Φλώρα Παπαδέδε
Το έργο το ζούμε δυο χρόνια τώρα. Κάθε φορά που ο λαός αντιδρά στην καθημερινή καταστροφή του από την τρόικα, τις κυβερνήσεις της και τα μνημόνιά τους, εξαπολύεται η τρομοκρατία μιας μελλοντικής καταστροφής, χειρότερης κι απ’ την Αποκάλυψη του Ιωάννη!
Στις 6 Μάη, η τρομοκρατία «Μνημόνια ή χρεοκοπία» δέχτηκε ισχυρό κτύπημα από την ανυπακοή του ελληνικού λαού. Απέρριψε με την ψήφο του τα μνημόνια και παραδόξως… ο ήλιος ανέτειλε την επόμενη μέρα. Τα λεωφορεία κινήθηκαν, τα σχολεία άνοιξαν και τα ΑΤΜ παρέμειναν στη θέση τους.
Δεν έτριξαν, λοιπόν, οι ουρανοί… έτριξε όμως το οικοδόμημα του ευρώ. Έφριξαν και άφρισαν οι αγορές, οι δανειστές, οι τραπεζίτες, τα μονοπώλια, όλοι όσοι κερδίζουν απ’ το ξεπούλημα της χώρας. Με άλλα λόγια, ό,τι αντιπροσωπεύει κι υπηρετεί η ΕΕ. Γιατί η ανυπακοή μπορεί να γίνει μεταδοτική και σε άλλους λαούς και χώρες. Γιατί αποκαλύπτει ότι οι μηχανισμοί στήριξης και τα μνημόνια δεν στόχευαν ποτέ να σωθεί η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία κ.ο.κ., αλλά να σωθεί σε βάρος τους το ευρώ.
Νέος γύρος εκβιασμού του ελληνικού λαού για να διορθώσει την ψήφο του. Η τρομοκρατία είναι πλέον ωμή και «χωρίς συμπόνια», από τη Λαγκάρντ και τη Μέρκελ ως την «Εθνική» Τράπεζα: ή υποτάσσεστε στα μνημόνια για να σωθεί το ευρώ ή φεύγετε. Και τότε… σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί!
- Κατάρρευση δημοσίων εσόδων, στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις τον Ιούλιο, αδύναμες τράπεζες, μηδενικές πιστώσεις. (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 27/5)
- Εφιάλτης η επιβίωση στην Ελλάδα της δραχμής: “Εικόνες Αποκάλυψης αναδεικνύονται σε ανάλυση της Εθνικής Τράπεζας.” (ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 30/5)
- Αστάθεια της παγκόσμιας οικονομίας(!), που θα οδηγήσει σε χρεοκοπίες, κρίσεις κι επιδρομές στις τράπεζες(!!) από τη Βραζιλία ως την Κίνα!!! (ΕΘΝΟΣ 29/5)
Ας διατηρήσουμε όμως την ψυχραιμία μας κι ας το ψάξουμε λίγο περισσότερο…
Καταρρέουν τα δημόσια έσοδα;
Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ), στο επίσημο Δελτίο Εκτέλεσης Προϋπολογισμού Ιανουάριος-Απρίλιος 2012, έχει άλλη άποψη!
Συγκεκριμένα, τα καθαρά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού αυξήθηκαν κατά 6,9% (1,04 δις €) σε σχέση με το αντίστοιχο τετράμηνο του 2011 και διαμορφώνονται σε 16,146 δις €. Επιπλέον, οι πρωτογενείς δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού (δηλ. μισθοί, συντάξεις, επιχορηγήσεις, κ.α.), μειώθηκαν κατά 2,7% (446 εκ. €) σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011 και διαμορφώνονται σε 16,319 δις €.
Πόσα χρειάζονταν λοιπόν, για να καλυφθούν πλήρως οι πρωτογενείς δαπάνες του δημοσίου το πρώτο τετράμηνο του 2012; Μόλις 173 εκ. €. Δηλαδή, όσο το 40% του ομολόγου των 436 εκ. € που πληρώθηκε στο “Fund - γύπας” των νήσων Κέυμαν! Να θυμίσουμε, ότι κανένα από τα κοινοβουλευτικά κόμματα, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΚΚΕ, δεν έφεραν αντίρρηση;
Ας εξετάσουμε τα επίσημα στοιχεία του ΓΛΚ κι από την άλλη σκοπιά: Σε σχέση με την εκπλήρωση των στόχων που έθετε ο συμπληρωματικός προϋπολογισμός (Μνημόνιο 2, Φλεβάρης 2012).
Τα πραγματικά έσοδα υπολείπονται κατά 3% (495 εκ. €), αλλά οι πρωτογενείς δαπάνες είναι μειωμένες κατά 5,3% (924 εκ. €).
Αυτό μας οδηγεί υποχρεωτικά σε δύο συμπεράσματα:
- Η στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις δεν μας απειλεί «τον Ιούλιο», αλλά συντελείται ήδη και συστηματικά από την εφαρμογή των μνημονίων.
- Αυτοί που σχεδίασαν τον μνημονιακό προϋπολογισμό, είτε δεν γνώριζαν ότι οι νέες περικοπές στις πρωτογενείς δαπάνες θα γιγάντωναν μια ύφεση που τρέχει με -8% απ’ το Γενάρη και θα μείωναν τα δημόσια έσοδα από φόρους εισοδήματος, ΦΠΑ, κ.λπ., είτε τον σχεδίασαν ακριβώς γι’ αυτό. Για να βυθιστεί η χώρα ακόμα πιο βαθιά στο χρέος διευκολύνοντας το ξεπούλημά της και την εξαθλίωση του λαού της.
Κι ας φτάσουμε στο επίμαχο ερώτημα: «Λεφτά υπάρχουν»;
Σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό 2012 τα καθαρά έσοδα προβλέπονται σε 56,159 δις €. Για να καλυφθούν όλες οι πρωτογενείς δαπάνες (μισθοί, συντάξεις, επιχορηγήσεις), το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τα Νοσοκομεία ως και τα εξοπλιστικά προγράμματα (δηλ. τα υποβρύχια «που γέρνουν», τα αεροπλάνα που θα εξασφάλιζαν τη στήριξη Σαρκοζί, κ.ο.κ.), απαιτούνται 56,085 δις €. Μας περισσεύουν δηλαδή και 74 εκ. €!!
Τι δημιουργεί τότε το έλλειμμα των 14,139 δις € για το 2012; Αποκλειστικά η πληρωμή των τόκων και των εγγυήσεων για τα επαχθή δάνεια στους απεχθείς τοκογλύφους.
Χρήματα υπάρχουν. Αλλά πηγαίνουν αλλού. Οι δανειακές συμβάσεις, «η εκπλήρωση των δεσμεύσεών μας», επιβάλλουν να πληρώνονται πρώτα οι δανειστές και μετά οι ανάγκες της χώρας. Αυτή η προτεραιότητα προκαλεί την «κατάρρευση» του προϋπολογισμού. Αυτή η προτεραιότητα καταρρακώνει τους μισθούς, τις συντάξεις, τα σχολεία, τα νοσοκομεία. Μια καταρράκωση μόνιμη, όσο η χώρα δεν αποτινάσσει μονομερώς το βραχνά του χρέους.
(Αλήθεια, τι λένε για όλα αυτά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που επισκέφθηκαν το ΓΛΚ, τώρα που συνήλθαν από τη «λιποθυμία» τους;)
Στεγνώνουν οι τράπεζες;
Λίγες μέρες μετά το «επιτυχημένο PSI», την επίσης «επιτυχημένη ανακεφαλαιοποίησή» τους και ταυτόχρονα με την ενίσχυσή τους με 18 δις €, οι τράπεζες δηλώνουν «σχεδόν παντελή έλλειψη ρευστότητας»! Αδυνατούν, λένε, να χρηματοδοτήσουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά, κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν κάνουν δύο χρόνια τώρα στεγνώνοντας την οικονομία και την εγχώρια αγορά.
Αντί λοιπόν, να τρομάζουμε από νέα που δεν είναι νέα, ας ψάξουμε ήρεμα να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει.
