Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Διάλειμμα για χρεωκοπία


Το βασανιστικό δίλημμα είχε μόλις τεθεί (και) στον κ. Σάββα Ρομπόλη, διακεκριμμένο πανεπιστημιακό και Διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ: Να αποδεχτούμε, λοιπόν, και τα νέα ακόμα πιο δυσβάσταχτα μέτρα ή να τα αρνηθούμε και να χρεωκοπήσουμε. Λίγη ακόμα υπομονή, με άλλα λόγια, ή μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει μια ώρα αρχήτερα. Το κρίσιμο ερώτημα ετίθετο από την δημοσιογράφο του Σκάι κ. Τσαπανίδου στον συνομιλητή της, ύστερα από μια σειρά από επιβαρυντικά στοιχεία που με νηφαλιότητα και με επίγνωση των ευθυνών του είχε εκείνος καταθέσει. Στοιχεία που αμφισβητούσαν την εγκυρότητα και τη μεσοπρόθεσμη αποτελεσματικότητα της νέας, αυστηρότερης παρά ποτέ, πολιτικής λιτότητας που εισηγούνται οι δανειστές μας και την οποία απεγνωσμένα επιχειρούν να διαπραγματευτούν και να διαχειριστούν οι πολιτευτές μας.
Αμφισβητούμενη μεσοπρόθεσμη, είπα, αποτελεσματικότητα. Μάλλον έτσι, όμως, για την τιμή των όπλων. Καθώς όλα στη μετρημένη επιχειρηματολογία του κ. Ρομπόλη συνέκλιναν σε μια πολύ πιο σύντομη ατυχέστατη κατάληξη της σχεδιαζομένης νέας αφαίμαξης της οικονομίας μας: «Σε τρεις μήνες η τρόικα θα είναι πάλι εδώ, για να διαπιστώσει πως πάλι ελάχιστα απέδωσαν οι οδηγίες της και να ζητήσει νέους περιορισμούς κι άλλα ασφυκτικά πλέον μέτρα. Αυτή είναι η ασφαλέστερη πρόβλεψη κι έτσι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε: Μειώσεις επί μειώσεων.» (Και πάει λέγοντας, για όσους θα έχουν ακόμα τη δυνατότητα να ψελλίσουν το παραμικρό). Κι εδώ ακριβώς είναι που εντελώς πηγαία η παρουσιάστρια του τηλεοπτικού σταθμού πρόφερε υπό μορφή καταληκτικής ερωτήσεως το οικτρό δίλημμα: απόρριψη των συστάσεων των τροϊκανών ή άτακτη χρεωκοπία. Προφανώς και μείναμε τότε όλοι κρεμασμένοι από τα χείλη του ειδήμονος. Είχαμε φτάσει πια στην πηγή αλλά νερό ξανά δεν ήπιαμε.
Όσο αυθόρμητα της είχε έρθει η κρίσιμη ερώτηση, άλλο τόσο χωρίς κανένα επίσης δισταγμό έσπευσε η κ. Τσαπανίδου να μας διαβεβαιώσει: «Σύντομα θα έχουμε την απάντηση, σειρά έχουν όμως τώρα οι διαφημίσεις.» Κι είχαμε έτσι την ευκαιρία, περιμένοντας τον χρησμό για το μέλλον μας, να χαρούμε για λίγο και για όσο ακόμα μας παίρνει το αυθεντικό κασέρι Λεβέτη, τη λευκαντική οδοντόκρεμα Vademecum, τις δελεαστικές εκπτώσεις της Alexpac, τα τροφαντά κοτόπουλα Αμβροσιάδη, το μυρωδάτο Dirollo, το εγγυημένο σαράφικο Paymygold, το Wella πιστό παραστάτη της ομορφιάς των μαλλιών μας, το πάντα ακατανίκητο Άζαξ, με ολίγη εμβόλιμη in house προβολή (Μελωδία, Φάκελοι κ.α.) Έπεσε κάποια στιγμή η αυλαία των διαφημίσεων, αλλά χρειάστηκε και νέα αναβολή ώσπου να χρησμοδοτήσει ο καλεσμένος της εκπομπής. Προηγούνταν αυτήν τη φορά οι χορηγικές προσφορές υποτροφιών (με έκπττωση μάλλον, για την ακρίβεια, 50% επί των διδάκτρων) από το City Unit College.

Σας ενδιαφέρει ακόμα η θέση του κ. Ρομπόλη στο καίριο δίλημμα; Μετρημένη ήταν και πάλι η τελεσίδικη απάντησή του, αλλά δεν μου βγάζετε από το μυαλό πως τον βοήθησε κι αυτόν κάπως να υπεκφύγει το τόσο χαλαρωτικό διαφημιστικό διάλειμμα: «Εμείς υποστηρίζουμε τις δίκαιες και αποτελεσματικές κοινωνικές πολιτικές».
Ασφαλώς και δεν έχω τίποτα εναντίον των συνήθως ευρηματικών διαφημιστικών σποτ. Η ζωή μας χωρίς το χιούμορ, την ανεμελιά και συχνά τις αρκετά χρήσιμες πληροφορίες ή έστω υπομνήσεις της διαφήμισης θα ήταν σίγουρα πολύ πιο γκρίζα. Και χωρίς αυτήν δεν θα’ χαμε βέβαια επίσης και καλές εκπομπές στην τηλεόραση, με χάρη και ζωντάνια, όπως της κ. Τσαπανίδου. Κι από την άλλη πάλι μεριά η ζωή τρέχει, κι όσο δεν μας την κόβει κάποιο μοιραίο συμβάν ή κάποια πολύ μεγάλη αφροσύνη, συνεχίζεται. Και συμφωνώ έτσι πως δεν είναι στο χέρι ενός τηλεπαρουσιαστή να της αλλάξει τον ρυθμό και την πορεία της. Αλλά, βρε αδελφέ, κι ένας προσεχτικός υπολογισμός των ειδικών συνθηκών πάντα χρειάζεται. Όταν περιμένεις να σου απαντήσουν αν θ’ αντέξουμε ή αν θα πλαντάξουμε, δεν δίνεις, προσωρινά έστω, τον λόγο στις τυροβολιές και στα μοσχοσάπουνα.