To μέλλον του χρέους ή αλλιώς ... ήταν κάποτε η αλήθεια !!!!

Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ή ΑΕΠ) (αγγλ. Gross Domestic Product - GDP) είναι το σύνολο όλων των προϊόντων και αγαθών που παράγει μια οικονομία, εκπεφρασμένο σε χρηματικές μονάδες.

Με άλλα λόγια είναι η συνολική αξία όλων των τελικών αγαθών (υλικών και υπηρεσιών) που παράχθηκαν εντός μιας χώρας σε διάστημα ενός έτους, ακόμα και αν μέρος αυτού παράχθηκε από παραγωγικές μονάδες που ανήκουν σε κατοίκους του εξωτερικού.

 Ήμουν επιφυλακτικός, ότι η λύση για το Ελληνικό πρόβλημα του χρέους, ήταν η απόφαση αυτής της συνόδου κορυφής, της Ευρωπαικής Ενωσης στίς 27/10/2011, εξ’αιτίας τών “ήξεις-αφίξεις”ανακοινωθέντων αποτελεσμάτων απο τόν τύπο, αλλά και από την κυβέρνηση (δηλώσεις Βενιζέλου).

Εξέφρασα τίς επιφυλάξεις μου σε δύο προηγούμενα άρθρα μου, όμως κάτι προφανώς μου διέφευγε, για την ήδη “συμφωνημένη” επερχόμενη συμφωνία χρηματοδότησης του Ελληνικού δημοσίου (100 δισ Ευρώ, πλέον 30 δισ ευρώ για τίς τράπεζες) και του κουρέματος (haircut) κατά 50% τής ονομαστικής αξίας τών ομολόγων του Ελληνικού δημοσίου τα οποία κατέχουν ξένες και ντόπιες Τράπεζες, ούτως ώστε να αποβεί βιώσιμο και διαχειρίσιμο το ελληνικό χρέος.

”Αυτός ήταν ο ... καημός τους άραγε;” 

Ομως η πραγματικότητα και η στοιχειοθέτηση κάποιων ενδείξεων και στοιχείων με οδηγεί (παρ’ότι το απεύχομαι) σε συμπεράσματα, τα οποία αντικρύζοντάς τα, ανατριχιάζω, και εξηγούμαι. 

Το Δεκέβριο του έτους 2009 το χρέος μας ήταν 127.1% του ΑΕΠ και το έλλειμμα 15.4% του ΑΕΠ, με στοιχεία της EUROSTAT.

Η συμφωνία της 27/10/2011 στην Σύνοδο Κορυφής, στοχεύει και υπόσχεται, το 2021 το χρέος να είναι 120% του ΑΕΠ, αρχίζοντας με πλεονασματικό προυπολογισμό απο το έτος 2012 (δηλ. από του χρόνου), σύμφωνα με τίς δηλώσεις της κυβέρνησης και του Κου Βενιζέλου. 

Με το κούρεμα κατά 50% του τμήματος του χρέους, το υφιστάμενο συνολικό χρέος της χώρας διαμορφώνεται περίπου, σε 250 δις ευρώ + 100 δίς ευρώ επιπλέον χρηματοδότηση με την συμφωνία της 27/10/2011.

Σύνολον 350 δίς περίπου.

Διαμορφώνεται σήμερα το χρέος στο 140% του ΑΕΠ περίπου. 

Πράγμα που σημαίνει σε απλά Ελληνικά, ότι απο το έτος 2012 μέχρι το έτος 2021, θα πρέπει να μειώσουμε περίπου κατά 20% του ΑΕΠ, το χρέος της χώρας, με σημερινές τιμές ΑΕΠ και χρέους. 

Με σημερινά δεδομένα, αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να αυξήσουμε το ΑΕΠ της χώρας κατά 20% ή 50 Δις Ευρώ μέσα στα επόμενα 9 χρόνια. 

Δηλαδή σε 9 (εννέα) χρόνια θα πρέπει να βάλουμε στην άκρη εκτός τών εξόδων-δαπανών που απαιτούνται για την επιβίωση της χώρας,περίπου 50 δισ ευρώ σε 9 χρόνια, ή 5.55 δίς ευρώ κάθε χρόνο. 

Τό ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 2.1% από το 2009 έως σήμερα και τα οικονομικά στοιχεία δείχνουν καθοδική πορεία (συνεχώς αυξανόμενη ύφεση-ανεργία) της οικονομίας. 

Η οικονομία επομένως υπο τίς σημερινές συνθήκες, αδυνατεί να παράγει με τά σημερινά δεδομένα, πλεονάσματα της τάξεως περίπου τών 5.5 δις. ευρώ τόν χρόνο επιπλέον τών δαπανών, για να ισχύσει το συμφωνηθέν της 27/10/2011. 

Τα επικαιροποιημένα στοιχεία κάθε επόμενου χρόνου ώς προβλέψεις-εκτιμήσεις, δυστυχώς είναι δύσκολο στο παρόν άρθρο να δημοσιευθούν λόγω περιορισμένου χώρου. 

Επομένως κάτι άλλο (εφαρμογή πολιτικής) επιπλέον χρειάζεται, κάτι το οποίο θα καταστήσει την οικονομία παραγωγική και πλεονασματική, και αυτό μπορεί να είναι ή σύγχρονη ανάπτυξη με εισροή κεφαλαίων ή επιπλέον οικονομικά μέτρα.

Η εισροή κεφαλαίων στην χώρα πλέον γίνεται επιτακτική όσο και αναγκαία συνθήκη, καθώς τα επιπλέον μέτρα φτωχοποίησης του Ελληνικού λαού αποτελούν τραγική επιλογή. 

Πώς όμως υπογράφεται μιά συμφωνία η οποία εμπεριέχει προβλέψεις και συγχρόνως πίστη σε αμφίβολο αποτέλεσμα, στην στόχευση του χρέους να είναι το 120% τού ΑΕΠ, έχοντας τουλάχιστον δύο μειονεκτήματα απο την γέννεσή της.
Πρώτον, την πιθανολογούμενη αύξηση του ΑΕΠ, πράγμα το οποίο για να επιτευχθεί προυποθέτει πολιτικές και δύσκολες εφαρμογές, αμφιβόλου αποτελέσματος και Δεύτερον την πιθανολογούμενη αποδοχή εκ μέρους όλων τών ιδιωτών-τραπεζών να “κουρέψουν”-”απομειώσουν” το χρέος. 

Τρίτον με το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, χωρίς αλλαγή του συντάγματος, δηλ.χωρίς συνταγματική αναθεώρηση;. 

Θεωρώ και εκτιμώ, ότι κάτι συμφωνήθηκε, αλλά για κάποιο ιδιαίτερο λόγο δεν ανακοινώθηκε, δέν γνωρίζω γιατί και πώς, πάντως η συμφωνία δεν αφορά μόνον αυτό το 50% (haircut), διότι μου ακούγεται σαν καθρεφτάκια και χάντρες που δίνουν σε ιθαγενείς για να τούς πάρουν τούς πολύτιμους λίθους τους, διαφορετικά δεν εξηγείται η πίστη σε ένα αποτέλεσμα αμφιβόλου επιτυχίας και εφαρμογής.

Οι δηλώσεις Σαρκοζί, παραδοσιακού συμμάχου της Ελλάδος, οι οποίες επακολούθησαν της συμφωνίας της 27/10/2011, και μάλιστα σε “διάγγελμα”, περί του ότι η Ελλάδα μπήκε στην Ευρώπη με“πλαστά” στοιχεία.Οι δηλώσεις της Ανγκελα Μέρκελ περί τιμωρίας τών απείθαρχων χωρών.Σφίγγοντας κατ’αυτόν τόν τρόπο το“λουρί” γύρω απο τόν λαιμό της Ελλάδος. 

Και την ίδια στιγμή 40 (σαράντα) τον αριθμό, εταιρείες κολοσσοί, εκδηλώνουν ενδιαφέρον για έρευνες και άντληση γαιανθράκων στην καρδιά της Ευρώπης, στην Ελλάδα, στην περιοχή απο την Αδριατική έως Νότια της Κρήτης, και να μήν αναφέρεται τίποτα, και απο κανέναν. 

Ούτε σαν πρόβλεψη εσόδου, δεν αναφέρεται, όταν ο κόσμος όλος, έστρεψε το βλέμμα του στην προίκα της Ελλάδος. 

Οταν είμαστε ουσιαστικά στο επίκεντρο αυτού του ενεργειακού “ Ελ-ντοράντο” με το αντίστοιχο ενδιαφέρον απ’όλους τους ισχυρούς του πλανήτη. 

Αυτή η συμφωνία δεν ήταν συμφωνία κουρέματος του χρέους μας, ήταν συμφωνία εκχώρησης της προίκας της Ελλάδος, έναντι τίνος ανταλάγματος άραγε;

Πηγή

Posted in: Αρθρογραφία