Οι «ελληνικές» τράπεζες –που για τις περισσότερες «κύριος οίδε» ποιος είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης τους- έχουν αντλήσει :
- 43 δις € σε κεφάλαια (25 δις € από την πρώτη δόση της δανειακής σύμβασης και 18 δις € ως ανακεφαλαιοποίηση, στις 28.5.2012).
- 138,5 δις € ρευστότητα με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου (73,5 δις € από την ΕΚΤ και 65 δις € από το ELA -Έκτακτος Μηχανισμός Ρευστότητας της ΤτΕ).
Σύνολο 181,5 δις €! Τα οποία, σύμφωνα με έναν από τους επιφανέστερους εκπροσώπους της τρόικας και του ντόπιου κεφαλαίου, τον κ. Βενιζέλο (10.4.2012), έπρεπε να δοθούν στις τράπεζες «για να πέσουν, όπως τα υπολογίσαμε, τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ ρευστότητας στην αγορά, για να γίνουν επενδύσεις, για να στηριχθεί η απασχόληση, για να καταπολεμηθεί η ανεργία.»
Πόσες επενδύσεις έγιναν, πόσο στηρίχθηκε η απασχόληση και καταπολεμήθηκε η ανεργία, είναι γνωστό… Το ερώτημα όμως παραμένει; Πού πήγαν τα 181,5 δις €;
Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Eurobank (Οικονομία & Αγορές, Μάιος 2012) διοχετεύτηκαν στη στήριξη των κρατικών ομολόγων και στην αντιμετώπιση της εκροής των καταθέσεων. Αν αθροίσουμε όμως τις ζημιές από το κούρεμα των εγχώριων τραπεζών (26 δις €) και την εκροή των καταθέσεων νοικοκυριών κι επιχειρήσεων (73,5 δις € κατά τη Eurobank), το συνολικό ποσό ανέρχεται σε 99,5 δις €. Τα άλλα 82 δις €, πού πήγαν;
Κι αφού δεν τα διοχέτευσαν στην εσωτερική αγορά, πώς εξαφανίστηκαν τόσα δις; Απλά, κάνοντας χρήση της θεμελιώδους «ελευθερίας» της ΕΕ, της «ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων». Όπως ακριβώς διοχετεύτηκαν δισεκατομμύρια ευρώ σε λογαριασμούς στην Ελβετία… Όπως διευκολύνονται χρόνια τώρα «κάποιοι» να μεταφέρουν τον πλούτο που απομύζησαν απ’ τη χώρα και το λαό της σε ασφαλή offshore και onshore καταφύγια…
Μόνο το α΄τρίμηνο του 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ, βγήκαν από την Ελλάδα περίπου 2,5 δις € μερίσματα, τόκοι και κέρδη. Ενώ, η καθαρή εκροή επενδύσεων (άμεσες και χαρτοφυλακίου) ανήλθε σε 37,5 δις €, έναντι 6,7 δις € το αντίστοιχο τρίμηνο του 2011. Οι ντόπιοι και ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι φροντίζουν για το μέλλον τους. Ο ελληνικός λαός;
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς επιβολή αυστηρότατου ελέγχου και περιορισμών στην κίνηση του κεφαλαίου. Χωρίς την εθνικοποίηση των τραπεζών. Είναι απαραίτητοι όροι για να εφαρμοστεί ακόμα και το πιο στοιχειώδες μέτρο για ανάπτυξη και τόνωση της απασχόλησης. Μπορούν να γίνουν αυτά μέσα στο ευρώ και την ΕΕ; Όχι.
Άρα, ποιος λογικός άνθρωπος θα θεωρούσε την έξοδο από τα δεσμά τους, καταστροφή;
Οι τέσσερις ιππότες της Αποκάλυψης: Εθνική, Πειραιώς, Eurobank, Alpha Bank.
Το σύνολο των δανείων που θα λάβει η χώρα μας από την Τρόικα ανέρχεται σε 190 δις €. Στο σύνολό τους επίσης, οδεύουν σε αποπληρωμή παλαιότερων και αυτών των ίδιων δανείων που μας… «διασώζουν».
Υπάρχει όμως κάτι πιο εντυπωσιακό. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, η συνολική στήριξη των τραπεζών έχει κοστίσει μέχρι τώρα 182 δις €. Δηλαδή, όσα χρήματα θα λάβει η Ελλάδα ως το 2015, άλλα τόσα έχουν λάβει ήδη οι «ελληνικές» τράπεζες. Αποδεικνύεται τελικά ότι οι μόνες που έχουν άμεση ανάγκη την τρόικα για να μην καταρρεύσουν, είναι οι τέσσερις ιδιωτικές τράπεζες. Άρα έχουν και κάθε όφελος να τρομοκρατούν με «σκηνές αποκάλυψης» σε περίπτωση ανατροπής των μνημονίων κι εξόδου από το ευρώ.
Αποδεικνύεται επίσης, ότι «οι δυσβάστακτες αλλά αναγκαίες θυσίες» στα μνημόνια διασώζουν μόνο τους διεθνείς τοκογλύφους, τις ευρωπαϊκές και τις ντόπιες τράπεζες. Δηλαδή, τα χρηματιστικά συμφέροντα που στηρίζονται στο ευρώ.
Τα 182 δις € με τα οποία χρηματοδοτήθηκε το εγχώριο τραπεζικό κεφάλαιο δόθηκαν αφού πρώτα εγγυήθηκε γι’ αυτά το ελληνικό δημόσιο. Ποιος καλείται να τα πληρώσει; Μα φυσικά, το γνωστό υποζύγιο. Ο ελληνικός λαός φορτώνεται με άλλα 182 δις € που χάθηκαν στις μαύρες τρύπες των ενεργητικών των τεσσάρων τραπεζών και που μαζί με τα 190 δις € των δανειακών συμβάσεων φτάνουν τα 372 δις €. Όσο δηλαδή, το συνολικό χρέος της χώρας, που σύμφωνα με το Bloomberg (9.5.2012), μετά το «κούρεμα» ανήλθε αισίως στα 395 δις €!
Αν τώρα στα 182 δις € προσθέσουμε τα 78 δις € με τα οποία το Δημόσιο ενίσχυσε τις τράπεζες τη διετία 2009-2011, έχουμε σύνολο 260 δις €. Κι αφού σύμφωνα με τη Eurobank, η χρηματιστηριακή τους αξία είναι σήμερα μικρότερη από 3,5 δις €, ο ελληνικός λαός τις έχει αγοράσει ήδη 74 φορές!!
Υπάρχει λογικός άνθρωπος που θα υποστήριζε να μην εθνικοποιηθούν;
Πόσο μάλλον, που όπως μας ενημερώνει η ΤτΕ (9.9.2011), «η χορήγηση έκτακτης χρηματοδότησης παρέχεται από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες του Ευρωσυστήματος σε φερέγγυα πιστωτικά ιδρύματα, έναντι ενεχύρου». Τι ενεχυρίασαν οι «ελληνικές» τράπεζες; Τι άλλο θα μπορούσαν από τα σπίτια, τις επιχειρήσεις, τα χωράφια και τις μετοχές τους σε παραγωγικές μονάδες.
Ποιος νοήμων άνθρωπος, ποια «αριστερή» πολιτική δύναμη θα συζητούσε να παραμείνει η ιδιοκτησία τους στους μεγαλομετόχους τους; Ή να τις «εξυγιάνει το δημόσιο και να τις επιστρέψει έναντι τιμήματος στους ιδιώτες»; Όταν η μόνη «υπηρεσία» που προσφέρουν στον τόπο είναι αυτή του μεσίτη ή του συμβούλου ιδιωτικοποιήσεων για το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της περιουσίας του Δημοσίου και του ελληνικού λαού.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που οι τραπεζίτες παριστάνουν τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την έξοδο απ’ το ευρώ και τη συνακόλουθη εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος σαν «Ημέρα της Κρίσεως».
Έχουμε οποιοδήποτε λόγο ο φόβος των τραπεζιτών να γίνει δικός μας;
Ολική «καταστροφή» ή ολική επαναφορά;
Στις τρομοκρατικές απειλές της τρόικας ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ για «τιμωρία» με έξοδο από το ευρώ, δεν σταματούν να προστίθενται νέα σενάρια από τις εγχώριες δυνάμεις τους. Από το πολιτικό τους προσωπικό και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ ως τον ΣΕΒ και τις «ελληνικές» τράπεζες, η καλλιέργεια κλίματος πανικού συνεχίζεται απτόητη.
Τι επιδιώκουν; Να διορθώσει ο λαός την ψήφο του στις εκλογές της 17ης Ιούνη. Να μην ξανατολμήσει και αμφισβητήσει τις μνημονιακές του «υποχρεώσεις» -αυτές που του φόρτωσαν, χωρίς να τον ρωτήσουν. Η τρομοκρατία περί ολικής «καταστροφής» εξυπηρετεί μόνο ένα σκοπό: την ολική επαναφορά των μνημονίων.
Τελευταίο τρομοκρατικό χτύπημα, η Έκθεση της «Εθνικής» Τράπεζας, που με βολές «ακριβείας» προφητεύει την καταστροφή που μας αναμένει αν τυχόν τολμήσουμε να αποχωρήσουμε από την Ευρωζώνη. Με μαθηματική βεβαιότητα (και «κληρονομικό χάρισμα»;) προβλέπει: Έκρηξη της ανεργίας στο 34%, ύφεση στο 22%, εκτίναξη του δημοσίου χρέους στο 373%, υποτίμηση του νέου νομίσματος (δραχμή) κατά 65% έναντι του ευρώ, μείωση του κατακεφαλήν εισοδήματος κατά 55% και βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων αντίστοιχο της… Κροατίας!
Είναι επίσης μαθηματικά βέβαιο ότι οι συντάκτες της έχουν το βραβείο Νόμπελ στην τσέπη τους! Τέτοια ακρίβεια προβλέψεων αποτελεί πρώτο και μοναδικό φαινόμενο στα παγκόσμια χρονικά.
Μέχρι σήμερα, η οικονομική επιστήμη και ανάλυση περιοριζόταν σε τάσεις και πιθανότητες ανάμεσα σε διάφορα υποθετικά σενάρια. Όχι μόνο γιατί δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία εξόδου χώρας από την Ευρωζώνη, αλλά κυρίως γιατί οι άνθρωποι και τα οικονομετρικά τους μοντέλα αδυνατούν να επεξεργαστούν άγνωστα δεδομένα, άγνωστες εξελίξεις και άγνωστα γεγονότα που θα συμβούν στο μέλλον. Όμως, η «Εθνική» Τράπεζα το κατόρθωσε με μαγικό τρόπο. Παραθέτοντας ως πηγήστοιχείων και μακροοικονομικών δεδομένων τα δικά της αυθαίρετα συμπεράσματα!
Δεν είναι βέβαια, η πρώτη φορά που η εν λόγω ιδιωτική τράπεζα παρουσιάζει τέτοιες «αντικειμενικές» κι «επιστημονικές» αναλύσεις. Τον Ιούλη 2010, στην αντίστοιχη μελέτη «Γιατί θα πετύχει το Πρόγραμμα Σταθερότητας», διαπίστωνε «ευεργετικές συνέπειες του μνημονίου στους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας»!!
Ας πάμε τώρα και στους «ακριβείς» υπολογισμούς της Έκθεσης.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (ΕΛ.ΣΤΑΤ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ), το 2011 η ανεργία εκτοξεύτηκε επίσημα στο 22%, η συνολική ύφεση της οικονομίας άγγιξε το -14% και το 2012 τρέχει με ρυθμό -8%, το μέσο κατακεφαλήν εισόδημα μειώθηκε κατά 25,3%.
Παραμένοντας στο ευρώ και υλοποιώντας τους στόχους του Μνημονίου ΙΙ για περεταίρω δημοσιονομικές περικοπές ύψους 11,8 δις €, πόσοι μήνες θα χρειαστούν για να φτάσει η ανεργία 34%, η ύφεση 22% κι η μείωση του μέσου εισοδήματος το 55%;
Όσο για το βιοτικό επίπεδο του λαού, η «Εθνική» Τράπεζα ξέχασε να αναφέρει ότι παραμονή στο ευρώ σημαίνει και αποδοχή του Συμφώνου για το Ευρώ και των όρων του για «ανταγωνιστικότητα». Που για τη χώρα μας διατυπώνονται αυτολεξεί ως προσαρμογή των μισθών στα επίπεδα ακριβώς της… Κροατίας!
Οι βιβλικές καταστροφές με τις οποίες απειλεί η ιδιωτική τράπεζα τον ελληνικό λαό δεν είναι εικόνες από ένα μέλλον εξόδου από το ευρώ. Είναι οι εικόνες του παρόντος. Συμβαίνουν τώρα. Συμβαίνουν εξαιτίας του ευρώ και θα είναι όλο και μεγαλύτερες όσο θα εξακολουθούν να εφαρμόζονται τα μνημόνια για τη διάσωσή του.
Έξοδος ή έξωση από το ευρώ;
Απέναντι στην πρόβλεψη για «65% υποτίμηση του νέου νομίσματος», κάθε λογικός άνθρωπος θα απεύθυνε στους συντάκτες της Έκθεσης, το ερώτημα της… κολοκυθιάς. Γιατί 65% κι όχι 0%, 5%, 55% ή 105%; Ειδικά όταν μια ιδιωτική Τράπεζα διαμορφώνει, με βάση ακριβώς αυτή την αυθαίρετη δήλωσή της, τις υπόλοιπες «καταστροφές» που θα επέλθουν στο δημόσιο χρέος, στο ΑΕΠ και στο κατακεφαλήν εισόδημα.
Κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει σήμερα την όποια υποτίμηση θα επέλθει μετά την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος. Ή μήπως μπορεί; Γιατί στην Έκθεση της «Εθνικής» Τράπεζας κρύβεται μια αλήθεια που χρησιμοποιείται για να κατασκευαστεί ένα γιγάντιο ψέμα.
Αν στο «υπόδειγμα» χρησιμοποιείται ως παραδοχή η έξωση από το ευρώ με επιβολή Geuro, «διπλού» νομίσματος ή «δραχμής» που θα ελέγχεται από την ΕΚΤ, δηλ. συνδυάζει έξωση από το ευρώ με παραμονή στην ΕΕ και έλεγχο της χώρας από τους δανειστές, τότε δεν πρόκειται απλά για καταστροφή. Πρόκειται για καταδίκη της χώρας και του λαού μας σε καθεστώς μόνιμης χρεοκοπίας. Και το τελευταίο διάστημα, έχουμε δει πολλά σχέδια σωτηρίας του ευρώ που αναφέρονται σε τέτοια σενάρια…
Η τρομοκρατική Έκθεση στοχεύει συνειδητά στη διαστρέβλωση και στην απόκρυψη των πραγματικά ευεργετικών επιδράσεων που θα είχε στην οικονομία, η επιλογή να βγούμε μόνοι μας από το ευρώ.
Η ανάκαμψη της οικονομίας και ο δρόμος για την ανάπτυξη σε όφελος του λαού και της χώρας μπορούν να επέλθουν ταχύτατα, αν η υιοθέτηση εθνικού νομίσματος στηριχτεί σε μια φιλολαϊκή παραγωγική ανασυγκρότηση. Βασική προϋπόθεση γι’ αυτό αποτελεί πρώτα και κύρια η άρνηση αναγνώρισης και η μονομερής διαγραφή του χρέους. Όσο ο βράχος του χρέους παραμένει στις πλάτες μας, δεν μπορούν να υπάρξουν βήματα μπροστά.
Η χώρα μας δεν είναι «ψωροκώσταινα». Διαθέτει εξαιρετικό φυσικό πλούτο, σύγχρονες υποδομές, ανθρώπους δημιουργικούς για να τους αξιοποιήσει, αντί να τους καταδικάζει στην ανεργία και τη μετανάστευση. Πώς;
Με στήριξη της εγχώριας παραγωγής μέσα από προστατευτικές πολιτικές, ευρύτατες δημόσιες επενδύσεις, γενναία αναδιανομή του εισοδήματος σε όφελος των εργαζομένων για να τονωθεί η εσωτερική ζήτηση. Αυτό πιθανά θα σήμαινε προστασία της εγχώριας πατάτας και επιβολή δασμών στις πατάτες που διακινεί μια Ολλανδική ή Γερμανική ή άλλη πολυεθνική. Δηλαδή, περιορισμούς στην «ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων» και άρνηση των ποσοστώσεων που επιβάλλει η ΕΕ.
Θα σήμαινε οι Δημόσιες επενδύσεις να γίνονται απ’ ευθείας σε έργα και κλάδους κι όχι μέσω της μαύρης τρύπας των ΣΔΙΤ και των επιδοτήσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Ίσως έτσι να ολοκληρώνονταν ο αυτοκινητόδρομος Αθήνας-Πάτρας και να μειώνονταν τα διόδια, αλλά θα προσέκρουε στις οδηγίες περί «απελευθέρωσης των αγορών» της ΕΕ.
Θα σήμαινε εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων και επιχειρήσεων, ώστε τα 306,6 εκ. € κέρδη που κατέγραψε το α’ τρίμηνο 2012 ο ΟΤΕ να μένουν στη χώρα κι όχι στα ταμεία της Deutsche Telekom. Ώστε να μην απειλείται με μπλακ άουτ η χώρα αν δεν εισπράξει την αδρή του επιδότηση ο Μυτιληναίος. Να υπάρχουν Ναυπηγεία κι εργοστάσια ζάχαρης, να μην κλείνουν και να μη μπορεί να εκβιάζει η κάθε Thüssen. Αυτό όμως θα ερχόταν σε σύγκρουση με τις πολιτικές της ΕΕ και θα ανέτρεπε όλους τους προγραμματισμούς της τρόικα για τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Θα σήμαινε στήριξη και αύξηση μισθών και συντάξεων. Ισχυροποίηση του εργατικού δικαίου κι όχι ξεθεμελίωμά του. Μέγιστη ανελαστικότητα στην αγορά εργασίας και στις απολύσεις. Έτσι, θα είχαμε λιγότερη φτώχεια και περισσότερη δημοκρατία, όμως θα αντέβαινε όχι μόνο στην πρόσφατη Δημοσιονομική Συνθήκη της ΕΕ, αλλά σε κάθε «ιερό και όσιό» της.
Θα σήμαινε προσανατολισμό της χώρας σε ισότιμες και αμοιβαία επωφελείς οικονομικές συνεργασίες με κάθε χώρα που θα το επιθυμούσε. Ίσως έτσι να προμηθευόμασταν φθηνότερο πετρέλαιο κι επί πιστώσει, π.χ. από το Ιράν. Να εξασφαλίζαμε συμφωνίες clearing για προμήθειες πρώτων υλών κι εξοπλισμού για τη βιομηχανία μας. Θα σήμαινε όμως απόδραση από την καραντίνα που μας έχουν επιβάλλει η ΕΕ κι οι «αγορές».
Να μιλήσουμε καθαρά. Ο δρόμος για αξιοπρεπή ζωή και προοπτική απαιτεί αντικαπιταλιστική, αντι-ΕΕ κατεύθυνση.
Το φαινόμενο της Πεταλούδας.
Αν το ελληνικό χρέος που αποτελεί το 2% του χρέους της ευρωζώνης, κι η ελληνική οικονομία που αποτελεί το 0,4% της διεθνούς μπορεί να κλονίσει συθέμελα τον παγκόσμιο καπιταλισμό… Αν μπορεί να προκαλέσει σεισμό στις ΗΠΑ και καταποντισμό στην Κίνα -όπως κραυγάζει το ΕΘΝΟΣ και άλλα «έγκριτα» έντυπα… Τότε δεν πρέπει να χάνουμε λεπτό. Πρέπει να διαγράψουμε άμεσα το χρέος και να φύγουμε τώρα από το ευρώ.
Σοβαρά τώρα. Μια απόφαση του ελληνικού λαού να πάρει τη χώρα και την τύχη του στα χέρια του θα έχει πραγματικά μεγάλο διεθνή αντίκτυπο. Πρώτα απ’ όλα στους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς που στενάζουν κάτω από τη θηλιά του χρέους, των μνημονίων και της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσει ο λαός μας διεθνή υποστήριξη, πραγματικούς συμμάχους και ισότιμους φίλους.
Η απελευθέρωση της Ελλάδας από τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ είναι σήμερα το σημαντικότερο διεθνιστικό μας καθήκον. Θα είναι η απόδειξη πως κάθε λαός μπορεί να γίνει αφέντης στον κόπο και στον τόπο του.
Piraeus Time
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου