Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Μνημόνιο σαν χημειοθεραπεία…


Ελένη Ράντου
Γράφει η Ελένη Ράντου

Πω! πω! Πώς θύμωσα που ‘δα τα Ζόμπι να δίνουν και συνέντευξη! Όπως έλεγε κι η κόρη μου μικρή, μαμά αυτός είναι ο κύριος Ζόμπος; Όχι αγάπη μου, τον κύριο Ζόμπο τον είδαμε στη συνέντευξη Τύπου, να έχει και διάλλειψη και να κολλάει κι όλα… Πόσο χαμένο πρέπει να το ‘χουμε αυτό το παιχνίδι για να’ χουν το θράσος να μας τα λένε έτσι! Πόσο πιο χάλια πρέπει να ‘ναι τα πράγματα, ακόμα κι απ’ αυτά που λένε οι Κασσάνδρες !
Ο κόσμος φοβάται τη φτώχεια, η κυβέρνηση φοβάται τον κόσμο και η Τρόϊκα δε φοβάται Χριστό.
Κι ανάμεσα τους: Ποιος δουλεύει ποιον; Ποιος δουλεύει για ποιον;
Η Τρόικα μας δουλεύει και αλλάζει το χρέος μας κάθε τρίμηνο μερικά δισ. εκατομύρια;;;;;;;;;;;
Η κυβέρνηση μας δουλεύει κι αφού μας τους κουβάλησε, έτσι που έπρεπε κάποιος να παίξει τον κακό, τώρα τους καταγγέλλει κι όλας;;;;;;;;;;;;;;;; Εντάξει παιδιά, το ξέρουμε το κόλπο του καλού και του κακού μπάτσου. Μη κάνετε τους σοκαρισμένους!
Η αντιπολίτευση πάλι ποιον δουλεύει ;;;;; Τι άλλο διαφορετικό θα έκαναν οι άλλοι; Πόσο εκ του ασφαλούς μιλάνε τώρα όλοι! Γιατί με ασφάλεια πια μπορείς να μιλάς για την καταστροφή μας!
Μόνοι μας είμαστε αδέρφια!!!!! Τώρα στα δύσκολα όλοι μας παρατήσαν μόνους. Στου κουφού την πόρτα όσο κι αν βαράμε δεν ακούει πια κανείς!
Γι’ αυτό μας λέγανε ότι είμαστε τεμπέληδες, άχρηστοι και κλέφτες. Για να μας φέρουνε τους κηδεμόνες που θα προσέχουν τη διαγωγή μας… Ποιοι μαλάκες μας πήδηξαν την περηφάνεια και την αξιοπρέπεια μέσα σε τόσο λίγο χρόνο; Έτσι μου ‘ρχεται να βάλω τα βρακιά μου κι εγώ πάνω απ’ τα ρούχα και να βγω έξω, αλλά το έκαναν οι οπαδοί του Μπερλουσκόνι και θα νομίζει ότι του συμπαραστέκομαι!
Μαζί τα φάγατε ρε πούστηδες. Πότε σκεφτήκατε εμάς; Το δημόσιο για τις ψήφους σας το κάνατε σαν τα μούτρα σας. Πληρώνατε με δικά μας λεφτά τους χειροκροτητές σας! Κι εγώ που δεν πήρα ποτέ δραχμή απ’ το δημόσιο, που τόσα χρόνια μόνο σας πληρώνω και όλο μου χρωστάτε…
Εμένα της μεσαίας τάξης, που είμαι έντιμη και φιλότιμη, γιατί με εξαφανίζετε; Γιατί να πληρώνω τα σκατά σας, τις έκτακτες εισφορές σας, τις περαιώσεις σας; 900 ευρώ μου στείλατε ΔΕΗ παλιοκλέφτες! Γιατί να σας πληρώνω; Αφού όλα σε μια μαύρη τρύπα πάνε.
Όσα και να πληρώσουμε το τέρας που φτιάξατε θα βγάζει κι άλλα κεφάλια. Σαν ένα φίλο μου πού πήρε εκατό χιλιάρικα δάνειο, έχει πληρώσει τα πενήντα κι ακόμα χρωστάει ενενήντα Αν δεν ξεπουληθούμε από πάνω ως κάτω, αν δεν πιάσουμε πάτο καραπάτο, δε θα σταματήσετε. Βρυκόλακες!!!!!
Μόνοι σας βάλατε τα χέρια σας κύριοι και βγάλατε τα μάτια μας. Καμία λαϊκή εντολή δεν είχατε να μας φέρετε εδώ που μας φέρατε. Μας τάξατε λύσεις και μετά βρήκατε το πρόβλημα άλυτο.
Μη μας το παίζετε σωτήρες, γιατί αυτό δεν είναι σωτηρία . Καταδίκη είναι. Μνημόνιο σε σχήμα χημειοθεραπείας; Θα μας πέσουν πρώτα τα μαλλιά και μετά θα μας εξασφαλίσουν έναν θάνατο με ποιότητα ζωής. Κάτι τέτοια μας λέγανε κι όταν είχε καρκίνο ο πατέρας μου. Τι να κάνουμε στην απελπισία μας; Καθόμαστε και κάνουμε όλη μέρα εμετούς. Μη μπερδεύετε, όμως, την απελπισία με την αποδοχή. Κανένας δε σας αποδέχεται. Μόνο σας ανέχεται. Να τη φοβάστε αυτή την ανοχή. Γιατί είναι επικίνδυνη.
Πού φτάσαμε μέσα σε λίγους μήνες; Έγιναν όλα τόσο γρήγορα για να μη προλάβουμε να αντιδράσουμε; Αυτό εκμεταλλεύεστε; Γι’ αυτό γίνανε τα κοράκια σας τόσο αλαζόνες που κι εσείς δαγκωθήκατε; Εμείς τί θα κάνουμε; Ανάμεσα στο Χάος και την εξαθλίωση τι θα διαλέξουμε; Ωραίες προοπτικές μας δίνετε.
Παιδιά μη κοροϊδευόμαστε. Ούτε σε δέκα χρόνια δε θα συνέλθουμε. Και θα ταπεινωθούμε κι άλλο. Γιατί μας έχουνε τυλίξει στη λαδόκολλα και μας χορεύουν. Άντε στο διάολο, λοιπόν. Όλοι σας. Όλοι, που πόντο πόντο 20 χρόνια τώρα δουλεύετε για να μας πάτε στο γκρεμό και να καμαρώνετε, που ήσυχα – ήσυχα πέφτουμε μέσα χωρίς πολύ μεγάλη φασαρία. Α, να χαθείτε… Εγκληματίες ειρήνης!
Αχ! Τα ‘πα και φχαριστήθηκα!