Δεν χωράει καν το μυαλό μου πως είναι δυνατόν να επαναστατήσουν άνθρωποι που όταν ξυπνάνε το πρωϊ ακούνε τα πρωϊνάδικα για να λάβουν γνώση ακόμα και για το πως να πλύνουν τα δόντια τους....
Ανθρωποι που αισθάνονται τυχεροί μόνο και μόνο γιατί υπάρχει κάποιος πιο άτυχος...
Πόσο επιτυχημένο αισθάνεται το κίνημα δεν πληρώνω αντικρύζοντας σήμερα στρατιές από μυρμήγκια στις εφορίες να σπρώχνονται για να προλάβουν να πληρώσουν ή να κάνουν διακανονισμό για τα χαράτσια?....
Πόσο επιτυχημένη αισθάνεται η αριστερά, στους καιρούς της πιο μεγάλης κρίσης, του πιο στεγνού γκρεμίσματος όλων των δικαιωμάτων που οι εργαζόμενοι είχαν κατακτήσει εδώ κι έναν αιώνα, να μαζεύει στις συγκεντρώσεις 3 ή 4 χιλιάδες άτομα και να παραμυθιάζεται πως ήταν μεγαλειώδεις?....
Πόσο επιτυχημένοι νοιώθουν οι αγανακτισμένοι που το κίνημά τους από ελπίδα ανατροπής κατέληξε να είναι η αγωνία του αν η πλατεία θα μαζέψει έστω κι εκατό άτομα?....
Και ποιος πολιτικός φορέας που κηρύσσει ανατροπή του υπάρχοντος σάπιου συστήματος, θα πείσει τους ανθρώπους, που το όραμά τους φτάνει απλά σε μια φαστ φουντ εξασφάλιση της «επόμενης μέρας»?....
Οι άνθρωποι έχουν πάψει εδώ και πάρα πολύ καιρό να σκέφτονται πως οι ίδιοι είναι εκείνοι που επιβάλλεται να καθορίζουν τη μοίρα τους. Εχουν μάθει πως αυτή τη δουλειά τη κάνουν οι πολιτικοί κι εκείνοι συμβάλλουν απλά στο να τους δώσουν εξουσιοδότηση με τη ψήφο τους. Σε περίπτωση που οι πολιτικοί δεν κάνουν τίποτα, σαν τελική λύση προσεύχονται....
Η φράση «ν΄αλλάξουμε το κόσμο» στ΄αυτιά των περισσότερων μοιάζει μια ατάκα του 70 , άχρηστη , δεδομένου ότι, από τότε που ειπώθηκε δεν άλλαξε απολύτως τίποτα...
Οι παππούδες πολέμησαν, οι πατεράδες πολέμησαν για να μην πολεμήσουν, κι οι γιοι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει πολεμάω. Τους κράτησαν ασφαλείς οι παππούδες και οι πατεράδες από ανέφικτα και καταστρεπτικά οράματα. Τους κράτησαν ασφαλείς μέσα σε σπίτια με τέσσερις τηλεοράσεις, δυο αυτοκίνητα, ένα εξοχικό, πέντε-έξι κινητά, δυο υπολογιστές και μια καλή παιχνιδομηχανή για το τελικό σάπισμα....
Οι τελευταίοι επαναστάτες στην Ελλάδα πρέπει να είναι εκείνοι που δεν παρακολουθούν Αλ Τσαντίρ, δεν πηγαίνουν στα village, δεν παρακολούθησαν το γάμο του πριγκηπα και δεν είδαν το dvd της Τζούλιας....
Κι αυτοί απομακρυσμένοι από γκρεμισμένα ψεύτικα είδωλα και τα κάγκελα των κομματικών μηχανισμών, δεν κατεβαίνουν στο δρόμο ούτε σκοπεύουν να κάψουν όλα τα εγκεφαλικά τους κύτταρα για να εξηγήσουν στον λοβοτομημένο μικροαστό πως υπάρχουν κι άλλα πράγματα στη ζωή εκτός από τις ζάντες αλουμινίου....
Καληνύχτα σας.
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου