίνεις τίποτα, είναι δώδεκα θαύματα μαζί.
Ζω και αναπνέω γιατί με έσωσε η Παναγία !
Στο χέρι μου φορούσα ένα κομποσκοίνι. Πίσω υπήρχε η φωτογραφία της Παναγίας της Τήνου.
Πέφτοντας την είδα και είπα "Παναγιά μου, βοήθησέ με".
Όντως έγινε θαύμα.
Πρέπει, όμως, να σας αναφέρω ότι ποτέ δε φορώ κομποσκοίνι. Μία μέρα πριν το ατύχημα, έπαιζα με το εγγονάκι μου, και κάποια στιγμή φόρεσα το κομποσκοίνι με την Παναγία της Τήνου, το οποίο κατά λάθος έμεινε στο χέρι μου.
Την κρίσιμη στιγμή όμως, που με περίμενε ο θάνατος, έπαιξε σωτήριο ρόλο».
-- Πώς ακριβώς πέσατε από την οικοδομή;
«Ένας συνάδελφός μου δεν είχε καρφώσει τις τάβλες πάνω στο μπαλκόνι και όταν πήγα να περάσω, αφού αρχικά πίστευα ότι όλα είναι καρφωμένα, έπεσα σε "παγίδα".
Έπεσα κάτω... Μόνο ο Θεός ξέρει πώς γλίτωσα. Καθώς έπεφτα έβλεπα τις έξι μπετόβεργες που υπήρχαν στο ισόγειο της οικοδομής. Για να τις αποφύγω, έκανα διάφορες κινήσεις στον αέρα. Χτύπησα το πόδι μου στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου και έτσι γλίτωσα από πέντε μπετόβεργες. Από την έκτη όμως δεν τα κατάφερα, με συνέπεια να με καρφώσει στο λαιμό και να περάσει στην πλάτη. Αν καρφωνόμουν και στις άλλες μπετόβεργες, θα ήμουν νεκρός!».
«Ήταν ανώτερη δύναμη»
-- Όταν καρφωθήκατε στην μπετόβεργα, είχατε τις αισθήσεις σας;
-- «Ναι. Φώναζα τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου, τους φίλους, τους συγγενείς, εργολάβους... Έλεγα να μου βγάλουν το σίδερο από το λαιμό.
Κάτοικοι της περιοχής ειδοποίησαν το ΕΚΑΒ, την Αστυνομία και την Πυροσβεστική. Μέσα σε τρία λεπτά βρέθηκαν στο σημείο, και τους ευχαριστώ πολύ!
Άνδρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας έκοψαν με ειδικό εργαλείο το σίδερο που προεξείχε από το σώμα μου, ώστε να μεταφερθώ στη συνέχεια στο νοσοκομείο.
Τη στιγμή που έκοβαν το σίδερο ένιωσα το "κούνημα". Ήταν σα να με χτυπούσε το ρεύμα. Από το σημείο εκείνο και μετά έχασα τον... κόσμο. Νόμιζα ότι... πέθαινα.
Όταν συνήλθα, πίστευα ότι τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλά στον εαυτό μου, ασχέτως αν είχα μέσα μου ένα μέτρο σίδερο. Θυμόμουν ποια είναι τα παιδιά μου, η γυναίκα μου, ποιοι είναι οι φίλοι μου... Όλοι ήταν δίπλα μου και μου έδιναν κουράγιο. "Όλα θα πάνε καλά", τους έλεγα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Γιάννη Δροσίτη και σε όλη την ομάδα γιατρών αλλά και νοσηλευτικού προσωπικού. Αν δεν ήταν αυτοί, θα ήμουν χαμένος. Το θαύμα πέτυχε! Πήγαν όλα καλά με την ευλογία του Θεού.
Η μπετόβεργα δεν πείραξε φλέβες, λάρυγγα, πνευμόνια, καρδιά και άλλα ζωτικά όργανα. Ήταν μια ανώτερη δύναμη..!».
«Ήρθα πιο κοντά στο Θεό»
-- Είστε καλά στην υγεία σας σήμερα;
-- «Ναι. Κάνω φυσικοθεραπείες στα χέρια του. Για δύο ώρες την ημέρα επισκέπτομαι το γιατρό μου».
Ο 57χρονος οικοδόμος, ο οποίος θα βγει στη σύνταξη σε ενάμιση περίπου χρόνο, θα μεταβεί πολύ σύντομα στην Παναγία της Τήνου, προκειμένου να ανάψει ένα κερί για τους γιατρούς που κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες σε μια επέμβαση αρκετά δύσκολη...
«Το περιστατικό αυτό με έκανε να έρθω πιο κοντά στο Θεό. Ζήτησα κάτι πάνω στο θάνατο και έγινε. Θα πάω να ανάψω ένα κερί στην Παναγία της Τήνου. Εκεί με πάει η ψυχή μου. Το θαύμα είναι μέσα στην καρδιά μου», κατέληξε ο ίδιος.
---Υπεραγία Θεοτόκε Πρέσβευε Υπερ Υμών Των Αμαρτωλών---
Πηγή pentapostagma.gr
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου