Αναμφίβολα η οικονομία της χώρας δέχεται έντονες πιέσεις, εκείνο που δύσκολα κανείς μπορεί να προσδιορίσει είναι, ποίους τομείς εντονότερα επηρεάζει η κρίση: τις υπηρεσίες, την παραγωγή, τον τριτογενή τομέα παραγωγής. Αυτό που φαίνεται, δια γυμνού οφθαλμού, είναι, η χώρα χρηματοδοτεί τις δαπάνες του δημόσιου τομέα από το προϊόν δανείων, την άντληση κεφαλαίων από την αγορά χρήματος. Δεν υπάρχει ανάπτυξη, δεν υπάρχει ανάκαμψη, υπάρχει έντονο κυνήγι ποσών δανεισμού.
Είναι έντονα αισθητή- ολοένα και περισσότερο- η μείωση της ευχέρειας δαπάνης από τους μισθωτούς και συνταξιούχους, τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα απασχόλησης και στις δύο περιπτώσεις τα μεγέθη είναι μετρήσιμα. Επίσης, για τις πιο πάνω κατηγορίες εισοδήματος, σταδιακά μειώνεται η ικανότητα δαπάνης λόγω της αύξησης, των κάθε λογής, φόρων που επιβάλλονται σε προϊόντα και υπηρεσίες, οι οποίες συνδέονται άμεσα με την καθημερινότητα και τις ανάγκες των νοικοκυριών.
Ο τομέας δραστηριοτήτων, ο οποίος ολοφάνερα και προκλητικά ευνοείται από την Κυβέρνηση, την παρούσα και την προηγούμενη, είναι ο κλάδος των τραπεζών, των ασφαλιστικών εταιρειών. Δόθηκαν στις τράπεζες περισσότερα από 120 δις ευρώ εγγυήσεις, δανείζονται με χαμηλό επιτόκιο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αυτό που δεν κάνουν είναι, η ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά, δεν δανείζουν εύκολα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δευτερογενής παραγωγή και υπηρεσίες.
Μέσα στις αναφορές των ανήμπορων, εκείνο που δεν μπορώ να εντοπίσω είναι: κατηγορία καταναλωτών που φαίνεται να έχει ευχέρεια δαπάνης και θέλει να το δείχνει! Αναφέρομαι στην Αθήνα, την Αττική και λίγες πόλεις της περιφέρειας. Η κατηγορία αυτή, της οποίας δεν μπορώ να προσδιορίσω της πηγές εισοδήματος ή το ορθότερο πλούτου, εκεί που βρέθηκα είδα να φέρετε κατά τον ίδιο περίπου τρόπο αγοραστικής συμπεριφοράς. Θα αναφερθώ σε δύο κλασσικές περιπτώσεις προκλήσεις για τους τριγμούς της οικονομίας τους οποίους οι περισσότεροι βιώνουμε.
Σε Super Market, από τα γνωστά για την καλή τους ποιότητα υπηρεσιών και προϊόντων, παρακολούθησα, για δύο ώρες, την συμπεριφορά καταναλωτών, έμεινα κοντά στο ράφι ψωμιού, με προκάλεσαν οι τιμές διαφορετικών τύπων και χρήσης ψωμιού. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν, οι φέτες λευκού ψωμιού για τοστ, σε συσκευασία διαφανή, τη φίρμα του παραγωγού/φούρνου και την ένδειξη ΒΙΟ ΤΟΣΤ(λευκό).Καθαρό βάρος 430 γραμμάρια(φέτες 19). Τιμή λιανικής 3,23 ευρώ τα 430 γραμμάρια ή δραχμές 1100, η φέτα ψωμιού 60 δραχμές περίπου. Ήταν στο ράφι 10 συσκευασίες, σε μια ώρα πρόλαβα το τελευταίο, να το έχω να δώσω τα στοιχεία στο ΒΗΜΑ, αν κάποιος αμφισβητήσει τα γραφόμενα μου. Θέλησα να συγκρίνω την τιμή λιανικής με το αντίστοιχο ψωμί φέτες για τοστ βιολογικό με την τιμή λιανικής στο Όσλο, επέλεξα το Όσλο γιατί, με τις τελευταίες μετρήσεις δείκτη καταναλωτή, το Όσλο, μαζί με τη Γενεύη και τη Ζυρίχη, αναδείχτηκαν οι ακριβότερες πόλεις του κόσμου. Το αντίστοιχο ψωμί, στο Super Market, στο Όσλο για 500 γραμμάρια έχει 3,10 ευρώ ή δραχμές 1056 τα 500 γραμμάρια, είναι συνεπώς φθηνότερο αισθητά στο Όσλο ,την πιο ακριβή πόλη του κόσμου!
Η άλλη περίπτωση που θέλησα να ψάξω ήταν, σε συγκρότημα καταστημάτων, τα είδη σπορ, ένδυση και αθλητικά παπούτσια και παπούτσια ποδοσφαίρου, υπήρχε γωνία ειδική, χαμός στη γωνία αυτή παιδιών σχολικής ηλικίας, με τους γονείς και μεγαλύτερα παιδία, Γυμνασίου κα Λυκείου. Χάρηκα γιατί, στα περισσότερα καταστήματα υπήρχε πολύς κόσμος, οι υπάλληλοι πηγαινοέρχονταν να εξυπηρετήσουν τους πελάτες. Οι τιμές ήταν διάφορες, χαμηλές, συνήθεις και εκπλήξεων και εκεί στάθηκα. Παπούτσια αθλητικά για ποδόσφαιρο, τα αγοράζουν και παίζουν και οι έφηβοι, 499,99 ευρώ! Ρώτησα υπάλληλο του καταστήματος αν αυτά τα παπούτσια τα ζητάει κανείς, η απάντηση ήταν: θα τα είχαμε μόνο για μόστρα; ζητιούνται πολύ, αλλά από τους ματσωμένους.
Ρώτησα φίλο Ελβετό στη Γενεύη αν βρέθηκε σε τέτοιο κατάστημα και είδε τιμές παπουτσιών όπως αυτές των 499,99 ευρώ, η απάντηση του ήταν, τακτικά επισκέπτεται τέτοια καταστήματα γιατί αθλείται, τέτοιες τιμές δεν θυμάται να είδε, αλλά αν έβλεπε τέτοιες τιμές, θα άλλαζε κατάστημα. Παρακολούθησα για μια ώρα πόσοι με σακούλα/λες βγήκαν σε μια ώρα, ήταν πολλοί.
Νομίζω το Υπουργείο των Οικονομικών/Κυβέρνηση διαθέτει περισσότερο χρόνο να ψάχνει για χρήματα, αντί να δημιουργεί πήγες νέου πλούτο και αυτό είναι η λάθος πολιτική, για τη συγκεκριμένη ατυχή συγκυρία της χώρας.
Το χρειαζόμουν, είχα ανάγκη να «ακούσω» και την άλλη άποψη, από αυτήν της κυβέρνησης, των ΜΜΕ και των καταστημάτων στο δρόμο ένα – ένα, στη σειρά του εμπορικού κέντρου των Δήμων.
Πηγή tovima.gr
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου