Το Βατερλό σαν λέξη στα ελληνικά είναι συνώνυμο της πανωλεθρίας.
Στη μάχη του Βατερλό, ο Ναπολέων κατατροπώθηκε από τους Αγγλους. Η είδηση έφτασε αμέσως στο Λονδίνο με ταχυδρομικά περιστέρια. Ο τραπεζίτης Νέιθαν Ρότσιλντ ήταν ο πρώτος που πληροφορήθηκε την ήττα των Γάλλων. Και σκέφθηκε πως ήταν μια καλή ευκαιρία για να πολλαπλασιάσει την περιουσία του. Διέδωσε πως οι Αγγλοι έχασαν και οτιδήποτε ήταν αγγλικό, μετοχές, ομόλογα, χρήματα, δεν είχε πια καμιά αξία. Η αγορά αποσταθεροποιήθηκε και ο κόσμος άρχισε να πουλάει όσο όσο ό,τι αγγλικό κατείχε. Και ο Ρότσιλντ τα αγόρασε όλα σχεδόν τσάμπα. Πολλαπλασίασε είκοσι φορές την περιουσία του και έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο. Επένδυσε πάνω σε μια απάτη και ουδέποτε τιμωρήθηκε. Κινήθηκε στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς.
Αυτή η ελεύθερη αγορά στην ουσία της είναι η απόλυτη εξουσία των πλουσίων, που δεν δίνει καμία σημασία στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Και τα επίσημα στοιχεία το επιβεβαιώνουν. Κάθε λεπτό η αθλιότητα σκοτώνει το λιγότερο δέκα παιδιά. Κάθε μέρα τα εργατικά ατυχήματα σκοτώνουν το λιγότερο δέκα χιλιάδες εργάτες. Και κάθε χρόνο τα χημικά εντομοκτόνα σκοτώνουν το λιγότερο τρία εκατομμύρια αγρότες. Και αυτά τα ολοκαυτώματα δεν γίνονται ποτέ είδηση. Ο καθένας μας είναι κλεισμένος στη δικιά του μιζέρια και αναρωτιέται πώς θα τη βγάλει. Και κάθε μέρα έχουμε να πληρώνουμε ένα φόρο προστιθέμενου βασάνου.
Η Ελλάδα με ταχύτατους ρυθμούς μετατρέπεται σε αποικία. Και είναι πολλοί αυτοί που θέτουν το ερώτημα: Αυτοί που κυβερνούν δεν καταλαβαίνον τίποτα; Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Ξέρουν επακριβώς τι κάνουν. Διαλύουν τη χώρα για να την παραδώσουν ξέφραγο αμπέλι στο παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο. Αλλοι αναρωτιούνται: Είναι δυνατόν μια κυβέρνηση να ανοίγει τόσα πολλά μέτωπα με την κοινωνία; Το έχουν σκεφτεί και αυτό και έχουν έτοιμη τη λύση. Και αυτή είναι η άγρια καταστολή. Αυτά που θα δούμε το φθινόπωρο θα θυμίζουν στρατό κατοχής. Τα πρώτα δείγματα τα είχαμε τον περασμένο Μάιο και Ιούνιο. Τελικά υπάρχει κάποια εναλλακτική λύση; Οχι στο άμεσο ορατό μέλλον. Θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι η οργή του κόσμου να γίνει συνειδητή πολιτική πράξη. Και εδώ έχουμε το αίτημα της άμεσης δημοκρατίας, που είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχει ακουστεί τα τελευταία χρόνια. Και μερικές φορές τα πράγματα κινούνται πιο γρήγορα από τις προβλέψεις μας. Και είναι αυτό που φοβάται η κάθε τυραννία.
Και εδώ να ζητήσουμε τη βοήθεια του Καβάφη που η πολιτική του ματιά είναι πάντα έγκυρη και επίκαιρη:
«Δεν ανησύχησε ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό.
"Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται".
Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί.
Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή
είν' η διορία που ο θεός τον δίδει
για να φροντίσει για τους μέλλοντας κινδύνους
Τώρα στην Ρώμη θα επιστρέψει κουρασμένος λίγο,
αλλά εξαίσια κουρασμένος από το ταξείδι αυτό,
που ήταν όλο μέρες απολαύσεως-
..........................................................
Αυτά ο Νέρων. Και στην Ισπανία ο Γάλβας
κρυφά το στράτευμά του συναθροίζει και το ασκεί,
ο γέροντας ο εβδομήντα τριώ χρονώ».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου