Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Τα συσσίτια του μίσους


Με αφορμή τα πρόσφατα συσσίτια “μόνο για Έλληνες” που προσπάθησε να διοργανώσει η Χρυσή Αυγή (κάτι που έχει επιχειρήσει και στο παρελθόν) θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, ειδικά προς αυτούς που αρέσκονται στην “θεωρία των δύο άκρων”, που τελικά ευνοεί μόνο τους ναζί και τους λοβοτομημένους νοικοκυραίους.
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι κόμμα, ούτε καν μια οργάνωση με ευαισθησίες που αποδεδειγμένα φροντίζει τους αδύναμους. Αντιθέτως επιτίθεται στους περισσότερους από αυτούς. Μάλιστα διαχωρίζει την πείνα ανάλογα με την εθνικότητα του κάθε ανθρώπου. Μόνοι τους έχουν πει ότι θέλουν να έχουν στρατιωτική οργάνωση και πειθαρχία. Και πότε το θες αυτό; Όταν ετοιμάζεσαι για πόλεμο.
Τακτική σαν αυτή του συσσιτίου προέρχεται από σαλτιμπάγκους που αποσκοπούν να κερδίσουν ψήφους. Τελείως ωμά και με περίσσευμα λαϊκισμού. Το συσσίτιο είναι η έσχατη λύση για τους απελπισμένους. Διάφοροι φορείς, οργανισμοί, ακόμα και η εκκλησία, διοργανώνουν συσσίτια, χωρίς χυδαίους διαχωρισμούς. Το φαγητό είναι ιερό και δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μέσο “φιλανθρωπίας”. Όσο γι’ αυτούς που θεωρούν ότι η Χ.Α. κάνει καλό τουλάχιστον στους πεινασμένους, η απάντηση πρέπει να είναι ότι άνθρωποι που θέλουν μια κοινωνία ανθρώπινη, δεν καταδέχονται να φάνε από το χέρι του οποιουδήποτε.
Επίσης η Χ.Α. έχει διαφανεί ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η στρατολόγηση, γι’ αυτό ενδύεται τον μανδύα της αλληλεγγύης. Η πείνα και η φτώχεια είναι πολύπλοκα προβλήματα που δεν λύνονται με το να φοράει μια συμμορία τα χαρακτηριστικά της (μπλουζάκια, καπελάκια κτλ) για να διαφημίζεται. Επίσης, η “φιλανθρωπία” δεν χρειάζεται να διατυμπανίζεται,   εκτός αν έχεις συμφέροντα.
Δομές μπορούμε να δημιουργήσουμε βάσει της πραγματικής αλληλεγγύης και όχι να παραδώσουμε στους ναζιστές αυτή την πολυτέλεια. Ακόμα, οι Έλληνες όσο σε δύσκολη κατάσταση κι αν έχουν φτάσει, ανέκαθεν είχαν το “σύνδρομο της Κατοχής”, δηλαδή τζάμπα να ‘ναι κι ότι να ‘ναι. Τέλος, εκτός από την πείνα, υπάρχει και η αξιοπρέπεια, η οποία δεν ξεπουλιέται για ένα κιλό κρέας κι ένα τσουβάλι πατάτες. Αν δηλαδή, μελλοντικά η Χ.Α. ήταν κόμμα εξουσίας και μοίραζε τρόφιμα σε όσους ήταν γραμμένοι  ”στο κόμμα”, πόση τιμή θα είχε η αξιοπρέπεια;