«Εκεί στο Νότο… τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο…»

Της Μαρίας Χρυσάνθου

«Δεν είναι ζήτημα οικονομικό! Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας!» τόνισε η δημοσιογράφος από τη Γάζα και η φωνή της ήταν τόσο δυνατή που δεν χρειαζόταν μικρόφωνο για να ακουστεί. Ίσως γιατί επιχειρούσε να ξυπνήσει αποκοιμισμένες συνειδήσεις. Από το ύφος και τον τόνο της φωνής της ακουγόταν «ώριμης» ηλικίας. Η όψη της δεν μαρτυρούσε να ήταν παραπάνω από εικοσιπέντε.

Με πρωτοβουλία του Ευρωκοινοβουλίου πραγματοποιήθηκε την Τρίτη και την Τετάρτη στις Βρυξέλλες σεμινάριο για δημοσιογράφους στο πλαίσιο των Ευρω-μεσογειακών σχέσεων με τίτλο «Στον απόηχο της Αραβικής Άνοιξης». Ένας απόηχος γεμάτος με όλα όσα δεν είχαν ειπωθεί για τόσες δεκαετίες. Τα παράπονα των νότια της Μεσογείου που έβλεπαν τους βόρεια της Μεσογείου για τόσες δεκαετίες να κάνουν χειραψίες με  τα χέρια που τους στραγγάλιζαν....

Τις συγγνώμες των βόρεια της Μεσογείου που για οικονομικούς κυρίως λόγους, αλλά και εις το όνομα της λεγόμενης πολιτικής «σταθερότητας» έσφιγγαν χέρια που γνώριζαν πως έσφιγγαν ψυχές.

«Διαπράξαμε λάθη… κάποιοι από μας ήταν ιδιαίτερα αργοί να κατανοήσουν τι συνέβαινε στον αραβικό κόσμο… ίσως και να έδιναν μεγαλύτερη σημασία στον αριθμό των προσφύγων που κατέφευγαν στις χώρες τους ως αποτέλεσμα αυτής της αναταραχής από ότι στην ίδια την κατάσταση», παραδέχτηκε ο Σοσιαλδημοκράτης Τζιοβάνι Πιτέλα. Και η Πράσινη Φρανσίσκα Μπράντνερ παραδέχτηκε πως η ΕΕ είχε συνεργαστεί με τους δικτάτορες παρά τα όσα συνέβαιναν.

Ο βορράς και ο νότος θα έπρεπε να μην ήταν τίποτε παραπάνω από σημεία του ορίζοντα. Τους καταντήσαμε όμως διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των «αναπτυγμένων» και των «αναπτυσσόμενων», όπως «πολιτικά ορθά» αρεσκόμαστε να αποκαλούμε εκείνους που στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουμε ως «υπανάπτυχτους». Μα η «αναπτυξιακή» πλουτοκρατική γραμμή βορρά και νότου δεν χωρίζει μόνο τους ένθεν και ένθεν της Μεσογείου, αλλά και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τη δεκαετία του 1970 το BBC μετέδιδε με ιδιαίτερη επιτυχία τη σειρά «Οι Πάνω και οι Κάτω» που καταπιανόταν με τη ζωή σε ένα παλιό αρχοντικό στα 1930 όπου «πάνω» κατοικούσαν τα αφεντικά και «κάτω» οι υπηρέτες. Περισσότερο ενδιαφέρον είχε η ζωή των υπηρετών που ήταν και οι ίδιοι χωρισμένοι σε «ανώτερους» και «κατώτερους» υπηρέτες. Και έτσι κυλούσε η ζωή στο σπίτι.

Κάπως όπως κυλά η ζωή με τους «βόρειους» και «νότιους» της Ευρώπης και τους ακόμα «νοτιότερους» της άλλης όχθης της Μεσογείου.

Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι πάνω από όλα, όπως η νεαρή δημοσιογράφος από τη Γάζα βροντοφώναξε: Ζήτημα αξιοπρέπειας. Μιας αξιοπρέπειας στην οποία έχουν ίσο δικαίωμα οι βόρειοι, οι νότιοι και οι νοτιότεροι.

«Εκεί στο Νότο/… τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο…»        TVXS  

Πηγή "Όστρια"

Posted in: Αρθρογραφία