Ἡ γενεὰ τῶν 700 εὐρῶ;

Εἶχα χρόνια νὰ κυκλοφορήσω νύκτα σὲ «στέκια». Σήμερα λοιπὸν πέρασα ἀπὸ μίαν κεντρικὴ πλατεία. 
Ἐκεῖ ἀντίκρυσα αὐτὸ ποὺ ἀντικρύζουν πολλοὶ συμπατριῶτες μας καὶ θυμώνουν! 

Μϊα πλατεία, πλήρης καταστημάτων! Καφές, παγωτό, ποτό.. Γεμάτη! Καρφίτσα δὲν ἔπεφτε! 

Πιτσιρικαρία, νεολαία….

Ἀπὸ τὴν μία τοὺς χάρηκα γιὰ τὴν ἀνεμελιά τους καὶ τὰ νιάτα τους. Ἀπὸ τὴν ἄλλην θύμωσα. 

Βέβαια, ἐὰν δὲν ζήσουν τώρα τὰ τρυφερά τους χρόνια, πότε θὰ τὰ ζήσουν; Στὰ 40 καὶ στὰ 50; Ἐὰν ὑπάρχουν;

Γνωρίζουμε ὅμως πὼς ἡ ἀνεργία «θερίζει», ἰδίως στὶς ἡλικιες τους. Δὲν εἶναι ἀπορίας ἄξιος ὁ τρόπος ποὺ διαχειρίζονται τὸ χρῆμα τους;  Ποῦ τὰ βρίσκουν; Ἀπὸ τὰ 700 εὐρόπουλα ποὺ δὲν κερδίζουν; Ἢ ἀπὸ τὴν μαμὰ καὶ τὸν μπαμπά ποὺ εἶναι ἄνεργος;

Εἶμαι σκληρή; Ἴσως. Πολὺ πιθανὸν νὰ ἀξιώνω κάτι τὸ ὁποῖον ἀδυνατοῦν νὰ ἀντιληφθοῦν. 

Λίγο νωρίτερα, πρὶν περπατήσω στὴν πλατεία,  ἢμουν στὸ κατάστημα ἑνὸς φίλου. Μπῆκε ἕνας νεαρὸς ποὺ φοροῦσε μίαν ζακέτα ἀθλητική, γνωστῆς μάρκας, ἡ ὁποία χρειάστηκε τὸ 1/3 τοὐλάχιστον τῶν 700 εὐρῶ  γιὰ ἀγορά.  Ὅσην ὥρα τὸ παλληκαράκι συζητοῦσε γιὰ τὴν ὑπόθεσί του, χάζευα τὴν ζακέτα. Ἀναρωτιόμουν γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνον ποὺ διέθεσε τόσα χρήματα πρὸ κειμένου νὰ ἀγοράσῃ κάτι τόσο φθηνό, τόσο ἀκριβά!!! Κατέπνιξα τὸν πειρασμό νὰ ῥωτήσω τὴν τιμή της. Μία ἁπλῆ ζακέτα, βαμβακερή, ποὺ ἡ ἀξία της θὰ τάϊζε μίαν ἄπορη οἰκογένεια γιὰ 10 ἡμέρες! Μπορεῖτε νὰ τὸ συνειδητοποιήσετε;

Ἐπιστρέφω ὅμως πάλι στὴν πλατεία. Ὅλα τὰ πιτσιρίκια ἦταν ντυμένα μὲ φανταχτερά, κάποιες φορὲς προκλητικὰ ῥοῦχα, σαφῶς ἀκριβότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ἀγοράσουν. (Ἡ πλατεία περιφερειακή καὶ ἡ γειτονιὰ μᾶλλον ἐργατική.) Σὲ μίαν παρέα ἕνα κορίτσι εἶχε σηκώσει ψηλὰ τὴν γόβα γιὰ νὰ δοῦν ὅλοι τὴν ποιότητά της. Τὸ ἀγόρι ποὺ καθόταν δίπλα της παρουσίασε ἀμέσως μετὰ τὸ ῤολόι του. 

Τί νὰ περιγράψω τώρα; Ποῦ νὰ σταθῶ; Περπάτησα λίγην ἀκόμη ὥρα κι ἔφυγα… Ἀπογοητευμένη πλήρως!

Ἐπαναλαμβάνω, δὲν θέλω νὰ μεταθέσω στὶς πλᾶτες τόσο νέων παιδιῶν τὰ δικά μας βάρη καὶ τὶς ἔννοιες. Θὰ ἦταν παράλογον. Ἀλλὰ ποῦ ἡ ἐπαφή μὲ τὴν πραγματικότητα; Ποῦ ἡ συνειδητοποίησις τῆς καταστάσεως; Ποῦ ἡ σεμνότης; Ἡ διακριτικότης;  Ποῦ ἡ μετριοπάθεια; 

Ὅταν κυκλοφορῇς μὲ μίαν βαμβακερὴ ζακέτα ἀξίας 250-300 εὐρῶ, δὲν προκαλεῖς;  Μία ζακέτα εἶναι βρὲ παιδιά! Μϊα ζακέτα!!!!

Ὅταν σηκώνῃς τὴν γόβα στὰ ὕψη, δὲν προσβάλεις; Ἀπὸ πότε ἡ γόβα ἔπαψε νὰ ἔχῃ ἐπαφὴ μὲ τὸ ἔδαφος; Μήπως ἀπὸ τότε ποὺ κάποιοι ἐπείσθησαν πὼς ἡ γόβα τοὺς προσδίδει ἀξία;

Ὅταν χώνῃς τὸ παιχνιδάκι σου στὴν μούρη τῶν φίλων σου, δὲν ματαιοπονεῖς;

Πόσο θὰ σὲ θαυμάσουν! Πόσο θὰ σὲ φθονήσουν! Πόσο θὰ σὲ μισήσουν! Ὄχι φυσικὰ γιατί ἀξίζεις κάτι ἐσύ! Ἀλλὰ διότι ἀξίζουν τὰ ἀντικείμενα ποὺ περιφέρεις. Δῆλα δή; Μήπως νὰ τὸ ξαναπιάσῃς ἀπὸ τὴν ἀρχή; 

Ποῦ εἶναι ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲν βλέπουμε πλέον;  Δὲν ἐξακολουθοῦν νὰ παραμένουν φυλακισμένα μέσα μας; 

Γιατί γύρω μας λοιπόν; Τί χάσαμε στὴν πορεία;

Καὶ καλά, αὐτὰ ἦταν παιδιά. Τί εὐθῦνες νὰ ζητήσω ἀπὸ τὰ παιδιά; 

Ἐκεῖνοι οἱ γονεῖς ποῦ στὸ καλὸ βόσκουν; Σὲ ποιό λιβάδι; Σὲ ποιάν ἠθικὴ παραισθησιογόνο κατάστασι; Πόσοι ἀπὸ αὐτοὺς ἐργάζονται; Πόσοι θὰ ἔχουν αὔριο φαγητὸ στὸ τραπέζι τους; Πόσοι θὰ ἔχουν θέρμανσι γιὰ τὸν χειμώνα; Κρεββάτι γιὰ νὰ κοιμηθοῦν; Οἰκογένεια;

Δὲν εἶπα νὰ τρομοκρατηθοῦμε. Εἶπα νὰ διδάξουμε μὲ τὴν στάσι μας τὴν ἄλλην ὀπτική. Δὲν γίνεται νὰ στερούμαστε τὸ φαγητὸ γιὰ νὰ πάρῃ τὸ βλαστάρι μας τὴν τἂδε ἢ τὴν δείνα μάρκα. Δὲν γίνεται νὰ μὴν ἔχουμε χρήματα γιὰ τὸ ἐνοίκιο ἀλλὰ  τὸ σπλᾶχνο μας νὰ ἀναζητᾶ τρόπους πρὸ κειμένου νὰ βγῇ μὲ τὴν παρέα του τὸ Σαββατόβραδο. Δὲν γίνεται νὰ πεινοῦν γύρω μας τόσες οἰκογένειες κι ἐγὼ νὰ συμπεριφέρομαι σὰν νὰ μὴν ὑπάρχουν! Δὲν γίνεται! Δὲν ἐπιτρέπεται! Οὔτε στοὺς ἄλλους, ποὺ ἤδη ὑποφέρουν πάρα πολύ, οὔτε ὅμως καὶ σὲ ἐμᾶς! Πολὺ περισσότερο ὅμως δὲν ἐπιτρέπεται στὰ παιδιά μας. 

Καὶ κάτι τελευταῖο. Πῶς θὰ μπορέσουν αὐτὰ τὰ παιδιὰ αὔριο νὰ φτιάξουν τὴν ζωή τους; Μὲ τί στόχους; Μὲ τὶ πρόγραμμα; Μὲ τί καταγεγραμμένες ἀνάγκες; Μήπως τὸ μεγαλύτερο κακὸ τὸ κάνουμε σὲ αὐτά; Μήπως λύνοντάς τους ὅλα αὐτὰ τὰ ἀνόητα προβλήματα, καταφέρνουμε νὰ τὰ κάνουμε ἄχρηστα καὶ ἀνεύθυνα;  Μήπως δημιουργοῦμε μίαν στρατιὰ ὑπηκόων ἀκόμη;

Λυπᾶμαι… Γιὰ ὅλους μας…

Φιλονόη.

Πηγή filonohpontou.wordpress.com  

Posted in: Απόψεις