Όλοι συμφωνούν πως η Ευρώπη αντιμετωπίζει το δίλημμα της εγκατάλειψης του ευρώ, ή ενός «κβαντικού άλματος» προς μια ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση, όπως το έθεσε σαφώς ο πρόεδρος Σαρκοζί στις 16 Αυγούστου στο Παρίσι.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει δυο πράγματα: Το πρώτο είναι να αντικατασταθούν μερικώς τα χρέη των κρατών από τα λεγόμενα ευρωομόλογα, τα οποία θα είναι εγγυημένα από κοινού από όλες τις χώρες της ευρωζώνης.
Σε αυτή τη λύση αντιτίθενται η Γερμανία, η Αυστρία, και άλλες χώρες δανειστές, αλλά οι αντιδράσεις τους όλο και εξασθενούν.
Μια δεύτερη επιλογή, την οποία απαιτούν quid pro quo, οι παραπάνω χώρες, είναι η συγκέντρωση του ελέγχου επί των φόρων και των κρατικών δαπανών σε ένα «ομοσπονδιακό» υπουργείο Οικονομικών, με δικαίωμα να ασκεί βέτο επί των δημοσιονομικών πολιτικών των επί μέρους κρατών μελών.
Σε αυτή τη δεύτερη επιλογή, αντιδρούν δικαιολογημένα η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία, και άλλες χώρες που χρωστάνε, αλλά και πάλι οι όποιες αντιδράσεις αρχίζουν και εξασθενούν. Η δε τοποθέτηση του προέδρου της ΕΕ Herman Van Rompuy στο τιμόνι μιας νέας επιτροπής, δεν πολυβοηθάει.
Πάντως, το πρώτο βασικό ελάττωμα της ευρωζώνης, η διάσταση μεταξύ του ενός νομίσματος και της πολλαπλότητας των διάφορων εθνικών δημοσιονομικών πολιτικών, μπορεί να βρει τη λύση του με μια ομοσπονδιακή επιλογή. Άλλωστε, αυτό ήθελαν κατά βάθος και οι αρχικοί ιδρυτές της ΟΝΕ, François Mitterrand και Helmut Kohl.
Τώρα, η Ευρώπη θα πρέπει να αντιμετωπίσει και το δεύτερο ελάττωμα. Την διαφορετική άποψη που έχουν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, όσον αφορά μια ομοσπονδιοποιημένη Ευρώπη. Απόψεις οι οποίες θα πρέπει να συγκλίνουν, αν πρόκειται να υπάρξει μια τέτοια ΕΕ.
Η εφημερίδα Financial Times ισχυρίζεται πως το μόνο εμπόδιο στην υιοθέτηση των ευρωομολόγων από πλευράς ευρωζώνης είναι η Γερμανία. Και πως η μόνη λύση θα ήταν να την αφήσουν πίσω.
«Πάρτε την ευρωζώνη χωρίς τη Γερμανία και τους ομοϊδεάτες της Ολλανδούς, Αυστριακούς, Φιλανδούς, και Σλοβάκους. Βγάλτε επίσης έξω και την Ελλάδα. Τα υπόλοιπα 11 κράτη που θα μείνουν, θα μπορέσουν να συστήσουν μια αγορά ομολόγων ύψους €3.500 δις με μακροοικονομικές προβλέψεις ελάχιστα δυσμενέστερες από αυτές που αντιμετωπίζει η σημερινή ευρωζώνη. Και έτσι δεν θα χρειαστεί να παραχωρηθεί η εθνική κυριαρχία των χωρών μελών στη Γερμανία, αφού αυτή δεν θα πληρώνει πια.
Πως θα το δεχτεί αυτό το Βερολίνο; Οικονομικά, μπορεί να χάσει το δανειστικό του πλεονέκτημα, αν οι επενδυτές δουν μια εναλλακτική αγορά ομολόγων, σε ευρώ, που είναι και μεγαλύτερη και πιο ελκυστική.
Πολιτικά, οι Γερμανοί ψηφοφόροι μπορεί να ανησυχήσουν περισσότερο επειδή θα μείνουν εκτός ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, από ότι ανησυχούν σήμερα που πληρώνουν για άλλους.
Έτσι, η πραγματική δύναμη βρίσκεται στα χέρια των υπόλοιπων μελών της ευρωζώνης. Και θα πρέπει να την εκμεταλλευτούν».
Απόδοση: S.A.
http://www.presseurop.eu/en/content/article/867271-forward-euro-without-germany
http://www.ft.com/intl/cms/s/0/d64f5702-c768-11e0-9cac-00144feabdc0.html#axzz1VGWQnVur
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου